Vanuit zijn werkplaats in Overschie maakt Robin gitaren voor grote muzikanten als Green Day, Waylon en Krezip

MUZIEK Vanuit zijn werkplaats in Overschie maakt Robin gitaren voor grote muzikanten als Green Day, Waylon en Krezip Derk Radstake Vandaag, 19:12 • 5 minuten leestijd Gitarenmaker Robin Baard in zijn werkplaats © Rijnmond Gelakte gitaren zijn aan het drogen, de geur van hout vult de ruimte en overal waar je kijkt, hangt gereedschap aan de muur. Robin Baard (41) heeft al behoorlijk wat tijd doorgebracht in zijn gitaarwerkplaats in Overschie. Acht jaar geleden begon hij af en toe een gitaar te bouwen voor vrienden, maar ondertussen heeft Robin gitaren en basgitaren gemaakt voor vele grote artiesten uit Nederland en buitenland.

"Toen ik zestien was, ging ik in een redelijk grote punkband spelen. Ik was fan van die band en ze bleken uit hetzelfde dorp te komen, uit Zwijndrecht. Bij optredens stond ik vaak vooraan en vervolgens hadden ze een gitarist nodig voor hun tweede plaat.



Ik was zo groen als gras, ik wist helemaal niets en zij namen me mee en hebben me allemaal dingen uit de muziekwereld uitgelegd. Het heeft het zaadje gelegd voor al mijn andere banen daarna." Al sinds 2006 was Robin met verschillende bands op tour als gitaartechnicus, daarnaast heeft hij in meerdere gitaarwinkels gewerkt.

Hij speelde het instrument zelf vanaf zijn veertiende en vond het altijd al leuk om 'zo’n ding' uit elkaar te schroeven: "Toen wist ik alleen nog niet hoe het weer in elkaar moest." Was de muziekindustrie al van kleins af aan het doel? "Ik riep het altijd wel, maar je roept zoveel als je veertien jaar bent. Ik kom helemaal niet uit een gezin waar veel muziek was.

Mijn broer en ik speelden gitaar, maar het werd niet enorm gestimuleerd of zoiets. Het was een hobby." Was het moeilijk om te stoppen met zelf spelen bij de band en als gitaartechnicus verder te gaan? "In het begin vond ik het wel jammer.

Je bereidt alles voor bij een optreden, maar je staat uiteindelijk niet bij het eindproduct op het podium. Dat wende op den duur wel. Daarna wilde ik gewoon de beste techneut worden die ik kon zijn.

" Het is net als op een gemiddelde dag niet stil in de werkplaats van Robin. Op de achtergrond speelt uit een speaker een nummer van Green Day, de Amerikaanse band waar Robin al van kleins af aan fan van is. Een machine slaat ineens aan en maakt een hels kabaal vanuit het 'verfhok'.

Hier geeft Robin zijn houten gitaren een mooie lak. Met een druk op de knop keert de rust terug: "Dat doet hij om de tien minuten." Het huidige project van Robin © Rijnmond "Toen ik het besluit had genomen dat ik me vol ging richten op de rol van technicus, werden de bands ook groter waar ik voor ging werken.

Ik begon bij de Heideroosjes, een punkband, waar ik nog steeds voor werk. Dit werden later bands als DI-RECT, Krezip en VanVelzen. Tijdens die tours moest vaak iets gerepareerd worden.

Ik besloot dat het handig was om dat zelf te kunnen en zo is het balletje gaan rollen." Had je snel grote klanten nadat je voor jezelf was begonnen met het maken van gitaren? "Ja, en daar hielpen mijn connecties vooral bij. Zo belde mijn vriend Xander Vrienten, de zoon van Henny Vrienten, mij midden in de coronaperiode.

Dat was in januari 2021 dat hij zei: 'Hé gappie, ik bel voor mijn pa. Hij wil een bassie van je.' Ineens zat ik een paar maanden later bij Henny Vrienten op de bank die met mijn basgitaar de bekende Doe Maar liedjes speelde.

Toen ik zijn naam op mijn site kon zetten, ging het nog meer lopen." Ineens zat ik bij Henny Vrienten op de bank die met mijn basgitaar de bekende Doe Maar liedjes speelde Robin Baard Ondertussen staan onder andere Waylon, Krezip en Kensington op je website. Kijk je wel eens trots naar dat lijstje? "Soms wel.

Het is typisch Nederlands om daar gewoon schouderophalend over te doen, maar ik ben wel trots. Zeker met internationale bands als Green Day. Dat ik als snotventje uit Zwijndrecht een bas voor zo’n band mag maken.

" Hoe kwam je in contact met Green Day? "Het is een lang verhaal. Ik maakte een gitaar voor een Amerikaanse muzikant, Ronnie Ficarro. Hij was, net als ik, groot fan van Green Day en kende zelfs hun bassist Mike Dirnt een beetje.

Ronnie gaf Mike toen de tip om naar mijn bassen te kijken." "Lang verhaal kort, Mike Dirnt begon mij te volgen op Instagram en toen heb ik hem benaderd. Hij vroeg me eerst om een bas te maken voor een optreden in Parijs drie dagen later; dat was wat te kort dag.

Toch kreeg ik van hem wel kaartjes om naar het optreden te gaan. Daar heb ik hem helaas alleen niet gesproken." "Ik ben toen uiteindelijk gewoon die bas gaan maken voor hem en heb alsmaar foto’s ervan naar hem gestuurd.

Uiteindelijk wilde hij hem wel zien en nodigde hij me uit voor een optreden in de Europese tour. Daarvoor ben ik naar het Gelredome in Arnhem gegaan." "Ik stierf van de zenuwen, maar het bleek een superaardige gast.

Daar zat hij dan allemaal Green Day-liedjes te spelen die ik vroeger al oefende; dat was echt een jongensdroom. Uiteindelijk heeft hij hem gekocht en bood hij in plaats van cash aan om te ruilen met een gitaar van hem. Die hangt hier en gaat nooit meer weg.

" Klinkt heel Rock and Roll, werken met zulke muzikanten. "Het is soms strontvervelend, je krijgt ze namelijk moeilijk te pakken. Rock and Roll is het helemaal niet.

Het is een misvatting dat er veel gekke dingen gebeuren. Alle topmuzikanten zijn heel professioneel. Soms wordt er niet eens gedronken en drugs is al helemaal een no-go in veel teams.

" Drie dagen was te kort dag voor Green Day, maar hoe lang doe je wel over een gitaar? "Negen maanden, het is gewoon een baby waar je op wacht. Het begint als twee houten planken en vervolgens zijn er wel duizend stappen om van die plank een instrument te maken. Ik weet niet eens meer hoeveel ik er al heb gemaakt, waarschijnlijk honderd of zo.

Het is gewoon een gigantische uit de kluiten gewassen hobby." De indrukwekkende gitaarposters hangen voor de sier in zijn werkplaats, Robin doet 'eigenlijk alles uit zijn hoofd' © Rijnmond.