Vlaardingse vader mishandelde twintig jaar zijn kinderen: ‘Als je iets verkeerds zei, kreeg je een klap’

RECHTSZAAK Vlaardingse vader mishandelde twintig jaar zijn kinderen: ‘Als je iets verkeerds zei, kreeg je een klap’ Omroep Twee Vandaag, 08:41 • 6 minuten leestijd Foto ter illustratie. © Archieffoto Rijnmond Maaike* (17) brengt richting het einde van de zomer in 2021 veel tijd door bij sportactiviteiten van welzijnsorganisatie Minters in Vlaardingen. De jongerenwerkers van Minters zien een grote blauwe plek op de arm van Maaike in de vorm van een vuist.

Wat er is gebeurd wil de toen 17-jarige niet zeggen. Deze week, ruim 3,5 jaar later, staat Nicolaas B. voor de rechter voor het twintig jaar lang mishandelen van zijn vijf kinderen.



In huize B. in Vlaardingen is het niet gezellig rond het einde van de zomer van 2021, volgens vader Nicolaas B. (47).

"Het was thuis niet altijd even prettig door financiële stress. Ik was opvliegend en snel boos, ook wel eens op de kinderen." Maar slaan, dat heeft hij naar eigen zeggen niet gedaan.

De kinderen van B. vertellen een ander verhaal, meldt streekomroep Twee . “Mijn jongere zusje sloeg hij met een mes of lepel.

Mijn zussen sloeg hij iedere week. Ik heb mij dat nooit anders kunnen herinneren. Als je iets verkeerd zei, kreeg je een klap”, verklaart zoon Kevin* bij de politie.

Twee kleine zusjes De avond voordat Maaike naar de sportactiviteit gaat loopt ze weg van huis. Ze voelt zich er niet prettig en wil weg. Maar diezelfde avond gaat ze toch weer terug naar huis, voor haar twee kleine zusjes.

"Daar wist ik niks van", zegt vader Nicolaas. Wat er die avond precies gebeurt, is niet duidelijk. Maar de dag erna staat de blauwe plek in Maaikes arm geprent.

Meerdere keren proberen de jongerenwerkers erachter te komen wat er is gebeurd. “Ben je gevallen? Ben je geslagen? Door wie is dit gedaan?” Wraakactie De pijn aan haar arm wordt steeds erger en op 7 september reageert ze instemmend op de vraag of dit door haar vader is gedaan. De oudste drie kinderen doen in de weken erna een boekje open over hoe ze sinds jongs af aan wekelijks worden geslagen door hun vader.

Een gesprek met De Raad voor de Kinderbescherming volgt, waar Maaike langzamerhand haar verhaal vertelt. Na het gesprek onderneemt De Raad voor de Kinderbescherming direct actie en plaatst alle kinderen uit huis. “Ik heb ze zelf niet meer gesproken.

Het kwam als een verrassing", memoreert de 47-jarige vader met vlakke stem. Na de uithuisplaatsing heeft B. volgens de rechter boos gereageerd.

Hij ziet het praten van Maaike als een wraakactie, omdat zij niet op voetbal mocht. ‘Moest ze zich niet mee bemoeien’ Tijdens de opvolgende verhoren blikken de drie kinderen terug op hun jeugd. Het gezin was op een avond aan het eten.

Een van de jongere zusjes wil haar bord niet leeg eten. Vader Nicolaas wordt kwaad. “Ze bemoeide zich met dingen waar ze zich niet mee moet bemoeien”, aldus de vader.

Maaike geeft haar vader een trap tussen zijn benen. “Toen heb ik geslagen”, zegt de man schuldbewust. Het is volgens hem de enige keer dat hij zijn kinderen sloeg.

In de ogen van vader Nicolaas is er een verschil tussen de kinderen slaan en een ‘pedagogische tik’ uitdelen. “Met twee vingers gaf ik een klap op de kont. Dat komt minder hard aan.

