Tj (18) woont in een hotel en dat wordt betaald door de gemeente

JONGEREN Tj (18) woont in een hotel en dat wordt betaald door de gemeente Maurice Laparlière Vandaag, 09:25 • 6 minuten leestijd De tiener na een ruzie (l) en in zijn hotelkamer (r) © Privé / Rijnmond De 18-jarige Tj verblijft op kosten van de gemeente in een hotel in Spijkenisse. Door heftige ruzies met zijn moeder is een verblijf in zijn ouderlijk huis onmogelijk geworden. Hij wacht nu op een woning, maar die is er niet.

De gemeente Nissewaard wil hem niet op straat laten slapen. We zitten op zijn hotelkamer bij de bioscoop als Tj (volledige naam: Trevor Jesse) een foto laat zien. Over zijn wangen lopen vuurrode strepen.



Hij zegt dat dat komt door de nagels van zijn moeder. "De heftigste was deze", zegt hij. "Op 1 april.

Ondanks de regen heb ik toen twee weken met een zonnebril gelopen. Ik schaamde me. Ik wilde geen vragen van de mensen.

" Tj heeft wonden in gezicht © Privécollectie Tj doet aangifte tegen zijn moeder. Maar hij trapt haar ook en raakt haar rug. Zijn moeder slikt daardoor nog steeds pijnstillers, zegt hij.

"Teruggaan zou niet goed komen. Dat wordt alleen maar ruzie en vechten. Dan zie ik jou opnieuw in de rechtbank.

" Ook de schrijvend journalist kent Tj uit de rechtbank, waar Rijnmond verslag deed van zijn rechtszaak. Die begon met een aangifte van moeder tegen zoon, als hij haar hardhandig beetpakt tijdens een ruzie. Zij zou hem hebben geslagen.

Tj praat heel snel en is druk, maar kan zich goed verwoorden en kijkt ook kritisch naar zijn eigen rol. Hij weet dat hij heel boos kan worden. De moeder van Tj zit ook in de zaal.

Na afloop eten ze samen patat bij de kraam bij de rechtbank. LEES OOK Tj schreeuwt vreselijke dingen in de voicemail van de medewerkster en vecht met zijn moeder Het blijft ontploffen tussen moeder en zoon. Tj verlaat de woning, zwerft rond, krijgt een plek bij het Leger des Heils en uiteindelijk via de gemeente Nissewaard een kamer in het hotel.

Daar zit hij nu precies een maand. Nu wil hij graag zijn verhaal vertellen. Tj zegt dat de hele situatie en zijn hotelverblijf te voorkomen waren geweest.

Tj in zijn hotelkamer © Rijnmond Patat of pizza Tj is deze vrijdag blij met eindelijk even een vrije dag, zegt hij. Straks gaat hij naar zijn vriendin om de was te doen. Hij werkt hard als verkeersregelaar bij evenementen, zoals de thuiswedstrijden van Feyenoord.

Ook staat hij soms de hele nacht bij een wegafsluiting. Afgelopen zomer trok hij door Europa als lid van een animatieteam op de campings. "Knutselen en in zo’n pak lopen.

Nou, dat pak is zwaar hoor. Een uurtje is dan meer dan genoeg. Ik was een haas of een kabouter.

Het was geweldig. Samen met al die kinderen, die helemaal gek doen." Hij is blij met onderdak in het hotel, al wil hij liever zijn eigen plek.

"Het hotel is geboekt tot 31 oktober. De kans is groot dat het wordt verlengd. Dit is niet je privé-omgeving.

Ik zou lekker ovenschotels willen maken in plaats van een hele week kibbeling met patat. Of pizza." Ik was een ongelukje Tj over zijn geboorte Een eigen plek is een gevoelig punt in zijn leven.

"Ik heb waarschijnlijk een record aan opvangadressen", zegt Tj. Tijdens de rechtszaak in augustus telt hij er zeven. Van een kindertehuis in Friesland tot opvang in Dordrecht.

En van een inrichting in Leidschendam tot zijn pleegmoeder in Ridderkerk. Als hij 5 jaar oud is, wordt hij uit huis gehaald. Als hij 17 is, keert hij weer terug bij zijn moeder.

"Mijn moeder heeft hulp nodig. Ze heeft in haar jeugd allerlei dingen meegemaakt en kon daarom niet goed voor me zorgen. Ze heeft trauma's", zegt hij.

