Voor 120 duizend euro bouwt Anne haar eigen tiny house

TINY HOUSE Voor 120 duizend euro bouwt Anne haar eigen tiny house Pieta Verhoeven Vandaag, 10:13 • 6 minuten leestijd Anne en Tijmen in hun nieuwe huis © Rijnmond Anne de Zeeuw ontwierp niet alleen haar eigen tiny house, ze zet ‘m ook zelf in elkaar. In een loods in Bleiswijk komt haar duurzame huis – inclusief verrijdbare keuken, verborgen ruimtes en regenwaterfilters – steeds meer tevoorschijn. Naar de wc gaan moet op een composttoilet, “maar ik heb wel gewoon een afwasmachine.

” Bij de bouw van een nieuw huis moet je je uiteraard aan allerlei wetten en voorschriften houden, maar de verkeersregels laten de meeste architecten buiten beschouwing. Zo niet Anne de Zeeuw (31). Eigenlijk is de grootte van haar woning voor het grootste gedeelte bepaald door wat er wel en niet de weg op mag.



Dat zit zo: een dieplader (een oplegger die wordt gebruikt voor grote, ondeelbare ladingen) mag een voorwerp met de maximale afmetingen van 4 meter hoog en 3,5 meter breed vervoeren. Annes tiny house past daar nét op en mag dus nog net mee met de dieplader. Toch handig, want haar huis staat nu nog in een loods en moet als het af is vervoerd worden naar haar nieuwe woonplek.

Maar zover is het nog niet. Ze bouwt nu nog aan de woning, samen met de bouwbegeleiders van De Kleine Klussers in Bleiswijk. Eigen huis ontwerpen Anne studeerde Bouwkunde aan de Technische Universiteit in Delft.

“Net als bijna iedereen die aan die studie begint, wilde ik ooit m’n eigen huis ontwerpen.” Ze woont nu nog met haar vriend Tijmen sinds een jaar of zes op de Nieuwe Binnenweg in Rotterdam, misschien wel één van de levendigste straten van de stad. “Dat vond ik heel leuk, om in zo’n bruisend stuk stad te wonen,” zegt Anne.

“Maar inmiddels word ik gek van de ruzies op straat en de ronkende motoren." Annes tiny house in de loods in Bleiswijk © Rijnmond Twee jaar geleden begon ze met het tekenen van haar eigen huis. Een tiny house, welteverstaan, want zowel financieel als principieel past die woonvorm bij Anne.

“Ik ben de afgelopen twee jaar ziek geweest, en heb niet kunnen werken. Het is in deze woningmarkt onmogelijk om iets te kunnen kopen met alleen het salaris van Tijmen.” Daarnaast wilden Anne en Tijmen graag bewuster en duurzamer leven.

Composttoilet Zo komt er in de woning bijvoorbeeld een installatie die regenwater filtert zodat het als drinkwater gebruikt kan worden. “Aan de hand van de hoeveelheid water die je nog hebt, kan je dan bepalen of het handig is om in bad te gaan.” Dat is niet het enige wat anders is dan normaal.

Omdat er geen rioolaansluiting is, staat er een composttoilet in het huis, waarbij poep en plas gescheiden worden. “De urine wordt gezuiverd in een septic tank en verdwijnt dan in de grond. Alle ontlasting komt in een grote emmer.

Na je toiletbezoek gooi je wat zaagsel in de emmer, zodat alles droog blijft. Als de emmer vol zit breng je ‘m naar een grote poepcontainer, waar het zichzelf kan composteren. Na een jaar of twee heb je een soort tuinaarde waar heel veel voedingsstoffen voor planten inzitten.

” Het composttoilet met bovenop een wasbakje © Rijnmond Verborgen ruimtes In de verrijdbare keuken van het huisje zit ook iets luxueus: een afwasmachine. “Dat is iets waar de meeste mensen in tiny house-gemeenschappen van opkijken. Maar ik heb gewoon echt een hekel aan afwassen.

