Zeeland en Noord-Brabant staken toch hun verzet tegen Antwerpse plasticfabriek niet

Met de handhaving van het beroep blijft de vraag voor de Raad van Vergunningsbetwistingen staan of de Vlaamse regering bij de vergunningverlening voldoende heeft stilgestaan bij stikstofneerslag van de fabriek op Natura 2000-gebied. Het gaat dan om Westerschelde & Land van Saeftinghe in Zeeland en de Brabantse Wal. De grensprovincies hebben na gesprekken in de afgelopen weken wel besloten hun schorsingsverzoek in te trekken, waarmee ze de Vlaamse rechter verzochten tot de onmiddellijke stop van de bouw voordat de vergunning werd bekeken.

Op vrijdag 8 november kwamen Matthias Diependaele, minister-president van Vlaanderen, met de Vlaamse ministers Annick de Ridder (Havens) en Jo Brouns (Omgeving) naar het provinciehuis in Middelburg. Daar spraken ze met de Zeeuwse commissaris van de Koning Hugo de Jonge, gedeputeerde Wilfried Nielen (Stikstof) en de Brabantse gedeputeerden Saskia Boelema (Water en Bodem) en Wilma Dirken (Stikstof). Na dat gesprek kondigden Zeeland en Noord-Brabant aan de volledige juridische procedure uit te stellen voor de duur van de vervolggesprekken met Vlaanderen.



Toch is het beroep nooit uitgesteld, laat een woordvoerder van de provincie Noord-Brabant weten, ook al werd dat per ongeluk zo gecommuniceerd. Alleen het schorsingsverzoek is nu van de baan, al zegt de provincie daar mogelijk op terug te vallen als de gesprekken stranden. De afgelopen weken ervoer Noord-Brabant een „positieve bereidheid” in het overleg met Vlaanderen om tot verdere afspraken te komen over de Ineos-fabriek en grensoverschrijdende stikstofproblematiek in het algemeen.

Het juridisch verzet van de grensprovincies duurt al tweeënhalf jaar voort. Zeeland en Noord-Brabant stelden in de zomer van 2022 al beroep in tegen een eerdere vergunning. De provincies werden in het gelijk gesteld, omdat de Vlaamse regering en Ineos niet konden aantonen dat planten en dieren op de Brabantse Wal, zoals de zwarte specht, niet onder stikstofneerslag van de fabriek zullen lijden.

De weerstand vanuit de grensprovincies zet kwaad bloed in Vlaanderen. Havenminister De Ridder, eerder havenschepen van Antwerpen, noemde de keuze voor een nieuwe beroepsprocedure door Zeeland en Noord-Brabant „hallucinant” en het schorsingsverzoek „een daad van pure agressie”. Voor Vlaanderen is de Ineos-fabriek „de investering van de eeuw”, volgens de conservatief-liberale Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA), de grootste partij in de Vlaamse regering.

Vijf jaar geleden probeerde Nederland de fabriek tevergeefs naar Rotterdam te halen. De fabriek die Ineos bouwt is een zogenoemde ethaankraker, waar bouwstenen voor kunststof gemaakt worden. In Antwerpen zal het productieproces uitzonderlijk ‘groen’ zijn, claimt Ineos: volgens het chemieconcern kan de CO 2- uitstoot met moderne technieken teruggedrongen worden tot een vijfde van de uitstoot door de duurzaamste ethaankrakers van dit moment.

.