Wendy Van Wanten denkt stilaan aan pensioen: “Ik wil, net als een topsporter, stoppen op mijn toppunt”

BV “Ik heb lang genoeg gewerkt.” Wendy Van Wanten, die in februari 65 wordt, is aan het uitbollen. Ze stond recent nog op het ‘Tien om te zien’-podium, maar de zangeres kijkt ook uit naar haar pensioen.

Dat vertelt ze in ‘Primo’. Ook om meer tijd door te brengen met levensgezel Frans, op wie ze nog dolverliefd is. “Op onze eerste reis samen kwamen we de kamer niet uit.



” Voor Wendy Van Wanten (64) had deze zomer een aangename verrassing in petto: op 21 juli stond ze namelijk samen met Willy Sommers in ‘Tien om te Zien’ om er hun duet uit 1991 ‘Kijk eens diep in mijn ogen’ te zingen. “Ik blijf het een leuk liedje vinden”, zegt de zangeres in ‘Primo’. “En het was fijn om te horen dat de mensen het, na 33 jaar, nog altijd kennen en kunnen meezingen.

” (Lees meer onder de foto) “Wel, deze zomer staat volledig in het teken van onze dochter Estelle. Ze is zestien jaar geworden en het is haar eerste festivalzomer. Ze is half juli voor de eerste keer naar Ostend Beach geweest, de volledige drie dagen, en ze had ook nog enkele andere festivalletjes op het programma staan zoals Feest in het Park en Campo Solar.

” “Als ouder ben je altijd bezorgd, hé. We zijn er dus mee bezig, ja. Maar Frans en ik zijn alleszins geen overbezorgde ouders.

Dat hoort bij het opgroeien. Estelle gaat naar het vijfde middelbaar, ze studeert goed, en ze verdient het om van de festivalzomer te genieten. We gunnen het haar dus.

” (Lees meer onder de foto) “Neen, Frans en ik gaan graag in het voorjaar of in het najaar op reis. Als het wat rustiger is. Dat hoeft niet ver te zijn, hoor.

Twee uurtjes rijden en we zitten al in een prachtig gebied. Eens Cap Blanc-Nez voorbij, in het noorden van Frankrijk, waan je je bijna in Schotland. Zo ongelooflijk mooi is het daar!” “En thuis hebben we een zwembad.

Dus als het goed weer is, voelt thuisblijven echt als vakantie aan. Waarom zouden we ergens in een druk vakantieresort met honderden andere mensen aan een zwembad gaan liggen, als we dat thuis in alle rust kunnen doen?” “Ik vind het zalig om af en toe eens uit de sleur te breken, dat wel. Op reis gaan betekent voor mij gewoon met de auto langs de Franse kust rijden.

Vliegen doe ik niet zo graag meer.” Op mijn dertien jaar nam ik voor het eerst het vliegtuig naar Israël voor een zangwed­strijd “Toen ik als model werkte héél veel. De eerste keer dat ik het vliegtuig nam was ik dertien jaar oud.

Met het koor waarin ik zong, Tonado, namen we deel aan een zangwedstrijd in Israël. Ik kan me niet inbeelden dat ik mijn dochter vandaag op die leeftijd zou meegeven met een groep om naar Israël te gaan, maar mijn ouders hadden daar geen probleem mee.” “Dat is waar.

En ik vond het boeiend. Ik droomde van een leven als Gigliola Cinquetti, de Italiaanse zangeres die in ’64 het Eurosongfestival heeft gewonnen met ‘Non Ho L’eta’. Uiteindelijk reisde ik vooral veel de wereld rond als fotomodel.

Ik was 19 jaar en ik vloog al naar Phoenix, in Arizona, voor een opdracht. Aan de Grand Canyon. Mocht Estelle zo’n leven willen leiden, dan zou ik haar dat zeker gunnen, maar ik zou me toch zorgen maken.

” “Misschien wel. Dat is normaal, zeker? Mijn papa was dat ook - mijn moeder was toen al overleden -, maar hij vond het normaal dat ik op zo’n jonge leeftijd naar Amerika moest. Dat hoorde gewoon bij mijn werk.

” “Dat is zeker zo. Dat moeten we nu al doen. Steeds meer.

Estelle gaat al niet zo heel graag meer met ons mee op reis. Ze gaat liever met haar vrienden en vriendinnen weg. Ik begrijp dat, maar het is niet altijd simpel om dat te aanvaarden.

(zucht )” “Ik koester mooie herinneringen aan mijn jeugd in Oostende. De zomervakantie leek er wel een eeuwigheid te duren. Elke dag was ik aan de zee te vinden.

En als het té warm was, gingen we picknicken in het bosje. Mooie tijden.” (Lees meer onder de foto) “We woonden op de Torhoutsesteenweg in de Sint-Janwijk.

Mijn school lag net om de hoek, in de Kroonlaan. Na het lager trok ik naar het Lyceum in het centrum van Oostende. De weg van en naar school is me altijd bijgebleven.

Om naar het Lyceum te gaan, passeerde ik elke dag Dikke Mathille. Dat beeld fascineert me vandaag nog altijd. Na het middelbaar volgde ik medisch secretariaat, in een school op de Oostendse zeedijk.

’s Avonds onderweg naar huis vertelde ik dan alles aan de zee.” (knikt) En dat is de zee nog steeds. Maar ook: gewoon elke dag genieten van de zeelucht.

.. Heerlijk vond ik dat.

“Het jodium in die lucht houdt een mens jong. Ik geloof dat echt. En toen ik een kind was, was het strand mijn speelterrein.

