Transgenderduo Louisa en Rowan trouwde voor de kerk: ‘Altijd wat bekrompen, rotte appels die wat te zeggen hebben’

Louisa en Rowan, het bekende transgenderstel, is nu ook voor de kerk getrouwd. Je kunt dat vanaf vandaag op tv volgen (TLC), maar het ging niet zonder slag of stoot. De Nederlandse kerk? Die wilde er niet aan.

Een Italiaanse wel en een Belgische pastoor ging met Louisa en Rowan mee. sprak met de vrolijke en strijdbare Louisa, die het woord ‘bekrompen’ een paar keer laat vallen. Louisa en Rowan, opvallende Limburgers die nu al tien jaar op tv te zien zijn, trouwden al eerder.



Ook dat is tien jaar geleden. In 2017 werd hun grote wens vervuld: via ivf en een zaaddonor kreeg het stel een zoontje, Mikai. Maar ja, het jawoord voor de kerk, dat moest er nog bij.

Nog altijd smoorverliefd hebben de twee nu weer ‘JA!’ gezegd. Wie dat wil volgen, kan vanaf vandaag op TLC terecht, voor een onvervalste . Louisa en Rowan wilden al heel lang de kerk in Louisa zit voor het gesprek met lekker achter de laptop in de tuin.

Rowan is er even niet, die is druk aan het sporten in de thuisgym. Louisa: „Dank je wel. Begin juli zijn we voor de kerk getrouwd.

” „De eerste keer wilden we al graag voor de kerk trouwen, maar dat kon niet. We waren toen nog twee vrouwen en konden niemand vinden die ons huwelijk wilde sluiten. In mijn cultuur is het belangrijk om voor de kerk te trouwen en Rowan vindt dat ook.

Zelf wilde ik heel graag zo trouwen om te kunnen bewijzen dat we bij elkaar blijven tot de dood ons scheidt. Zo laat ik aan Rowan zien dat ik geen andere man dan hem wil, tot ik sterf. Hij is gewoon de ware.

Het was ook iets moois na een hele slechte tijd omdat mijn broertje overleed (Jantje stierf in december 2022, red.).” „Beter dan een jaar geleden gelukkig, ik heb het wat meer een plekje kunnen geven.

” Lousia Janssen werd geboren als Lowieke. Rowan van de Bovenkamp kwam ter wereld als Rosanna. Beiden zijn 39 jaar.

Louisa treedt wat vaker op de voorgrond, denk aan ( ). Samen maken Louisa en Rowan al jaren tv. Dat begon allemaal met reality-serie .

Meerdere series volgden, tot aan vorig jaar. ‘We konden geen pastoor vinden’ „We hebben eerst in Nederland de kerk gebeld met de vraag of wij er mochten trouwen. Maar eigenlijk wilde men het niet, omdat Rowan en ik allebei transgender zijn.

De kerken die wij belden, konden er geen pastoor voor vinden. Dus wij dachten: laten we eens gek doen en net als de film in Italië trouwen; daar lukte het wel. We vonden uiteindelijk in België een pastoor die vaker homo’s en lesbiennes heeft getrouwd.

Die is gewoon met ons meegegaan.” Gods kinderen..

. „Eerlijk? Je hoort altijd pastoors en priesters zeggen ‘dat we allemaal Gods kinderen zijn’. En dan vraag je als Gods kind om te trouwen en dan mag het niet.

.. Dan denk ik alleen maar: wat lul je nou?” „Ja, het wordt steeds gekker.

Dat alfabet van ons van LHBTQI wordt alsmaar langer, er komt elk jaar wel een lettertje bij. Als we dan allemaal Gods kinderen zijn, dan lijkt mij dat trouwen mag. En toch heb je van die bekrompen lieden die dat niet willen.

Nou ja, succes! Dan doen wij het wel op een andere manier. Mooi dat het dan gelukt is in die kerk in Italië, in Gods huis dus en met een priester erbij.” Louisa knikt al voor het antwoord: „Absoluut.

We zijn sowieso het eerste transgenderduo dat voor televisie is getrouwd in een kerk en vermoedelijk het eerste transgenderduo ter wereld dat in een kerk trouwde. Natuurlijk is dat naast de liefde een statement, zolang er nog van die bekrompen reacties zijn van Jehova-typjes. Van mensen die zeggen ‘dat het allemaal niet normaal is’.