” Hoewel het huis maar 34 vierkante meter woonruimte beslaat, hoeft dat niet te betekenen dat je continu op de lip van je huisgenoten zit, bewijst Annes ontwerp. “Zie je dat keukenkastje rechtsboven? Dat is eigenlijk geen kastje, maar een verborgen ruimte. Daar komt mijn werkkamertje.

Ook Tijmen heeft zo’n eigen ruimte, boven de slaapkamer. En mochten er ooit kinderen komen, worden dat hun kamers. Ik verwacht dat we sowieso twintig jaar in dit huis kunnen wonen.

” De keuken met bovenin de verborgen extra kamer © Rijnmond Anne en Tijmen vinden het ook belangrijk om in een community te wonen. Het tiny house komt te staan op een weiland van twee hectare in Zevenhuizen. Het stel komt daar in een kleine gemeenschap terecht: er komen nog negen andere tiny houses te staan.

De tiny house-community krijgt een gemeenschappelijke ruimte, waar bijvoorbeeld ook de wasmachine staat, en de bewoners willen een voedselbos gaan aanleggen. Een ademend huis Anne begon in januari met bouwen. Eigenlijk is het hele huis van hout gemaakt: het skelet is van grote balken, daar tegenaan zitten houten platen en ertussenin is een gigantische hoeveelheid houtvezel gepropt.

Dat is een natuurlijk isolatiemiddel. Plastic folie zorgt ervoor dat vocht naar buiten kan, maar niet naar binnen. “Hout neemt veel vocht op, dus de folie zorgt ervoor dat het huis kan ademen.

” De woonkamer met toekomstige bank/logeerbed © Rijnmond Wat was de grootste meevaller? “Het aanleggen van de elektra. Ik dacht dat het heel lastig zou worden, maar het was een stuk makkelijker.” Wat wel een stuk moeilijker was, was het zetten van de kozijnen.

Anne wil graag een licht huis hebben, en dus heeft het tiny house veel ramen en deuren. “Bij elk kozijn heb je een speling van maar drie millimeter aan beide kanten. Het moest dus echt precies passen, daar werd ik wel even heel zenuwachtig van.

” Naast moeilijk waren de kozijnen ook de grootste kostenpost: bij elkaar hadden ze een prijskaartje van zo’n 20 duizend euro. “Glas is gewoon hartstikke duur.” Want ondanks de grootte, is een tiny house niet goedkoop.

Anne en Tijmen hebben in totaal zo’n 115 duizend euro besteed aan het huis. Dat bedrag is wel aan de hoge kant voor een tiny house, legt Anne uit. “Dit huis is relatief groot en heeft dus veel ramen, dat kost een hoop.

” Het bedrag hebben ze kunnen ophoesten dankzij een persoonlijke lening bij familie. Het kattenluikje doet nu nog dienst als kabelhouder © Rijnmond Modderparadijs Over een maand of drie hoopt Anne helemaal klaar te zijn met bouwen. Rond december wordt het huis met een kraan op een dieplader getakeld en meegenomen naar het weiland.

Het stel moet nog wel even wachten voordat ze kunnen verhuizen: volgens de vergunning mogen ze in maart intrekken. Anne verwacht dat het daar dan ‘een modderparadijs’ is, zo vlak na de winter, maar ze heeft er veel zin in. “We zijn de eerste die er komen te staan, ik verwacht dat er na ons elke maand een huisje bijkomt.

” Zelfs als Anne thuis op de Nieuwe Binnenweg is, is ze druk met de aankomende verhuizing. “Ik ben al een jaar of twee druk bezig met ontspullen. Boeken die ik als architectuurstudent heel belangrijk vond, moeten weg.

Net als dat cadeau dat je ooit gekregen hebt en nooit weg hebt durven doen. Het is nu simpel: het gaat gewoon niet passen.” Qua spullen wordt het dus een heel makkelijke verhuizing.

Omdat bijna alle meubels in het tiny house ingebouwd zijn, hoeft er bijna niks mee. “Het enige grote spul wat van Rotterdam mee naar Zevenhuizen gaat, zijn twee stoelen en een matras.”.