Voor Bart De Wever is het een godsgeschenk dat hij op de hielen wordt gezeten door PVDA

featured-image

Dave Sinardet is professor politieke wetenschappen (VUB/UCLouvain). Zijn column verschijnt tweewekelijks op dinsdag. Peilingen creëren meer realiteiten dan ze er reflecteren.

Zo luidt mijn spontane repliek telkens als ik de vraag krijg om te reageren op een nieuwe kiezersenquête. Door allerlei methodologische euvels kan je niet weten of een peiling klopt. Ook al omdat men de belangrijke groep onbesliste kiezers eruit filtert.



En dan komt daar nog vaak een dubieuze interpretatie bovenop. Waar we wél op kunnen vertrouwen, is dat peilingen de kiesstrijd beïnvloeden. Zo ook de Antwerpse bevraging die afgelopen weekend verscheen.

N-VA haalt daarin 28,3 procent, PVDA volgt met 24,7 procent. Anders dan in analyses valt te lezen is het voor Bart De Wever een godsgeschenk dat hij op de hielen wordt gezeten door PVDA. Zo kan hij zich opwerpen als enige redding tegen het oprukkende Rode Gevaar.

In een reactie ging hij dan ook vol op het orgel: “De communisten staan voor de poort. Die halen een geweldige score en zouden zoals in Borgerhout een meerderheid kunnen maken, over links. En dan gaan de stadspoorten open voor belastingen, schulden, armoede, asielzoekers en een slap veiligheidsbeleid.

Dat is de teloorgang van de welvaart van de haven en van onze handelsstad en dat mag nooit gebeuren. Ik roep echt iedereen op het gevaar te beseffen. De Antwerpenaar heeft nu de keuze tussen goed bestuur, met N-VA stevig aan het roer, of een extreemlinks avontuur.

” Kortom: enkel de zittende burgemeester kan de opmars van het Rode Leger nog stuiten. Het is De Wever of Stalingrad aan de Schelde. In het aandrijven van die ‘tweestrijd’-framing vindt hij de perfecte bondgenoot in Jos D’Haese, die de peiling aangreep om zich op te werpen als hét enige alternatief: “Het is heel duidelijk dat er twee mogelijkheden zijn in Antwerpen: ofwel nog eens 6 jaar Bart De Wever ofwel stem je voor PVDA: voor een sociaal alternatief, betaalbaar wonen, een vlotte mobiliteit.

” Beiden krijgen een helpende hand van de media, die sowieso smullen van duels, met koppen als ‘De Wever vs D’Haese’ of ‘Denk jij dat Jos D’Haese Bart De Wever kan verslaan in Antwerpen?’ Niemand die nog zou vermoeden dat Antwerpen een proportioneel kiesstelsel heeft waar 3 procent al genoeg is om een zetel te halen in de gemeenteraad. Het doet denken aan de campagne van 2006 waarin Patrick Janssens zich glansrijk profileerde als enige redding tegen Filip Dewinter en eensklaps alle stemmen terugwon die zijn partij de vorige drie decennia was kwijtgespeeld. De kans dat Dewinter toen het Schoon Verdiep ging innemen was nochtans even groot als dat Jos D’Haese binnenkort de Antwerpse sjerp omgordt: nihil.

Dat PVDA op 13 oktober de grootste partij wordt is weliswaar niet uitgesloten. De nieuwe verkiezingsregels geven aan zo’n koppositie wat meer betekenis: ze bieden Jos D’Haese dan twee weken initiatiefrecht om een coalitie te vormen. Alleen zal hij daar niet in slagen.

PVDA haalt veelal stemmen bij de andere linkse partijen waardoor die moeilijk samen een meerderheid kunnen halen. En mocht dat toch gebeuren, dan zal Vooruit allesbehalve de rode loper uitrollen voor D’Haese, evenmin als Groen. Al zal dat bij veel linkse kiezers op onbegrip stuiten.

Gelooft iemand werkelijk dat Conner Rousseau Bart De Wever gaat verdrijven van het Schoon Verdiep terwijl hij er een Vlaamse en federale regering mee aan het vormen is? De kans is veel groter dat Vooruit N-VA in sommige andere steden eveneens aan boord haalt. Daarvoor is de nationale alliantie tussen beide partijen sterk genoeg. Relevanter dan de vraag of er een linkse coalitie komt op de Grote Markt is of ze niet sneuvelt op het Moorkensplein, waar het Borgerhoutse districtsbestuur zetelt.

Dat N-VA en Vooruit de Scheldestad ook in 2025 blijven besturen is zo zeker als dat nieuwjaar op 1 januari valt. Alleen moeten ze er naar alle waarschijnlijkheid Groen bijnemen om aan voldoende zetels te raken. Ongetwijfeld is De Wever er al op voorbereid dat dit de dynamiek zal veranderen in het stadsbestuur.

Dat was de voorbije jaren niet zozeer De Grote Verbinding, zoals het Antwerpse bestuursakkoord luidde, dan wel De Grote Verslinding. De liberalen verdwenen en de socialisten lieten zich onmachtig maken door interne kift. N-VA had zowat het rijk alleen.

Met twee linkse coalitiepartners en een geharde bewindsman als Patrick Janssens in het college kan de bewegingsruimte van N-VA alleen maar inkrimpen. De Wever heeft geen baat bij te sterke coalitiepartners, dus het komt hem niet eens slecht uit dat hij PVDA verder versterkt door de stembusslag te herleiden tot een tweekamp met ‘de communisten’. Tot het moment dat hij totaal niet meer aan een meerderheid raakt.

Intussen laten Antwerpenaren zich maar beter niet afleiden door die gepolariseerde presidentiële tweestrijd, maar zoeken ze beter uit in welk toekomstprogramma voor de stad ze zich het meest herkennen. Geselecteerd door de redactie.