‘We wilden niets liever dan een gezinnetje stichten’

Lorenzo : „Het idee voor een rechtenstudie begon met een gastles op de middelbare school. Er kwam een topadvocaat langs die vertelde hoe hij ooit op het vmbo was begonnen en uiteindelijk via mbo en hbo zijn universitaire diploma had gehaald. Wauw! Dat maakte indruk.

De advocatuur, de status, het geld – dat wilde ik ook. Dus ik besloot zo’n zelfde route af te leggen: havo, hbo, wo. Uiteindelijk haalde ik mijn bachelor rechten en belandde als jurist op een makelaarskantoor.



Daar bleek ik eigenlijk een totale misfit voor het vak; ik was helemaal niet gelukkig. Ik snakte naar buitenlucht, naar vrijheid, creativiteit. In plaats daarvan zat ik hele dagen achter mijn beeldscherm dingen op te zoeken.

” Chayenne : „Wij kenden elkaar toen nog niet. Ik leerde Lorenzo kennen toen hij net was begonnen met schilderen.” Lorenzo : „Want dat ben ik uiteindelijk gaan doen: schilderen.

Via dat makelaarskantoor kwam ik op bouwprojecten waar klusjesmannen, schilders en stukadoors rondliepen. Leuke mannen die altijd prachtige verhalen hadden. De familie van mijn vaderskant werkt ook bijna allemaal met de handen en zelf schilderde ik thuis schilderijen.

Dus toen ik een proefweek kon meelopen op de schildersvakschool, heb ik dat gedaan. Oh, ik voelde ik me meteen thuis. Ik zat een stuk lekkerder in mijn vel en voelde me vrij.

Uiteindelijk heb ik de stap gemaakt en ben ik de schildersvakopleiding gaan doen. Best een beslissing: je gooit toch een studie weg en zekerheid. Maar ik ben nu zoveel gelukkiger; het is het echt waard geweest.

” Chayenne : „Ik studeer bouwkunde aan de Haagse Hogeschool. Ik begon eraan met het idee dat ik architect wilde worden, maar daar was ik al na één maand overheen. Veel te technisch en saai! Gelukkig kun je met bouwkunde meer dan architect worden.

Ik ben nu vooral geïnteresseerd in de kant van renovatie en verbouwing. Ik ben bijna afgestudeerd én ik ben ook bijna uitgerekend, in maart. Dus ik hoop dat ik klaar ben met de studie voor de kleine er is.

” Lorenzo : „Maar er zit geen druk achter, hoor. Als het niet lukt, dan is dat maar zo.” Chayenne : „Ik wacht nu op bericht wanneer ik kan beginnen met mijn laatste afstudeerproject.

In de tussentijd oriënteer ik me op een baan, of ik doe projectjes in huis.” Lorenzo : „Soms kom ik thuis, is opeens de keuken in een heel andere kleur! Of ze heeft het aanrecht met zo’n folie een marmer- look gegeven. Ja, ze is echt creatief hoor.

” Chayenne : „We wilden allebei heel graag een kindje. Jaïro is nu bijna acht. We wilden niet dat het leeftijdsverschil te groot zou worden.

Jaïro heeft een andere vader. Ik was zestien toen ik hem kreeg en zat op de middelbare school, in Suriname. Niet lang daarna zijn mijn oma, moeder, broertje, ik en Jaïro naar Nederland verhuisd.

Dat was vanwege de economie; alles werd steeds duurder en moeilijker in Suriname. In Nederland leken de kansen beter. We kwamen in Rotterdam terecht, waar ik in 4 havo kon instromen.

Daarna ben ik meteen begonnen met bouwkunde. Met hulp van mijn familie en opvang is het altijd gelukt school en studie met een kind te combineren.” Lorenzo : „We hebben elkaar drie jaar geleden via Tinder ontmoet.

” Chayenne : „Daar hoor je normaal niet zoveel succesverhalen over, maar bij ons dus wel!” Lorenzo : „Ondertussen zijn we helemaal gesetteld hier in Delft, met z’n drietjes. Ik zie Jaïro gewoon als mijn zoon, daar is geen discussie over mogelijk.” Chayenne : „Jij hebt zelf natuurlijk ook goede ervaringen met een stiefvader.

” Lorenzo : „Ja, ik was ongeveer zes toen mijn stiefvader in mijn leven kwam. Mijn biologische vader overleed toen ik elf was; toen hadden we al niet veel contact meer. Dus ik zie mijn stiefvader meer als mijn echte vader.

Bij Jaïro is er met zijn biologische vader ook niet veel contact. Dus dat geeft mij de gelegenheid die rol op te pakken. En ik wilde al langer niets liever dan een gezinnetje stichten.

” Lorenzo : „Op een normale, doordeweekse dag ga ik rond half zes, zes uur uit bed. Ik neem de tijd om rustig te ontbijten. Dan pak ik de auto, rij naar een klus en doe wat ik het allerleukste vind, en dat is schilderen.

Ik heb een vast contract bij een schildersbedrijf en sta iedere keer weer op een andere klus. Het liefst doe ik monumentale panden. Van die ramen met kleine vakjes in allemaal verschillende kleuren: dat is voor een schilder gewoon heel mooi werk.

” Chayenne : „Jaïro en ik staan rond zeven uur op, dan is Lorenzo vaak al weg. Om kwart over acht lopen we naar school. Als ik colleges heb, ga ik daarnaartoe, en anders ben ik thuis.

” Lorenzo : „Ik stop rond half vijf en rij dan naar huis. Thuis heeft Chayenne al gekookt en eten we vroeg.” Chayenne : „Momenteel doe ik wel de meeste taken in huis en betaalt Lorenzo het grootste deel van de vaste lasten.

Dat is voor nu prima, maar in de toekomst wil ik meer gelijkwaardig kunnen bijdragen aan het gezin. Dat voelt toch fijner.” Lorenzo : „Er gaat wel wat veranderen als er straks zo’n klein hummeltje bij komt.

Ik zit eraan te denken om misschien een extra dag vrij te nemen.” Chayenne : „We staan er allebei vrij relaxed in. Het enige wat je misschien een uitdaging kunt noemen, is dat we niet veel mensen in onze omgeving hebben die kunnen oppassen.

Dus als Lorenzo en ik iets met z’n tweeën willen doen, moeten we dat echt plannen.” Lorenzo : „Al hoort dat ook gewoon bij het volwassen leven, toch? En we hebben nog iets anders leuks op de planning binnenkort..

.” Chayenne : „Hij heeft me in Suriname ten huwelijk gevraagd!”.