Tranen tijdens eerste raadsvergadering Carola Schouten: hoofdrolspeler Agnes Maassen blikt terug

POLITIEK Tranen tijdens eerste raadsvergadering Carola Schouten: hoofdrolspeler Agnes Maassen blikt terug Herman Vriend Vandaag, 09:04 • 5 minuten leestijd Fractievoorzitter Agnes Maassen van D66 in de Rotterdamse gemeenteraad © Rijnmond Ze wordt tegen wil en dank het middelpunt van de hectische raadsvergadering van vorige week donderdag, de eerste van burgemeester Carola Schouten. Agnes Maassen (D66) schiet vol na een flauwe grap van een raadslid, waarop de burgemeester de vergadering schorst. Hoe kijkt ze een week later terug op wat er gebeurde? "Ik wil niet zielig gevonden worden.

" Het is niet de makkelijkste periode voor de fractievoorzitter van D66 in de Rotterdamse gemeenteraad. De partij van Agnes Maassen worstelt met de voorgenomen sluiting van de bed-bad-brood-opvang, de Landelijke Vreemdelingen Voorziening (LVV). D66 en de andere drie coalitiepartijen – Leefbaar Rotterdam, VVD en Denk - hebben twee jaar geleden afgesproken dat als het Rijk stopt met het financieren daarvan, de sobere opvang wordt beëindigd.



En dat is precies wat er nu gebeurt. 15 mensen op straat Door de sluiting per 1 januari wordt een groep van minstens 15 illegalen letterlijk op straat gezet. De kans is groot dat een deel van hen geen nieuw onderkomen kan vinden, waardoor ze dakloos raken.

Dat druist in tegen het Rotterdamse verkiezingsprogramma van D66, waarin staat dat niemand in de stad op straat hoeft te leven. De sluiting van de LVV komt precies een week geleden aan bod in de eerste raadsvergadering van burgemeester Schouten. Maassen heeft zich al een aantal keren flink moeten verweren tegen aanvallen van de oppositiepartijen, als het SP-raadslid Theo Coskun het woord krijgt.

“De LVV is straks gesloten. Laten we dan een Huis van Barmhartigheid openen, of het Huis van Agnes Maassen.” Pijn in het hart En dan schiet Maassen vol.

Schouten schorst onmiddellijk de vergadering. Ze sommeert Coskun zijn woorden terug te nemen, en eist dat hij excuses aanbiedt, wat de SP'er doet. Een kleine week later blikt Maassen terug op die gebeurtenissen.

Ze heeft dan net de raad verteld dat D66 zich met pijn in het hart toch houdt aan de coalitieafspraak. LEES OOK Geen tranen en minder chaos bij debat over bed-bad-brood, maar het ongemak blijft Wel eist ze van wethouder Faouzi Achbar (Denk) dat hij ervoor zorgt dat niemand in de stad onder de humanitaire ondergrens belandt. Europese rechters hebben zich uitgesproken over de zorgplicht van de overheid voor ongedocumenteerden en wat die ondergrens is, zegt Maassen.

Dat moet geen fijn moment zijn geweest. De oppositie die u aanvalt, camera’s op u gericht en dan uw tranen. Is het nog leuk om politicus te zijn? “Leuk niet, maar het hoort er voor een deel bij.

Voor een deel dus ook niet. Wat ik soms mis, is dat achter dit gezicht van een D66-politicus ook nog iemand anders schuilt. Ik ben geen machine.

Mensen zien je soms als een bestuurlijk instrument – ik ben niet alleen Agnes, maar ook gemeenteraadslid, waarvoor ik heb getekend – maar uiteindelijk ben ik het allebei tegelijkertijd. Ik word aangevallen op detailniveau. Kennelijk ben ik niet in staat het vertrouwen op te wekken dat ik met rechtschapen intenties mijn keuzes afweeg.

Dat kan betekenen dat mijn keuzes niet altijd in lijn liggen wat mensen misschien hopen wat ik zou doen. Er is ook cynisch gereageerd op de tranen die ik heb laten zien. Als je denkt dat ik dat van tevoren heb bedacht en dat het toneelspel is geweest, dan raken we elkaar een beetje kwijt in dit land.

Op dit soort momenten voel ik me alleen nog maar een instrument.” Was die flauwe, niet leuke grap van Coskun de druppel? “Je kunt het vergelijken met wat Sophie Hermans overkwam in de Tweede Kamer. Ze werd de tassendrager van Rutte genoemd (Hermans was voordat ze in de Kamer kwam politiek assistent van premier Mark Rutte.

Die opmerking van PVV-leider Wilders emotioneerde haar zichtbaar, red.). Geïsoleerd gezien kun je zo’n opmerking prima incasseren en van je af laten glijden, maar in het totaal van verbaal geweld dat op je wordt afgevuurd en de spanning die je voelt op het onderwerp, is het teveel.

Er wordt heel veel druk op mij uitgeoefend, en dat mag en dat moet. Dat hoort bij een gezonde democratie. Het voelde alsof ik een schild aan had, maar dat er toch een pijltje tussendoor schoot.

Ik had het zelf niet zien aankomen; ik had niet het gevoel alsof ik on the brink of crying was. Mijn voornaam werd ook genoemd, en dat doen we normaal gesproken in de gemeenteraad niet.” En dus was die opmerking er net eentje teveel.

“Precies. Mensen die mij kennen, weten dat ik een dikke huid heb. Gebruik me maar als boksbal, dat mag.

Dat maakt het zo’n ingewikkelde situatie. Ik heb er nog over nagedacht. Ga ik er nog iets over zeggen? Maar dit hoort er ook bij.

Ik wil niet zielig gevonden worden.” Coskun maakt excuses. Is het daarmee voor u klaar? “Ik ben vergevingsgezind; ik ervaar geen wrok.

Maar ik heb wel verwerkingstijd nodig. Ik ga erop reflecteren. Waar kwam het vandaan? Wat is de kern waarom ik werd geraakt en is dat logisch? Welke rol neem ik in als raadslid en als mens? Et cetera.

” Maakt zo’n introspectie u harder als politicus? Zo van: dit gaat me nooit meer overkomen? “Ik heb in eerste instantie tegen de mensen gezegd die me een hart onder de riem staken dat ik een dikkere huid moet kweken. Maar zij zeiden juist: het siert je dat dit er ook mag zijn. Het maakt je ook mens.

Toen dacht ik: oké, maar ik wil natuurlijk niet iemand zijn die iedere keer in huilen uitbarst.” LEES OOK Eerste vergadering burgemeester Schouten loopt uit op chaos, raadslid huilend de zaal uit.