Ik ken mijn eigen kracht niet en sla harder dan nodig. Daar zag ik geen bezwaar in. Dat gebeurde één keer per maand.

” ‘Benen onder mij vandaan vegen’ Een incident waarbij Jantine naar boven weg wil vluchten van haar vader loopt bijna fout af. "Hij probeerde mijn benen onder mij vandaan te vegen. Het is al de tweede of derde keer dat dit gebeurt.

Als er iets gebeurde zei hij soms sorry. Maar daar meende hij niks van, want volgende keer deed hij het weer." Na dit incident werd Nicolaas naar eigen zeggen zo boos, dat hij zijn dochter bijna had geslagen.

Uiteindelijk kwam de moeder ertussen en werd de klap voorkomen. Maar Janine zegt alsnog met regelmaat op haar hoofd en armen geslagen te worden. Ze zou zelfs een keer met haar hoofd tegen de muur geduwd zijn.

Emotionele mishandeling Jantine zegt ook vernederd te worden door haar ouders. “Jij begrijpt dat toch niet”, zou er tegen haar gezegd worden. Het leidt ertoe dat ze een laag zelfbeeld heeft.

De mogelijke emotionele mishandeling lijkt alle drie de kinderen te hebben geraakt. Tijdens verhoren bij de politie slaat Maaike volledig dicht. Ze verstijft, kan geen oogcontact meer maken en slaat op haar eigen been als er vragen worden gesteld over wat haar vader haar zou aandoen.

'Ouders die van mij houden' “Er zijn zoveel dingen die ik niet begrijp. Waarom moest jij ons zo behandelen? Kon ik nooit iets goeds doen? Waarom kan je niet van me houden?”, vraagt Maaike zich af in een brief die wordt voorgelezen in de rechtbank. “Ik vind het lastig mijzelf open te stellen over hoe ik mij voel.

Dit heb jij mij nooit geleerd. Ik zou willen dat ik ouders had die van mij houden. Helaas zal dat nooit zo zijn.

Niet dóór jou, maar óndanks jou kon ik doorgaan.” Vader Nicolaas moet huilen. “Dat ik nooit voor haar klaar heb gestaan is niet waar.

Maaike, ik houd van je.” 'Niet betrouwbaar' De advocaat van B. gaat er hard in.

“Het is duidelijk dat Maaike niet lekker in haar vel zat, omdat ze van haar ouders niet op voetbal mocht. Er is gestuurd in het gesprek door de jongerenwerkers. Dat moet als niet betrouwbaar worden geacht.

” En over de blauwe plekken is volgens de advocaat een logische verklaring te geven. “Er was een tijd dat ze elkaar op de schouder sloegen als ze een DHL-bus zagen”, vertelt de advocaat. De officier van justitie vindt de verklaringen van onder andere Maaike wel betrouwbaar.

“De stemming van de kinderen sloeg om als vader thuiskwam. Kevin werd meestal geslagen met vlakke hand, soms met een vuist. Alle vier de zussen werden ook geslagen.

Het gebeurde wekelijks. Als een van de kinderen werd geslagen waren de anderen erbij. De kinderen zeiden niets van het slaan.

” Stok achter de deur Dat vader Nicolaas blijft ontkennen, baart de officier van justitie zorgen. “Een stok achter de deur is wel nodig.” Ze eist een werkstraf van 240 uur en een voorwaardelijke gevangenisstraf van zes maanden.

Ook is er door Kevin en Maaike een immateriële schadeclaim ingediend, voor beiden van 10.000 euro. De officier van justitie vindt dat bedrag te hoog en vindt dat dit gematigd moeten worden.

De rechter doet op 3 februari uitspraak in de zaak. *) De namen van de slachtoffers zijn gefingeerd wegens privacyredenen. Echte namen zijn bekend bij de redactie.

Dit is een verhaal van onze mediapartner Twee..