Tj schreeuwt vreselijke dingen in de voicemail van de medewerkster en vecht met zijn moeder

OPMERKELIJKE ZAKEN Tj schreeuwt vreselijke dingen in de voicemail van de medewerkster en vecht met zijn moeder Gisteren, 08:27 • 6 minuten leestijd Tj ontploft in een audiobericht © Pixabay Het loopt thuis uit de hand tussen een 18-jarige zoon en zijn moeder en er ontstaat een vechtpartij. Een paar weken later vliegt hij verbaal finaal uit de bocht tegen een medewerker van Veilig Thuis. De jongeman belandt voor de rechter en zijn moeder zit in de zaal.

De zitting is afgelopen en de verslaggever slaat met een zwaar gevoel zijn kladblok dicht. De verdachte is nog maar net meerderjarig en heeft een leven vol tehuizen. Hij heeft een paar maanden geleden gevochten met zijn moeder en tegen iemand anders vreselijke dingen gezegd.



De zaak is pijnlijk en de verdachte misschien wel beschadigd door een rotjeugd. De verslaggever twijfelt of hij hier wel over moet schrijven. Wordt het daardoor niet erger? “Oh, dat vindt hij waarschijnlijk prima”, zegt de advocaat de volgende dag aan de telefoon.

“Dan stuurt-ie me vast een foto. Zo van: kijk 'ns, ik sta in de krant!” Drie minuten later belt de verdachte zelf. Hij wil juist graag dat er een stuk komt, zegt hij.

Zijn moeder ook. Mensen mogen weten wat er aan de hand is. En hij wil met zijn echte voornaam genoemd worden en niet met een verzonnen naam.

"Ik heet Trevor Jesse", zegt hij. Maar je zegt Tj. ‘Tie-djee’.

" Op zaterdag doet Maurice Laparlière verslag van een opmerkelijke rechtszaak in onze regio. Vandaag een 18-jarige man die wordt beschuldigd van mishandeling van zijn moeder en bedreiging en belediging van een medewerkster van Veilig Thuis. Ook schopte hij thuis de deur kapot.

Dat gebeurde allemaal in februari van dit jaar. “Meneer zou zijn moeder hebben mishandeld en de deur hebben vernield”, opent de officier van justitie. “Daarnaast heeft hij ‘kankerhoer’ en ‘kankerzwarte’ gezegd tegen mevrouw V.

'Je kinderen worden verkracht en je leven wordt een hel', zei hij.” Tj zegt nog meer nare, racistische dingen. De naam van een bepaalde ziekte valt vaak.

In zijn trui met Supermario achterop kijkt Tj aandachtig naar de officier als die praat. Dan is het even stil. “Nou, dat is nogal wat”, zegt de rechter ernstig.

“Dat klopt!”, zegt Tj direct. Hij zal het komende half uur niet weglopen en niet ontkennen. 'Alle tijd' Tj vertelt in sneltreinvaart.

“De deur, dat heb ik gedaan! Ik moest werken en we hadden flinke discussie. Dat hebben we vaak gehad, steeds heftiger. Het was helemaal uit de hand gelopen.

Na mijn werk wilde mijn moeder me niet binnen laten. Ik zei: 'Ma, doe normaal!' Ik was het daar niet mee eens. Mijn moeder is vaak even boos en dan is ze weer rustig.

” “Je praat erg snel, ik kan je niet goed verstaan", zegt de rechter. "Kun je ietsje rustiger praten. We hebben alle tijd.

" Hij zal het proberen, belooft de jonge verdachte. Hij heeft zijn handen in elkaar gevouwen. Zijn blonde haar hangt ietsje over zijn oren.

Hij kan zich goed verwoorden. Moeder is ook in de zaal en zit direct achter haar zoon. Ze frunnikt onrustig aan haar vingers.

Moeder kijkt omlaag als Tj vertelt. "Toen heb ik tegen de deur getrapt, maar ik trapte half mis. Ik trapte op de onderkant en die was toen stuk.

" Ik wilde haar rustig houden. Tj over de worsteling met zijn moeder "Ik heb dus gevochten met mijn moeder", zegt Tj. "Ik wilde haar rustig houden.

Mijn moeder is nogal stevig, zeg maar aan de zware kant. Het was echt uit afwering. Zelfverdediging.

Het was niet de bedoeling om mijn moeder pijn te doen. Maar dat is helaas wel gebeurd." De moeder van Tj heft haar hoofd en kijkt naar haar zoon als hij dat zegt.

De rechter vertelt dat Tj met zijn knieën op zijn moeder is gaan zitten en haar polsen hard heeft beetgepakt. "Ze was zo sterk dat ik haar bijna niet kan houden. Ik probeerde haar op meerdere plekken vast te pakken", zegt hij.

