Van Baarle blikt emotioneel terug op wéér een zware valpartij: ‘Ik wilde zo min mogelijk mensen zien of spreken’

Een valpartij op lage snelheid met grote gevolgen. Dylan van Baarle zag zijn pechjaar veranderen in een rampjaar tijdens de tweede etappe van de Vuelta a España. In de AD-podcast In Koers, waarin ook de verrassende overstap van Wout Poels naar Astana uitvoerig wordt besproken, vertelt Van Baarle over zijn treurige avond in Portugal en zijn emoties daarna.

Hij was net helemaal hersteld van zijn vorige zware valpartij. Het voorjaar werd gekenmerkt door ziekte, waardoor zijn hoofddoelen in het water vielen. Een valpartij in het Critérium du Dauhpiné leverde hem een sleutelbeenbreuk op, waardoor hij de Tour de France miste.



Nu Dylan van Baarle die teleurstellingen net verwerkt had en zich na de Olympische Spelen en de Clasica San Sebastian richtte op een mooie Vuelta a Espana, ging het al snel weer mis. ,,Het gebeurde allemaal zo snel”, blikt hij in de AD-podcast In Koers terug op de tweede etappe van de wedstrijd. Het was de eerste rit in lijn en de Ronde van Spanje bevond zich nog in Portugal toen Van Baarle voor zich zag hoe een aantal wielrenners van Bahrain-Victorious aan het stuntelen waren met etenszakjes.

,,Als peloton zijnde reageerden we daarop en gingen we rustig naar links toe.” ,,We reden 15 a 20 kilometer per uur, maar ineens schoof mijn voorwiel weg en lag ik op de grond. Ik ben waarschijnlijk tegen een bidon aangereden en kwam op m’n rechterheup terecht.

Ik voelde meteen dat het niet goed was. Ik heb vaker wat gebroken of gescheurd in die streek en ik had dezelfde symptomen. Ik kon zelf niet overeind komen en ben omhoog getrokken door een toeschouwer.

Toen ik vervolgens op de fiets zat, merkte ik dat mijn rechterkant het helemaal niet deed. Ik was doelloos in de rondte aan het fietsen.” Hij stapte al snel af, waarna er een lange avond in het ziekenhuis volgde.

Een riedeltje dat hij inmiddels té goed kent. ,,Het was een heel treurige avond”, verzucht hij. Hij kwam erachter dat hij twee breukjes in zijn schaambeen heeft en wéér lang zal moeten herstellen van een zware blessure.

Ik ben naar Nederland gevlogen zodat m’n moeder me een beetje kon helpen ,,Toen ik van m’n fiets stapte, was ik emotioneel, verdrietig. Daarna kon ik het eigenlijk gewoon niet beseffen. Het heeft een paar dagen geduurd voordat het allemaal is ingedaald.

Ik ben naar Nederland gevlogen zodat m’n moeder me een beetje kon helpen. Met eten kopen en dat soort dingen. De eerste paar dagen wilde ik eigenlijk zo min mogelijk mensen zien of spreken en heb ik vrijwel alleen maar binnen gezeten.

” Nu alles een beetje bezonken is, kan hij het weer opbrengen om naar de toekomst te kijken, al zal hij dit jaar geen koersen meer rijden. ,,Ik denk dat het nu gewoon beter is om een streep door dit jaar te zetten en te kijken naar volgend seizoen”, concludeert hij. ,,Ik moet fit worden, weer genieten van het fietsen en dan met frisse moed naar volgend seizoen kijken.

” Beluister hier alle podcasts van In het Wiel Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!.