Tom komt 's ochtends vroeg thuis van feest na olympisch goud tweelingbroer

Pas om 6.30 uur was Tom Bijen uit Voorburg terug op de camping waar hij samen met vele andere familieleden van de Nederlandse mannenhockeyers verblijft. In de nachtelijke uren daarvoor was hij te vinden in Parijs. Zijn tweelingbroer Koen won olympisch goud en dat moest gevierd worden. 'Ik heb een paar keer de medaille mogen vasthouden en ik kan zeggen: het is een mooi ding.'

featured-image

VOORBURG - Pas om 6.30 uur was Tom Bijen uit Voorburg terug op de camping waar hij samen met vele andere familieleden van de Nederlandse mannenhockeyers verblijft. In de nachtelijke uren daarvoor was hij te vinden in Parijs.

Zijn tweelingbroer Koen won olympisch goud en dat moest gevierd worden. 'Ik heb een paar keer de medaille mogen vasthouden en ik kan zeggen: het is een mooi ding.' Tijdens de wedstrijd was Tom verlamd van de spanning.



'Eigenlijk tot de 1-0 waarbij mijn broer de assist gaf', beschrijft hij het begin van een lange avond. 'Daarvoor was het een soort schaakwedstrijd met maar weinig kansen.' De openingstreffer van Nederland viel aan het begin van het derde kwart.

Waarna Duitsland een paar minuten later alweer langszij kwam. Tussen die twee doelpunten door had Koen de 2-0 kunnen maken, alleen een verdediger van de oosterburen redde op sublieme wijze. Die misser bracht Tom terug naar het wereldkampioenschap voetbal van 2010.

'Mijn broer had wel een hoofdrol met die assist en de bal die van de lijn werd gehaald. Na die redding van de keeper moest ik meteen denken aan de teen van Iker Casillas bij die inzet van Arjen Robben. Het zou toch niet.

..' Uiteindelijk won Nederland via shoot-outs van de Duitsers.

Het zorgde voor spanning op tribunes, die na de winnende treffer van Duco Telgenkamp tot ontlading kwam. 'We werden helemaal gek', zegt Tom. 'We bleven maar schreeuwen.

Het was zo mooi. Je ziet niet vaak bij je familie dat ze helemaal in extase zijn.' Niet veel later maakte ook Koen onderdeel uit van de familievreugde.

'Hij kwam keihard naar ons toegerend', beschrijft Tom het moment dat hij zijn tweelingbroer voor het eerst als olympisch kampioen ziet. 'Hij sprong in de hekken en wij pakten hem met vier mensen beet. Het enige wat hij riep was "goud, goud, goud".

' Het was het begin van de feestvreugde. Na de medaille-uitreiking ging het hele team en de entourage eromheen naar het Team NL-huis waar de huldiging voor het Nederlandse publiek plaatsvond. 'Geweldig om dat als trotse broer te mogen meemaken', zegt Tom.

'Er waren optredens van Snollebollekes en dj La Fuente. We zijn tot sluiting gebleven.' Het betekende echter nog niet het einde van de avond.

Daarna gingen de spelers, familie en vrienden nog naar een kroeg en club. Ze zagen hoe de nacht weer veranderde in dag. Pas om 6.

30 uur zocht Tom het campingbedje op. Dat hij uiteindelijk bijna twaalf uur aan spanning en feestgedruis kon meemaken, kwam door goede afspraken met zijn werkgever en voetbalclub. Want Tom werkt als hockeyverslaggever bij Eurosport en voetbalt daarnaast bij Rijnsburgse Boys.

Tegen allebei had hij gezegd dat hij vanaf de halve finale in Parijs wilde zijn. 'Daar heb ik geen spijt van', zegt hij lachend. 'Alles viel precies zoals ik had gehoopt.

Ik heb zelfs de medaille mogen vasthouden, het is echt een mooi ding.' Klik op de link hieronder om alle regionale verrichtingen tijdens de Olympische Spelen te volgen:.