‘Tussen de kassen – eerst de schoorstenen, daarna een idyllisch plekje’

‘Deze foto is in de jaren vijftig genomen achter het huis van mijn grootouders in Kwintsheul, een dorp in het Westland. De schoorstenen op de achtergrond wijzen op de oliestook waarmee de vele kassen van de Glazen Stad toentertijd werden verwarmd. Mijn vader was een goede leerling en kon naar de hbs.

Mijn grootouders wilden echter dat hun enige zoon tuinder zou worden en hij volgde daarom met tegenzin de Tuinbouwschool. Hij besloot geen tuinder te worden en ging ‘op kantoor’ werken. Mijn ouders trouwden in 1956.



Zij betrokken een piepklein huisje tussen de kassen. Mijn twee zussen en ik werden er geboren. Mijn vader deed avondstudie en werd zelfstandig boekhouder, mijn moeder was huisvrouw en verdiende wat bij met druiven krenten.

Door omstandigheden genoodzaakt werd het huisje verplaatst naar de tuin van mijn opa. Een paar jaar later ging opa met pensioen en voelde mijn vader zich gedwongen de tuin over te nemen. Tóch tuinder geworden.

Vijf lange jaren van hard werken en chagrijn volgden. Uiteindelijk viel het onvermijdelijk besluit; de tuin werd verkocht en mijn vader werd weer fulltime boekhouder. Mijn ouders kochten het huis dat achter de rug van mijn vader te zien is.

Vanuit zijn accountantskantoortje keek hij weer uit op het terrein van zijn jeugd. Het Westland veranderde. De schoorstenen verdwenen één voor één.

Tuinderijen maakten plaats voor woningen. Voor het huis van mijn ouders kwam een geitenweitje en speeltuintje. Het werd een idyllisch plekje, waar mijn ouders tot hun dood heel fijn gewoond hebben.

Met soms wat nostalgie naar het Westland van de foto.”.