Voor brokkenpiloot Primoz Roglic is de Vuelta dé kans om een verloren seizoen te redden

Waar is Primoz Roglic? Enige consternatie tijdens de ploegenpresentatie van de Vuelta à Espana, afgelopen donderdagavond in Lissabon. Roglic’ team Red Bull-Bora staat op het podium – maar de kopman ontbreekt. Later komt Roglic alsnog aanzetten.

Een misverstand over de tijd, vertelt hij lachend aan de presentator. Hij stond nog te wachten bij het hotel terwijl zijn teamgenoten al vertrokken waren richting het podium. Te hopen voor hem is hij tijdens de komende drie weken alerter (34), want er staat nogal wat op het spel.



Het is zijn laatste kans om een positieve draai te geven aan een seizoen dat teleurstellend verloopt. Roglic geldt als een van de favorieten in de Vuelta, die deze zaterdag van start gaat met een proloog van 12 kilometer in Lissabon. Hij is altijd sterk in de laatste grote ronde van het seizoen.

In 2019, 2020 en 2021 won hij hem, drie keer op rij, en ook vorig jaar maakte Roglic kans op de eindzege – totdat de leiding van zijn toenmalige ploeg Jumbo-Visma besloot dat superknecht Sepp Kuss de rode trui mocht pakken, als dank voor bewezen diensten. In 2024 heeft Roglic nog weinig klaargespeeld voor een renner van zijn statuur – terwijl dit seizoen voor hem juist een nieuwe start had moeten betekenen. In de winter ging hij na acht jaar weg bij Visma, de ploeg die het met hem had aangedurfd toen hij als 25-jarige oud-skischansspringer talent voor wielrennen bleek te hebben.

Roglic wilde heel graag nog eens als kopman naar de Tour de France, de enige grote ronde die hij nog nooit won, maar die positie was bij Visma inmiddels vergeven aan tweevoudig winnaar Jonas Vingegaard. Roglic vond onderdak bij de Duitse Bora-ploeg. Die zette dit seizoen alles in op de nieuwe kopman en diens deelname aan de Tour, de wedstrijd die hij in 2020 gewonnen zou hebben als hij niet in de tijdrit op La Planche des Belles Filles uit het geel was gereden door zijn landgenoot Tadej Pogacar.

In het voorjaar sloeg de pech voor de eerste keer toe: Roglic raakte betrokken bij de ‘horrorcrash’ in de Ronde van het Baskenland die ook de Tourdeelname van zijn oud-ploeggenoot Vingegaard in gevaar bracht. Hij was op tijd weer hersteld, won het Criterium du Dauphiné, en verscheen als een van de favorieten voor het geel in Florence. Van een „laatste kans” op de Tourzege wilde Roglic voor de start niet spreken.

„Of ik nou win of niet, volgend jaar is er weer een Tour. En het jaar daarna ook weer. Misschien rijd ik nog tien Tours.

Zo lang als ik het leuk vind, blijf ik het doen.” Toch wist Roglic geen moment te overtuigen. In de tweede etappe naar Bologna verloor hij meteen tijd.

Een week later kwam hij in een bergrit door het Centraal Massief in de slotkilometers op een knullige manier ten val, maar toonde de wedstrijdleiding clementie door het tijdverlies niet mee te rekenen. De volgende dag ging het alsnog mis: Roglic ging tegen het asfalt door een slecht aangegeven vluchtheuvel en kon de volgende dag niet meer opstappen. Naderhand bleek hij bij zijn val een rugwervel te hebben gebroken.

Roglic en zijn vele valpartijen – als het niet zo pijnlijk was zou het lachwekkend zijn. De renner staat in het peloton bekend als brokkenpiloot: wielersite ProCyclingStats telde bij Roglic sinds 2020 maar liefs zeventien valpartijen in koers. Vaak met verstrekkende gevolgen: in 2019 verloor hij in de Giro de roze trui na een crash en in de Tour moest hij zowel in 2021 als 2022 afstappen wegens lichamelijk malheur na een val.

Roglic’ gebrek aan stuurmanskunst wordt toegeschreven aan het feit dat hij pas op late leeftijd met wielrennen begon, en daardoor de sleuteljaren voor navigatie en behendigheid heeft gemist. Ondanks de gebroken rugwervel is Roglic nu op tijd klaar voor de Vuelta. Zijn belangrijkste concurrenten voor de eindzege zijn de Amerikaanse titelverdediger Sepp Kuss, de Brit Adam Yates, de Spanjaard Carlos Rodriguez en de Portugees Joao Almeida, met Richard Carapaz (Ecuador) als gevaarlijke outsider.

Maar misschien vormt hij zelf wel de grootste bedreiging voor de overwinning . Oók in de Vuelta moest hij al eens opgeven na een valpartij, in 2022..