
“Moet de overheid nog loopbaancheques financieren?” Minister van Werk Zuhal Demir (N-VA) vraagt het zich luidop af. Coalitiepartner CD&V ziet het anders. Loopbaancheques moeten werknemers helpen bij het actiever nadenken over hun carrière.
Een cheque kost de Vlaamse overheid zowat 750 euro, de werknemer een kleine vijftig euro. Op zoek naar besparingen zette Zuhal Demir met een bewarende maatregel het systeem begin deze maand on hold . De minister van Werk belooft hervorming.
Maar in de bevoegde commissie stelde ze zich woensdag vragen bij het systeem. Ze vroeg zich luidop af of de belastingbetaler dat moet financieren. Bij CD&V wekt dit behoorlijk wat irritatie.
Robrecht Bothuyne stipte aan dat zijn partij binnen de regering geprotesteerd heeft tegen de “grove borstel” waarmee het aantal maandelijkse cheques plots tot 1.000 werd beperkt. Het Vlaams Parlementslid benadrukte dat loopbaancheques “essentieel” zijn voor een beleid tegen langdurig zieken.
België telt meer dan een half miljoen langdurig zieken. Loopbaancheques kunnen helpen om werknemers op tijd te heroriënteren voordat ze een burn-out nabij zijn. Bothuyne kreeg de steun van oppositiepartij Open VLD.
Tom Ongena vond dat de minister gebruikmaakte van een “kettingzaag”, daarmee verwijzend naar de manier waarop Elon Musk in de Verenigde Staten het overheidsapparaat te lijf gaat. Ook de liberalen hopen dat het systeem overeind blijft. Demir wees op de stevige besparingen die ze op haar departement moet doorvoeren, ten voordele van het onderwijs op de kinderopvang.
Ze vond het goed dat werknemers nadenken over de richting die hun loopbaan moet inslaan. “Maar vinden we dat normaal dat zoiets op kosten van de overheid gebeurt? Niemand wordt vrolijk van een bewarende maatregel. Maar we moeten nu eenmaal keuzes maken.
” De minister wees op de kostprijs. Een loopbaanconsultant kost 180 euro per uur, een psycholoog kan amper 80 euro per uur vragen. “Een psycholoog heeft op zijn minst vijf jaar gestudeerd, niet alle loopbaanbegeleiders hebben een opleiding,” zei ze.
Demir wil het “kind niet met het badwater weggooien”, maar de “uitwassen” moeten eruit. Daarbij wijst ze op het gebrek aan monitoring, de oververtegenwoordiging van hogere profielen en een gebrek aan efficiëntie. Ze bestelde alvast een studie.
In april moet er meer duidelijkheid komen. Bothuyne beaamt dat er verbeteringen mogelijk zijn, waarbij de “verkopers van gebakken lucht” eruit gaan. Maar hij hekelt de “chaos” op het terrein.
“Vermijden dat mensen langdurig ziek worden, is goedkoper dan hen achteraf weer aan het werk proberen te zetten.”.