De politie maakt foto's. De vrouw heeft rode plekken. Tj heeft flinke krassen in zijn gezicht.

'Afschuwelijke dingen' "Wie begon er nou?", vraagt de rechter. "Dat zou ik echt niet meer weten. Het is te lang geleden", zegt Tj.

"Ze viel op het bed. Misschien heb ik haar een kleine duw gegeven. Het zou kunnen.

" Na het incident krijgt zoon een huisverbod. De rechter: "U heeft iets ingesproken bij de mevrouw van Veilig Thuis. Een spraakbericht.

U heeft dat gauw gewist, maar ze had het al doorgestuurd. De politie heeft het helemaal uitgeschreven." "Dat zijn echt afschuwelijke dingen", zegt de rechter met hoorbare verontwaardiging in haar stem.

"Dat zijn toch geen teksten?" Tj knikt. "Dat klopt. U heeft misschien gelezen dat ik heel veel met Jeugdzorg te maken heb gehad.

Ze hebben de afgelopen jaren niks voor mij gedaan. Van de trajecten is niks gekomen. Ja, stevig staan als een boom en letten op je ademhaling.

" Hij gaat verder. "Ik ben jaren lang uit huis geplaatst. Ik heb op vele verschillende plekken gezeten.

Op zeven verschillende locaties. Dordrecht, Groningen, noem maar op. Ik ben meerdere malen verstoten.

Er was hulp nodig om onze relatie te verbeteren. Een wasje draaien of even vragen om mijn kamer op te ruimen. Van de kleinste dingen raakte mijn moeder al helemaal in emoties.

" Het snijdt door je ziel, ik begrijp er niks van. De officier van justitie over belediging en bedreging "Dat je iemand zo ongelooflijk beledigt", zegt de rechter. "Die mevrouw zegt: ik was gewoon bang.

Ik was bang dat meneer het echt zou doen. Er floept bij iedereen wel eens wat uit en ik ben echt geen uitzondering. Maar dit.

. dit is echt zo..

. u zegt wel tien of twintig dingen. En het een is echt nog naarder dan het andere.

" "Ik heb haar opgebeld en verrot gescholden", stelt Tj vast. "Het was niet goed. Ik voelde me weer aan mijn lot overgelaten.

Ik heb daarna nog gebeld om sorry te zeggen. Maar ik heb haar niet meer gesproken." Tj is zo boos geworden, omdat hij op een locatie ver van zijn toenmalige werk in een nachtwinkel werd geplaatst.

Hij zit na werk bijna vier uur te wachten op de eerste metro terug naar zijn tijdelijke onderkomen, omdat hij niet meer thuis mag komen. Soms slaapt hij achter in de winkel. "Meneer heeft zijn moeder mishandeld door op haar rug en buik te zitten en haar polsen te hard vast te pakken", zegt de officier van justitie.

"En de spraakberichten zijn met zoveel venijn en boosheid. De bedreiging met verkrachting, het snijdt door je ziel. Mevrouw zei: 'Ik werd echt als mens gekwetst'.

Mevrouw doet ook gewoon haar best. Ik begrijp er helemaal niets van." Hij eist een taakstraf van negentig uur en twee weken voorwaardelijke celstraf.

Gilles de la Tourette De advocaat van de jonge verdachte pleit vol vuur. "Ik geloof in Tj. Hij heeft klappen gehad.

Hij is van hot naar her gesleept. Ik zeg tegen Tj: waarom doe jij die dingen? Je bent toch gediagnosticeerd met Gilles de la Tourette en met ADHD? Dan zegt hij: dat was op mijn zesde. Daarna is het nooit meer onderzocht.

" Hij kijkt naar zijn cliënt. "Tj, jij bent een slimme jongen. Maar je moet nu doorpakken en dit soort dingen niet doen.

Hij maakt een groei door. Ik denk dat we hem een kans moeten geven om door te gaan. Tj, jij moet werken.

Jij gaat vanmiddag naar het uitzendbureau. Ik heb vertrouwen in deze jongen. Geef die jongen een kans.

Mevrouw, ik vraag u om een voorwaardelijke gevangenisstraf." Als de rechter even later haar vonnis heeft uitgesproken lopen Tj, zijn moeder en de advocaat samen naar buiten. In de straat van de rechtbank zit een vestiging van Bram Ladage.

Dat is wat ze nu eerst gaan doen: patat eten. HET VONNIS - "Als je in één huis woont vallen er wel eens woorden, maar het is niet de bedoeling dat er klappen vallen", zegt de rechter. U krijgt een taakstraf van veertig uur.

Daarnaast ook een week voorwaardelijke gevangenisstraf, de beroemde stok achter de deur. Ik zie dat u problemen heeft. Maar zo moet het dus niet.

Geen nare dingen meer zeggen.".