Waaróm zouden wij dat niet mogen? Omdat we net een beetje anders zijn dan anderen? Alsof de kerk zo heilig is...

Snap je wat ik bedoel? Ik vind dat we allemaal mogen trouwen, wat of wie je ook bent.” Louisa ziet de realiteit „Hoe zal ik het eens zeggen..

. Kijk, toen Rowan en ik een kindje wilden, hebben we daar heel lang over nagedacht. We hebben therapie en veel gesprekken gehad, zijn bij gezinnen geweest om hun verhalen te horen.

We waren toch heel bang voor de oordelen van die bekrompen mensen. Na het hele traject doorlopen te hebben, besloten we toch een kindje te nemen. En maar te hopen dat er in de loop van de jaren meer acceptatie zou komen.

De realiteit is dat er nog altijd een groep is, die het gewoon niet accepteert. We hebben inmiddels besloten om gewoon lekker door te gaan met ons leven. Ik hoop dat iedereen zo denkt en leeft, er zijn toch altijd een paar rotte appels die wat te zeggen hebben.

” „Louisa de strijder. Ik ben nu eenmaal een soort boegbeeld geworden, dus ik wil altijd laten zien dat als je een droom hebt, je ervoor moet gaan. Net zoals Rowan en ik dat doen.

Wij wilden een man zijn, een vrouw zijn, een kindje hebben, gelukkig zijn en laten dat op televisie in zien. En dat in de hoop dat we dan een voorbeeld voor andere mensen zijn, dat zij zich niet opsluiten en doorzetten. Wij geloven dat je een droom niet moet laten varen, wij hebben onze droom nagejaagd en het waargemaakt.

” ‘Ik vind mezelf gewoon Louisa Janssen’ „Ik realiseer me het vaak niet, totdat mensen het weer tegen me zeggen. Eerlijk gezegd vind ik mezelf gewoon Louisa Janssen, die zoals iedereen is. Blijkbaar en helaas zijn boegbeelden nodig.

Of ik dat nou ben of of Dana International. Ik heb ook wel een tijd gehad dat ik geen vrouw meer wilde worden hoor. Maar ik werd er zo ongelukkig van dat ik toch heb doorgezet.

Dan maar zonder vrienden en zonder familieleden die ik daarvoor wel had.” „Een sprookjeshuwelijk hè? Wat dacht je dan?, haha. Mijn man en onze zoon zagen er prachtig uit.

Het moment dat ik ze zag is een moment dat ik nooit meer vergeet. De bloemen, de aankleding, de ringen, de Italiaanse muziek: alles was mooi. Zelf droeg ik een trouwjurk van Mary Borsato.

Zij heeft van twee jurken één mooie jurk voor me gemaakt. Daar was ik heel blij mee, want er was geen plekje voor een glittertje of een diamantje meer over. Het feest na de kerk was klein en intiem.

” Op naar 25 jaar samen „40, hou op...

Over die 25 jaar: die vraag krijgen we wel vaker. Je hoort tenslotte niet meer zo vaak dat mensen zo lang samen zijn. Voor de grap zeggen we altijd: misschien is het handig om eens in de zoveel tijd van geslacht te veranderen, zoals wij gedaan hebben.

Maar het ware geheim is vooral praten, dat doen wij als er echt dingen zijn. We kiezen momenten uit die we samen nodig hebben. Je moet een relatie een beetje laten rollen.

Ga niet stil zitten, blijf dingen doen.” „Ja, mijn man is er absoluut voor mij geweest als ik hem nodig had.” „Dat zijn we wel van plan ja, een feestje thuis wordt het dan, ook omdat we allebei 40 worden.

Ik moet er nog niet aan denken, maar we hebben dan toch maar mooi allebei de 40 gehaald.” „Ik geef nooit op, zoals ik al zei, dus ik blijf ervoor gaan. De ene keer hoor ik ‘dat ik op tafel lig’ en bij de laatste tien zit, dan weer bij de laatste twintig.

Maar het is nog niet gelukt. Nou ja, dan ga ik het volgend jaar toch opnieuw proberen?” Het beste van Metro in je inbox 🌐 Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen. Reacties.