"Met de familie hebben we het geprobeerd, maar dat is niet gelukt. Mijn vader en moeder zijn nooit bij elkaar geweest. Ik was een ongelukje.

" Tj en zijn moeder houden van harde grappen. "Mijn moeder zegt soms: we hadden je moeten laten wegzuigen. Ik weet hoe ze is en kan daar wel om lachen.

" Tj gaat op weg naar zijn vriendin © Rijnmond "In 2022 kwam ik terug bij mijn moeder. Dat ging een half jaartje goed. Het was eigenlijk niet de bedoeling om naar huis te gaan, maar we zouden hulp krijgen.

Ik was 13 jaar uit huis geweest. Maar de hulp die nodig was, kwam niet." Dat verwijt hij jeugdzorg.

Dat Tj op zoveel verschillende adressen woont, komt omdat hij zich niet prettig voelt of omdat er andere problemen zijn. "In de groep in Friesland was veel ruzie. Dan werd ik opgesloten in mijn kamer, zomaar.

Ik lustte geen pindakaas, maar moest toch per se pindakaas eten. Ik moest bijna overgeven. Ze vonden dat ik overdreef.

" 'Een hel' De gesloten jeugdzorg is een nare rode draad door zijn leven, zegt hij. "Een hel. Dat is leven des doods.

Traumatisch. Ook voor anderen. Ik heb meegemaakt dat iemand zichzelf heeft opgehangen, midden in de nacht.

" Tj wil dat er geen enkel kind of jongere met psychiatrische problemen of een verslaving meer wordt opgesloten. Hij is niet de enige jongere in Nederland met vervelende ervaringen achter een dichte deur. Oud-cliënt Jason Bhugwandass schreef dit jaar een rapport waarin hij 51 jongeren over hun pijnlijke tijd in de gesloten jeugdzorg aan het woord laat.

De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd trekt in februari aan de bel, omdat er te weinig passende hulp is voor de ruim 450 jongeren en kinderen in de gesloten jeugdzorg in Nederland. "Ze hadden beter moeten kijken naar mij, naar mijn situatie. En ze hadden beter moeten kijken naar waar ze me plaatsten.

Ik kwam op plekken waar ik niet had moeten zijn", zegt Tj. Hij zegt in elkaar geslagen te zijn in een inrichting. Gilles de la Tourette Bij het pleeggezin ging het in het begin vrij goed, zegt hij.

"Maar na een tijdje had ik mijn boosheid niet meer onder controle. Misschien was dat ook vanwege mijn traumatische ervaringen door elke keer vastgepakt en opgesloten te worden. Ik was geen prater.

Nu nog niet. Ik heb moeite met gevoelens, moeite met liefde." Tj wil graag zijn eigen onderkomen © Rijnmond Als kind wordt er ADHD en het syndroom van Gilles de la Tourette bij hem vastgesteld.

Hij vertrouwt die resultaten niet. "Dat was een onderzoek van tien minuten", zegt hij. Therapie wil hij niet meer.

Wel een eigen plek om een normaal leven op te starten. Later wil hij zelf kinderen. "Die moeten lekker kunnen spelen en zo.

De jeugd die ik niet heb gehad." Zijn moeder is nooit in het hotel in Spijkenisse geweest. "Ik zie haar liefst zo min mogelijk.

Heel af en toe. Mijn vader spreek ik soms via de telefoon. Er wordt nu gezocht naar een huis, maar dat is moeilijk, vertelde mijn begeleider laatst.

Er is gewoon niks. Het kan echt nog maanden duren." De gemeente Nissewaard wil niet op de individuele situatie van Tj reageren, maar zegt dat het inwoners met een zorgvraag zo goed mogelijk wil ondersteunen.

"Het kan gebeuren dat het nodig is om iemand tijdelijk een rustige omgeving te plaatsen", zegt een woordvoerder. "Vanuit die rust kan gezocht worden naar een duurzame oplossing, waarbij het doel is om iemand weer deel te laten nemen aan de samenleving." Er is onder andere een Leger des Heils in Spijkenisse en er verblijven mensen in een daklozenopvang in de Ontmoetingskerk.

Dit verhaal is geschreven in overleg met de moeder van Tj. Reageren op dit verhaal? Mail naar maurice.laparliere@rijnmond.

nl.