Tour de France Femmes raast door de straten: 'Een soort Koningsdag'

DEN HAAG - De rode afdruk van de wielerbidon staat in zijn gebruinde torso. Eigenlijk had hij zijn eigen flesje keihard terug moeten gooien, vloekt de jonge Hagenees in ontbloot bovenlijf. Maar het ging allemaal veel te snel, toen het peloton van de Tour de France Femmes met vijftig in het uur voorbij raasde over de Vaillantlaan in de Schilderswijk.

'Huh, waren het vrouwen? Echt?' Het vrouwenpeloton bulderde in de eerste etappe van de Ronde van Frankrijk voor vrouwen van Rotterdam naar Kijkduin door vijf Haagse stadsdelen. Door de Schilderswijk, maar ook Laakkwartier en Transvaal. Niet de welvarendste delen van Den Haag.



Een bewuste keuze van de gemeente, zegt Hilbert Bredemeijer, de Haagse wethouder (CDA) van Onderwijs, Jeugd, Sport en Dienstverlening. 'De route is zo gemaakt dat we in wijken komen waar de sportdeelname achterloopt op de rest en waar het voor mensen niet altijd vanzelfsprekend is dat zij op vakantie kunnen.' 'Daar waar gezinnen zijn bij wie het niet allemaal vanzelf gaat.

Op die plekken kan topsport echt een meerwaarde zijn: het brengt mensen samen.' Anderhalf uur voordat de renners langsfietsen, zitten drie buurtbewoners al op plastic stoeltjes op de stoep. 'Het is mooi dat ze door deze buurt komen.

Er gebeurt hier niet zo veel, weet u', vertellen ze. Met wielrennen heeft het drietal niet veel. 'Maar het is leuk voor de buurt.

Een soort Koningsdag.' Op de hoek van de Vaillantlaan en de Hoefkade, waar politie en verkeersregelaars het kruispunt afzetten, stromen even later langzaam plukjes mensen toe. Al roepend stapt een jongen in sportkleding, hangend voor een kruidenierszaak, een verhoginkje op: 'Waarom is dit hier? Doen Marokko en Turkije ook mee? Ze fietsen maar 120 kilometer.

Dat is niks, man. O, gaan ze morgen weer?' Vrijwilligers in gele shirts met Tour de France Femmes-logo leggen het uit: de weg moet even dicht, over twee uur gaat-ie weer open. Een vrouw op een scootmobiel mag nog net oversteken van de beveiliging.

Een man op slippers zag de koers thuis op tv en wil ondanks de broeierige zomerhitte langs de route kijken. Mathieu van der Poel, die naam kent hij nog wel. 'Maar hoe heet die ene bekende renster ook alweer? Vol, uhm, Volle.

.?' Net buiten deze stadsdelen van Den Haag, is het ook druk in het Zuiderpark. Daar is een speciaal fietsfestival voor jong en oud georganiseerd.

Ook razen de rensters er langs. Daar st ook Pascal en Claudia. 'Je knippert twee keer en dan zijn ze al weer weg', zegt Claudia.

'En dan krijg je er nog twee kilometer aan auto's bij', vervolgt Pascal. Pascal en Claudia staan bewust in het Zuiderpark. 'Als ik de beelden zag van de Erasmusweg en bij Kijkduin, ben ik blij dat ik hier gekeken heb', zegt de mannelijke helft van het duo.

Met plezier hebben ze gekeken. 'Erg leuk dat het er is. Dit gebeurt niet vaak', verklaart Claudia.

'Ik ben wel verbaasd over de organisatie en wat er allemaal bij komt kijken', geeft Pascal toe. 'Echt een hoop wagens.' Dan de mensen uit de regio die specifiek voor de Tour de France Femmes naar Den Haag gekomen zijn.

Zo reist Lia Gravensteijn, de allereerste trainster van Demi Vollering - die dus - bij Tourclub Pijnacker, vandaag achter haar oude pupil aan. Bij de start in Rotterdam ziet ze Vollering nog even. 'Hé, jullie ook hier, zei ze', vertelt Gravensteijn lachend.

Heel bijzonder vindt ze het dat de Tour in de buurt is. Sinds Tourwinnares Vollering een bekendheid is, zijn meer jonge meiden bij de wielerclub in Pijnacker komen fietsen, weet Gravesteijn. En de Tour, merkt ze, doet deze dagen wel degelijk iets met de regio.

Ze komt tal van jeugdleden tegen. 'Ik denk dat het inspireert.' 'Dit prachtig grote evenement moet een cadeau zijn aan de stad', zegt wethouder Bredemeijer.

'En tegelijkertijd moet het mensen aan het fietsen krijgen. Men hoeft echt niet allemaal op de wielerfiets te stappen, maar als één iemand al gestimuleerd raakt, is het hartstikke mooi.' Of de Schilderswijk zich aangesproken voelt, is de vraag.