Ik maakte er bloemen van papier-maché. Dan speelde ik winkeltje en verkocht ik de bloemen voor schelpjes. Ik had er ook mijn eerste vakantieliefje.

” “Jantje heette hij. Hij had heel witte tanden, dat herinner ik me nog. (lacht) Hij gaf me enorm veel aandacht, maar langer dan één zomer heeft het niet geduurd.

” Toen mijn mama stierf, was het eerste wat ik deed een lange wandeling op het strand maken “Dat viel wel mee, hoor. Ik was een braaf meisje. (lacht ondeugend) Maar ik ben écht wel een meisje van de zee.

Er gaat geen week voorbij of je vindt me in Oostende. De roep van de zee is nog steeds groot. Mijn grootvader was een visser, ik zat in de vismijn vaak tussen de vissersvrouwen.

.. (mijmerend)” “Dat weet ik niet.

Aalter, waar ik woon, voelt nu als mijn nest aan. Maar ik zeg het, ik vertoef nog heel vaak aan de zee. Van Aalter is Oostende maar een twintigtal minuutjes rijden.

De zee biedt me troost. Toen mijn mama stierf, was het eerste wat ik deed een lange wandeling op het strand maken. Maar heimwee naar de kust heb ik niet, omdat ik er nog heel vaak ben.

De band die ik met Oostende heb, valt niet te verbreken.” “Ja, hoor. Ik herinner me nog een vakantie naar Oostenrijk, samen met mama, papa en mijn zus.

Met de bus. Ik moet toen ongeveer acht jaar geweest zijn.” “Oh ja! Mijn eerste zomer met Frans, op Cyprus.

We zijn er toen tien dagen op vakantie geweest. Een zeer mooie reis was dat.” (Lees meer onder de foto) “We zijn achttien jaar samen, dus dat moet in 2007 geweest zijn.

In 2006 heb ik Frans gekozen. (Wendy Van Wanten koos Frans Van Coppenolle in de VTM-realityshow ‘Wie wordt de man van Wendy?’, nvdr) Direct na de finale van het programma brachten we een paar dagen in Griekenland door, maar daar kwamen we de kamer bijna niet buiten. (lacht hardop ) Onze échte eerste grote vakantie was het jaar daarop, in Cyprus.

Dat was echt een droomvakantie. Alhoewel ze eigenlijk niet zo goed begon.” “Ik kwam rechtstreeks van een optreden en arriveerde doodmoe op Cyprus.

Bleek dat we een heel kleine kamer hadden, misschien maar twee meter op drie groot. We zijn er toch één nacht gebleven. ’s Anderdaags hebben we een ander hotel gezocht en gelukkig gevonden.

We hadden een kamer op het strand als het ware. Elke avond genoten we van een prachtige zonsondergang.” “Neen, we willen dat graag eens doen, maar we hebben er nu zulke mooie herinneringen aan.

.. Mocht er nu iets tegenvallen, dan zou dat die herinneringen misschien verbrodden en dat wil ik niet.

Alhoewel...

(pauzeert even) ” “We hebben een blijvende herinnering aan die reis: Estelle. Onze dochter is er verwekt. Negen maanden later was ze er.

(lacht)” “Toch wel, hoor. Een prachtige natuur. Met goudgele stranden, unieke rotsformaties en mooie badplaatsen en steden.

De mensen waren er ook zeer gastvrij en vriendelijk.” “We gaan graag op hotel. Als ik op verlof ben, wil ik me zo weinig mogelijk aantrekken.

En op hotel wordt alles voor je gedaan. Daar kan ik van genieten. Maar niet langer dan een week.

Als ik ergens drie weken zou verblijven, dan vermoed ik dat ik liever in een huisje zit.” “Frans en ik dromen ervan om eens de kust van Noorwegen te doen. En zo via Zweden en Finland terug naar huis te keren.

Maar daar moet je veel tijd voor hebben, een maand of twee. Dat is voor als we met pensioen zijn.” Ik wil, net als een topsporter, stoppen op mijn toppunt “Natuurlijk.

Om alleen nog maar te genieten. Ik heb lang genoeg gewerkt in mijn leven. Ik kijk er zelfs naar uit, naar dat pensioen.

Een voetballer stopt toch ook ooit? Ik wil, net als een topsporter, stoppen op mijn toppunt. Dat heb ik me altijd voorgenomen. Ik wil niet sterven op een podium of uitdoven.

Snap je? Als ik er geen plezier meer aan heb, dan stop ik ermee. (laat een stilte vallen) En ik merk dat ik steeds meer geniet van het thuis zijn.” “Ik denk het niet.

(lacht mysterieus) Nu ik nog gezond ben? Gezondheid is voor mij het voornaamste. Voor de rest ben ik gewoon content met wat ik heb; ik laat me verder alles maar overkomen. Want hoe meer je naar iets streeft, hoe groter het risico dat je het niet bereikt.

Dus we zien wel wat er allemaal nog gebeurt. (knipoogt) Ik probeer vooral te genieten van de kleine geluksmomenten. Het zonnetje, een fris glas wijn en mijn dierbaren aan mijn zijde.

Meer heb ik niet nodig...

” Het liefdesparcours van Wendy Van Wanten: “Als er iets wringt, krijgen Frans en ik het opgelost tussen de lakens” (+) Na klacht van Wendy Van Wanten over laag pensioen: Vlaamse artiesten verklappen exact hoeveel zij krijgen (+) Willy Sommers looft ‘discrete’ Wendy Van Wanten: “Wanneer ze zich omkleedde, hield haar manager er grote handdoek voor” (+) Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan! Ja, ik wil gratis onbeperkt toegang.