Ze kon schaamteloos overdrijven, maar Angie Stone ging geen onderwerp uit de weg

Geloof, roots, emotie, liefde én een flinke dosis realiteit vormden samen de definitie van soulmuziek volgens Angie Stone. Haar leven wás haar muziek en er was geen onderwerp dat ze uit de weg ging. Ze was er in haar hoogtijdagen duidelijk over: „ I won’t do weak lyrics ”.

Teksten van haar met koortjes en blazers aangeklede old-fashioned soul moesten impact hebben, of nog beter, het uitschreeuwen van belang. Zangeres en actrice Angie Stone is zaterdag op 63-jarige leeftijd verongelukt na afloop van haar concert bij een Mardi Gras-event in Mobile, Alabama. Toen ze met haar negenkoppige band naar het vliegveld in Atlanta reisde, sloeg de tourbus over de kop en werd vervolgens geraakt door een vrachtwagen.



Stone is de enige inzittende die het ongeluk niet overleefde. In Nederland zou ze in oktober in Arnhem optreden. Angie Stone was groot in neo-soul en had haar grootste successen met haar albums Black Diamond (1999) en Mahogany Soul (2001).

Daarop was ‘Wish I Didn’t Miss You’ haar tophit, een soulvolle slowburner die langs een sample van ‘Backstabbers’ van The O’Jays, haar status bezegelde. Ook haar doorbraak ‘No More Rain (In This Cloud)’ (1999) is een blijvende neo-soulhit. De relaxte positieve vibe die ze met rapper Guru optuigde in de r&b/hiphop hit ‘Keep Your Worries’ , afkomstig van haar plaat The Art of Love & War (2007) is nog steeds sterk.

De in Columbia, South Carolina geboren Angela Brown Stone luisterde al als jong meisje naar soulmuziek van artiesten als Curtis Mayfield en Marvin Gaye. In gospelkoren ontwikkelde ze haar gevoel voor ritme, timing en swing. Dat kwam goed van pas bij haar zelfstudie piano en saxofoon.

Als enig kind voelde ze zich vaak alleen; ze las veel, schreef gedichten en bestudeerde de bijbel nauwgezet. Ze kon voor het raam de hemel afspeuren. En teleurgesteld zijn dat ze Hem niet had gezien.

Haar eerste succes heeft ze als tiener als lid van de vrouwelijke rapformatie The Sequence. Ze waren begin jaren tachtig pioniers, met ‘Funk You Up’ als catchy introductie en ook ‘Monster Jam’ droeg bij aan de ontwikkeling van rapmuziek uit het zuiden van Amerika. Als frontvrouw van de groep Vertical Hold had ze begin jaren negentig een kleine r&b-hit met ‘Seems Your Much Too Busy’.

In deze tijd leert ze ook de veel jongere (hij was 19 en zij 30) en toen nog onbekende zanger D’Angelo kennen. Ze was productioneel van grote invloed op zijn baanbrekende album Brown Sugar (1995) waarmee hij naast een groot sexsymbool de ‘nieuwe Marvin Gaye’ werd. Over hun relatie liet ze zich in interviews niet veel uit.

Ze voedde hun zoon, naast de dochter die ze al had, nagenoeg in haar eentje op. Stone was stemcoach voor artiesten als Mary J. Blige, zong en speelde sax bij Lenny Kravitz.

Het was diens neef Gerry DeVaux, bekend producer, die zich sterk maakte voor haar solocarrière. Als zangeres in de neo-soul, de stroming die met r&b en hiphopinvloeden de soul in jaren negentig kleurde, werd haar zoete soulstem bepalend. Toen ze met de jaren meer in de richting geliktere r&b opschoof – nota bene aanvankelijk op het Amerikaanse, om zijn bezielde pure, onversneden soul bekende label Stax – werd haar geluid vlakker.

Minder impactvolle liedjes, veel geglij én autotune. Op haar meest recente album Love Language (2023) stond ook een duet (‘ Old Thang Back ’) met haar zoon, die de artiestennaam Swayvo Twain heeft. Stone bleef niettemin plezierige optredens geven.

Bij haar shows kon je je ontspannen laten meevoeren door powersoul en r&b. Het bleef kolken bij jaren negentig publiekslievelingen als ‘Brotha’, ‘Wish I Didn’t Miss You’ en ‘Life Story’. Haar charisma was zaalvullend, haar teksten onverbloemd en herkenbaar, ze was heerlijk diva én grappig.

De liefde dreef Stone tot uitersten en ze schreef er veel liedjes over, waarin ze schaamteloos kon overdrijven. Zoals ‘Bottles & Cans’, liever ruimde ze straatvuil of zat ze in de gevangenis dan dat ze zijn vrouw kon zijn. Wie wegkwijnde door onbeantwoorde liefde gaf ze een realitycheck: ‘What You Dyin’ For?’.

Ook memorabel: ‘Time of Month’ – niemand kon zo soulvol haar PMS en menstruatieleed bezingen..