Yvonne overleefde de tsunami in Thailand en vraagt zich nu af: wie was die reddende engel?

Elke ramp heeft z'n redders en helden. Welmoed Sijtsma probeert ze te vinden voor Nederlanders die grote rampen meemaakten, maar werden gered.

featured-image

De onvoorstelbare ramp met de tsunami in Azië. De vuurwerkramp in Enschede. Een vliegtuig dat neerstortte bij de Polderbaan van Schiphol en ferry Estonia die zonk in de ijskoude Oostzee.

Bij elke ramp waren Nederlanders betrokken en gelukkig werden sommigen gered. Hun redders in soms niet te bevatten nood waren er op het goede moment, maar soms zagen zij hen nooit meer terug. Voor Welmoed Sijtsma was dit een ‘mooi’ (duidelijk tussen haakjes) uitgangspunt voor een tv-programma: .



Natuurlijk hebben we documentaires of andere terugblikken over welke ramp dan ook kunnen zien, maar je kunt ook andere verhalen vertellen. Sijtsma doet dat vanaf vanavond in zes WNL-afleveringen, naar Brits idee. zag de eerste al, voor tv-rubriek .

Welmoed Sijtsma een nieuwsgierig Aagje -presentatrice Welmoed Sijtsma heeft wat tijd over, nu ‘haar’ talkshow . Die tijd vult zij nu in met best een goed idee. Over de eerder genoemde rampen zei de Friezin afgelopen weekend : „Bij de meeste was ik vrij jong.

Bij groot nieuws heb ik altijd best veel vragen. Die had ik dus nog niet kunnen stellen.” Gewone mensen en een ramp Gewone mensen met ongewone verhalen.

Die laat Sijtsma zien in , te beginnen met Yvonne die in 2004 (meer dan 250.000 doden) overleefde. Tijdens deze rampzalige kerst was zij als 24-jarige met haar vader in Thailand.

In een ziekenhuis na de tsunami ontmoette zij ene Sarah uit Canada, die besloot bij Yvonne te blijven tot zij haar vader gevonden had. Ook was er een hotelmanager uit Nederland die een slimme manier bedacht om pa en dochter te herenigen. Na twintig jaar, met dank aan het programma van Welmoed Sijtsma, wil zij eigenlijk wel weten wie haar twee redders destijds waren.

Daar gaat namelijk om: mensen vinden. Een soort dus, maar dan met ramp-gerelateerde verhalen. Goed bedacht.

verwacht echter veel heldhaftiger reddingsverhalen in de volgende uitzendingen (als een redding al heldhaftig moet zijn natuurlijk). Wat te denken van die gezonken ferry, waarbij de Nederlandse vrachtwagenchauffeur Stephan vier uur lang in die ijskoude zee lag. Hij overleefde dankzij een man uit Estland die hem warm hield en moed insprak.

Of Gaël uit Enschede, die als tienertje vooraan stond toen de vuurwerkopslag in zijn woonplaats ontplofte. Een brok beton ging letterlijk dwars door hem heen. Gaël verloor de helft(!) van zijn bloed, maar een brandweerman redde zijn leven.

Wie waren die brandweerman en die Estlander in de koude zee? Welmoed Sijtsma ging op zoek: bellend, online, speurend in archieven en door contact te zoeken met eventuele kennissen. Toen de vloedgolf nog moest komen In de uitzending van vanavond zoekt Yvonne dus de mensen die na de tsunami ‘bij haar bleven’ en zich over haar ontfermden. Het is uiteraard heel goed te begrijpen dat zij die mensen nog eens wil zien en spreken, maar het klinkt wat zoals gezegd iets minder heldhaftig qua redding dan bij de andere rampen.

Wat vanavond bezienswaardig maakt is toch vooral dat wat in 2004 gebeurde en dan zeker ook het verhaal van Yvonne. Hoe haar kamer vol zwart water liep, ze zich vasthield aan haar matras en toen al dacht: ‘Ik ga hier verdrinken.’ Toen moest de allesvernietigende vloedgolf nog komen.

Yvonne belandde onder het bloed op een dak, ze heeft geen idee meer hoe. Hoe super aardig de mensen voor Yvonne ook waren, de tsunami was een ramp om nooit meer te vergeten (en eentje die we hopelijk niet meer van die orde gaan meemaken). Als je deze schrijver vraagt welke rampen me het meest zijn bijgebleven: 9/11 en die tsunami van 2004 (en okay, die van Volendam, wegens dicht bij huis).

De beelden van die vloedgolven in tal van landen, maar ook de niet te stoppen stroom aan berichten over aantallen tsunamidoden: 10.000 was iets overweldigends en bij 200.000 kwam het eigenlijk niet eens meer ‘binnen’.

Een half jaar later liep ik zelf op een Thais strand en ‘s morgens lagen er aangespoelde meubels en andere troep in het zand. Elke ochtend was er ‘nieuwe troep’ dat werd opgeruimd. Tranentrekkertjes na de ramp Of Yvonne na twintig jaar wordt herenigd met de mensen die de tsunami ook meemaakten en die bij haar bleven: dat ga je vanavond zien.

voorspelt je voor de komende weken in ieder geval een paar tranentrekkertjes. En Welmoed Sijtsma? Goed gedaan. Bezig zijn met het nieuws van de dag is haar lief, maar een mix op televisie – actuele praatprogamma’s en minder actuele zaken als zal haar in de tv-toekomst prima passen.

: kan onder meer met de vuurwerkramp en de Estonia best 4 worden. Het beste van Metro in je inbox 🌐 Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen. Reacties.