Wie de verkiezingen ook wint, Venezuela staat voor een aardgasprobleem

* De gasproductie daalde van 8 bcfd in 2016 naar 4 bcfd, volgens Gas Energy Latin America. * Oppositie stelt voor om de rol van de privésector uit te breiden en de schuld van $150 miljard te herstructureren. * Maduro's regering biedt gasprojecten aan buitenlandse bedrijven aan, maar wordt geconfronteerd met onbetaalde schulden en sancties (Updates met ondertekening licentie, citaat in paragraaf 21-22) CARACAS/MARACAY, 24 juli (Reuters) - Griselda Ascanio houdt een geïmproviseerde houtkachel klaar in haar achtertuin in Maracay, 120 kilometer van de hoofdstad van Venezuela, voor de frequente onderbrekingen in de gastoevoer die het moeilijk maken om te koken.

"We kunnen er niet gewoon om huilen," zei de 44-jarige beheerster, die takken verzamelt die van bomen vallen. "Dus hebben we geleerd om problemen zelf op te lossen." Hoewel Venezuela over de achtste grootste aardgasreserves ter wereld beschikt en de grootste is in Latijns-Amerika, was het vorig jaar de 25ste grootste producent ter wereld, volgens de Statistical Review of World Energy van het Energy Institute.



De productie van het Zuid-Amerikaanse land daalde dit jaar van bijna 8 bcfd in 2016 naar 4 miljard kubieke voet per dag (bcfd), blijkt uit gegevens van adviesbureau Gas Energy Latin America. Een opleving van de productie is dringend, niet alleen omdat dit zou zorgen voor een betrouwbaardere binnenlandse aanvoer, maar ook omdat het de tekorten in de buurlanden zou kunnen verlichten en Venezuela de broodnodige inkomsten uit harde valuta zou opleveren. Het gasprobleem is een belangrijk punt nu de presidentsverkiezingen op 28 juli naderen.

Wie er ook wint, staat voor de enorme taak om investeringen in de gasindustrie van het OPEC-lid veilig te stellen. De regering van president Nicolas Maduro heeft het aanbod van gasprojecten aan buitenlandse bedrijven sinds vorig jaar verdubbeld, maar lang uitstaande onbetaalde schulden aan veel van de bedrijven, Amerikaanse sancties en de enorme investeringen die nodig zijn, hebben de vooruitgang beperkt. De belangrijkste oppositiecoalitie, bij de stemming vertegenwoordigd door Edmundo Gonzalez, heeft voorgesteld om de rol van de particuliere sector radicaal uit te breiden en tegelijkertijd de schuld van $150 miljard van het land te herstructureren, iets wat volgens analisten jaren zou duren.

"Niemand gaat in deze omstandigheden massaal gas produceren in Venezuela, maar er is wel onmiddellijke interesse in kleinschalige midstream-projecten," zegt Antero Alvarado, managing partner van Gas Energy Latin America, verwijzend naar pijpleidingen en systemen om gas beter op te vangen en te distribueren. De problemen in Venezuela hebben de ontwikkeling belemmerd, waardoor er vaak schaarste is aan de brandstof die essentieel is om te koken, stroom op te wekken en petrochemische fabrieken en fabrieken te voeden. Het gas dat Ascanio af en toe bij haar thuis ontvangt, zit in cilinders waarvan de distributie wordt gecontroleerd door groepen die door de overheid worden gesteund.

Dat gesubsidieerde propaan is een van de duurste brandstoffen die de raffinaderijen van PDVSA produceren. Soms neemt het staatsbedrijf zelfs zijn toevlucht tot het importeren van dat gas. Buurlanden van Colombia tot Brazilië en Trinidad en Tobago, en veel Europese landen, hopen dat de productie van Venezuela uiteindelijk hun eigen gastekorten kan verlichten.