Even verderop ligt langs het parcours op de Loosduinseweg fietswinkel Bontekoe verscholen. In 1925 opgericht door oud-wielrenner Gerrit Bontekoe, doorgegeven van vader op zoon - die maten was met Jan Janssen - aan kleinzonen Peter (59) en Ger (61). 'Schitterend dat de Tour hier langskomt', zegt Peter, maar de gouden tijden van hun wielerwinkel uit de buurt zijn geweest.

'Veel wielerzaken in de buurten hier zijn weggegaan. Tegenwoordig gaat alles online, hè, of het gaat naar die megagrote winkels. Daar kan ik niet mee meekomen.

' Voor twee derde verkleinde Bontekoe zijn winkel. Kleding en racefietsen verkoopt hij al jaren niet meer. 'Onze hoofdzaak is de reparatie en wij teren op onze naam.

' 'Nog een jaar of drie, dan houdt het op. Ik heb geen kinderen, mijn broer heeft geen kinderen. Wij zijn de laatste generatie', zegt Bontekoe.

'Het pand waar de winkel in zit en de woningen erboven zijn ons eigendom. Een mazzeltje, die waardes zijn zo gigantisch uit de hand gelopen. Een pensioensregeling heb ik niet, dus dat is mijn oudedagvoorziening.

' Bontekoe kan wel wat nieuwe wielerfanaten in zijn klantenbestand gebruiken. 'Deze buurt heeft veel met sport, alleen niet echt specifiek met wielrennen', zegt beveiliger Yusuf op de Vallaintlaan. 'Maar mensen hangen wel uit de ramen, zie je.

Dat zie je niet vaak: rolgordijnen open en mensen op hun balkon.' Dan wijst een vrouw langs de hekken plots de lucht in: 'Kijk de helikopter daar!' Even wordt het stil in de Schilderswijk en kijkt de buurt met ingehouden adem naar 150 fietsers. Wel kort.

Yusuf: 'Mensen zeiden: heb ik hier nou op gewacht?' De jonge Hagenees bij wie de rode plek van de gegooide bidon paars geworden is, ziet als alle ploegwagens voorbij zijn toch de charme van de Tour. 'Wel mooi, man.' Bekijk hier de spectaculaire eindsprint van Charlotte Kool in Kijkduin: Het is Charlotte Kool die verrassend de eerste etappe wint in een massasprint.

Bob en Nicole staan bij de finish op Kijkduin. 'Het was warm, maar leuk', reageert Nicole enthousiast. 'Op wat valpartijen na, was het fantastisch', voegt Bob daaraan toe.

Naast de bekende wielrensters hebben ze ook veel oude bekendheden uit de wielerwereld gezien. 'Ik heb een handtekening van Laurent Jalabert', zegt ze trots. Niet ver van Bob en Nicole zijn ook drie vriendinnen te vinden: Sjoukje, Marianne en Gonnie.

Samen hebben ze bij de finish gekeken. In de schaduw nemen ze een ijsje om af te koelen voordat ze weer naar huis gaan. Via de grote schermen volgden ze de wedstrijd.

'Leuk om die herkenbare plekken uit Den Haag te zien', vindt Sjoukje. Ze hebben genoten, al vonden ze wel dat er veel afsluitingen in de stad waren. 'Voor bijvoorbeeld het ziekenhuis is dat niet handig', meent Marianne, die in het ziekenhuis werkt.

'Maar gelukkig is het maar een dag.' Gonnie vult aan: 'Maar vergeleken met alle afsluitingen in Parijs valt het wel mee.' Als het aan de drie vriendinnen ligt, was het niet de laatste keer dat zo'n wielerevenement naar Den Haag komt.

'Dit moet nog een keer gebeuren. En dan met de mannen.' Sowieso leeft de Tour de France Femmes op Kijkduin.

Ondernemers Miranda en Mira hebben een kledingwinkel. Voor de winkel staat net als bij andere winkels een marktkraampje. 'De sfeer is goed', zegt Mira, als ze terugblikt op de dag.

'Dit had Kijkduin wel nodig. We zijn weer op de kaart gezet.' De dames erkennen wel dat de verkoop wat minder is vandaag.

'Komt door de warmte', merkt Miranda op. 'Zo werkt dat. Vrouwen bloot, handel dood.

' Ook wielerfans Hans en Sylvia zijn aanwezig. Ze nemen zelfs een mooi souvenir mee naar huis. Ondanks dat het door de wethouder toegestaan is om de borden mee te nemen, voelt het een beetje als diefstal voor Hans.

‘Dat zal wel met mijn opvoeding te maken hebben.’ Ze hebben genoten van de wielerkoers. ‘Dit gebeurt eens in de zoveel tijd.

Echt een uitgelezen mogelijkheid om de fietsers te zien’, stelt Sylvia. ‘Maar wat gaat het snel, hè? Indrukwekkend!’ Klik hieronder op ons liveblog om terug te lezen hoe de Tour de France Femmes-dag in Den Haag, Westland en Midden-Delfland is verlopen:.