Zij hebben druk uitgeoefend op de regering Biden om gasprojecten vrij te stellen van sancties, aldus leidinggevenden van bedrijven en overheidsfunctionarissen. PDVSA en haar gasmaatschappij hebben niet gereageerd op verzoeken om commentaar. HET GAS AFFAKKELEN De bijna 200 triljoen kubieke voet (tcf) bewezen gasreserves van Venezuela zijn grotendeels onaangeroerd.

"De Venezolaanse aardgasproductie is historisch gezien beperkt in vergelijking met het potentieel," aldus de U.S. Energy Information Administration in een rapport van februari, waarin de situatie wordt toegeschreven aan een slecht investeringsklimaat, een gebrek aan infrastructuur en het onvermogen om projecten te ontwikkelen.

Ongeveer 80% van Venezuela's gasproductie is gekoppeld aan de productie van ruwe olie. In de afgelopen vijf jaar is er tijdens de olieproductie meer onverwerkt gas in de atmosfeer afgefakkeld dan er commercieel wordt verkocht, waardoor het land volgens de EIA een van 's werelds grootste affakkelaars van aardgas is geworden. De socialistische regering van Maduro heeft onbesliste gesprekken gevoerd met Europese bedrijven, waaronder Repsol, Eni en Shell, over een kapitaalintensief project om tot 1,5 tcf afgefakkeld gas terug te winnen voor de binnenlandse markt en de export.

Offshore blijven grote gasexploratie- en productieprojecten meestal stil liggen, vooral het enorme Mariscal Sucre-project van 12 tcf. Over slechts één van de vier velden wordt actief onderhandeld tussen de regering en de energiebedrijven Shell en NGC uit Trinidad en Tobago over een gezamenlijke ontwikkeling waarbij de eerste productie eind volgend jaar zou kunnen plaatsvinden. Geholpen door een flexibele wet die minder administratieve rompslomp vereist voor gasprojecten dan voor olieprojecten, is de regering van Venezuela begonnen met interne besprekingen om een tweede veld, Rio Caribe, aan te bieden voor buitenlandse investeringen, volgens bronnen die bekend zijn met het plan.

Een 20-jarige Venezolaanse licentie voor de ontwikkeling van een 1-tcf gasveld dat zich uitstrekt in de wateren van Trinidad, waarbij BP en NGC uit Trinidad betrokken zijn, werd woensdag verleend nadat de VS in mei toestemming hadden gegeven voor het project. "We maken een monumentale stap in de goede richting," zei president Nicolas Maduro tijdens de ondertekeningsceremonie, uitgezonden door het staatstelevisiestation VTV. Minister van Olie Pedro Tellechea heeft gezegd dat de deuren openstaan voor buitenlandse investeerders nadat Washington onlangs de uitgifte van individuele vergunningen voor specifieke ontwikkelingen in Venezuela heeft hervat.

Maar veel gasproducenten in Venezuela hebben niet langer de middelen om de productie op te voeren, tenzij PDVSA eerst schulden aflost, aldus leidinggevenden van bedrijven. ANDERE WEG In wat een ommekeer in het beleid zou zijn, wil de oppositie de energie-industrie opnieuw openstellen voor buitenlandse investeringen door middel van privatisering, terwijl de rol van PDVSA wordt beperkt en de schulden worden geherstructureerd, inclusief het betalen van sommige schuldeisers met olie. De strategie zou breken met twee decennia van nationalisatie die bijna alle productie, transport, verwerking en verkoop in handen van de staat heeft geconcentreerd, waardoor er een lange keten van schulden tussen staatsbedrijven is ontstaan.

"Het land zal meer elektriciteit nodig hebben, en dus ook meer gas," zei Alvarado. "Als de energiesector geprivatiseerd wordt, zullen er economische stimulansen zijn om gas te produceren voor de binnenlandse verkoop, terwijl grotere offshore projecten zich zouden kunnen richten op de export, zelfs via LNG (vloeibaar aardgas).".