The New York Times gebruikt misleiding en verzuim in poging om Shen Yun zwart te maken

The New York Times heeft in een lang artikel, Shen Yun Performing Arts aangevallen, één van ‘s werelds meest vooraanstaande dans- en muziekgezelschappen. De krant maakte hierbij gebruik van een onjuiste voorstellingen van de feiten, het weglaten van belangrijke informatie en twijfelachtige journalistieke praktijken. De auteurs, The New York Times verslaggevers Nicole Hong en Michael Rothfeld, negeerden hierbij cruciale informatie die de kernbeweringen van hun artikel tegenspraken.

Ze leken in plaats daarvan een beeld te willen schetsen gebaseerd op een vooraf bepaalde verhaallijn. Het artikel leunt zwaar op interviews met een kleine groep ontevreden voormalige artiesten om een verkeerd beeld te schetsen van het beleid van het gezelschap, de fysieke eisen die aan professionele dans worden gesteld en de religieuze overtuigingen van de oprichters van het gezelschap. The Epoch Times ontdekte dat verschillende voormalige dansers die werden benaderd door The New York Times, vragen werden gesteld specifiek over dansblessures of andere onderwerpen met de bedoeling om negatieve opmerkingen over Shen Yun te ontlokken.



The Epoch Times bekeek ook drie reacties die waren geschreven naar de verslaggevers van The New York Times waarin ex-artiesten terugkwamen op de manier waarop de verslaggevers het verhaal benaderden. De auteurs lieten deze reacties bijna geheel buiten beschouwing, waardoor er in het hele artikel slechts één korte opmerking overbleef van een voormalige danser die Shen Yun prees. Vertegenwoordigers van Shen Yun zeggen dat de beweringen die The New York Times publiceerde afkomstig waren van een kleine groep voormalige artiesten, waarvan sommigen ontslagen werden omdat ze de regels hadden overtreden of op artistiek gebied de lat niet hoog genoeg hadden gelegd.

Shen Yun werd in 2006 in de Verenigde Staten opgericht door beoefenaars van de spirituele praktijk Falun Gong om de traditionele Chinese cultuur, die niet door communistische invloeden was aangetast, nieuw leven in te blazen. Het gezelschap heeft momenteel acht rondreizende groepen, bestaande uit dansers, zangers en een volledig orkest, die over de hele wereld optreden voor een live publiek van ongeveer een miljoen mensen per jaar. Het non-profit gezelschap voor podiumkunsten heeft zijn hoofdkwartier op een pittoreske campus in de staat New York waar ook twee geaffilieerde kunstscholen zijn gevestigd, Fei Tian Academy of the Arts en Fei Tian College.

Zoals The Epoch Times heeft gemeld, wordt Shen Yun geconfronteerd met niet aflatende inmenging en sabotagepogingen door de Chinese Communistische Partij (CCP), die Shen Yun ziet als een grote bedreiging voor de ideologische controle van de partij. De CCP staat bekend om haar pogingen om desinformatie te verspreiden in de Westerse samenleving via gevolmachtigden, waaronder buitenlandse media en influencers op sociale media. Informatie die onlangs is uitgelekt door insiders van de partij toonde de vernieuwde strategie in dit opzicht.

Het ging hierbij om specifieke instructies om een Chinese YouTuber te steunen die bekend staat om het uiten van bedreigingen aan het adres van Shen Yun en die door de FBI werd aangemerkt als “mogelijk gewapend en gevaarlijk” nadat hij was gezien in de buurt van de Shen Yun campus. Nadat The New York Times haar artikel had gepubliceerd, bedankte de YouTuber de verslaggevers voor hun “harde werk” op sociale media en pochte ermee dat hij hen had voorgesteld aan voormalige Shen Yun artiesten die misnoegd waren over hun tijd bij Shen Yun. In het artikel in The New York Times worden enkele van de voornaamste propaganda-spreekpunten van de CCP opnieuw naar voren geschoven, waaronder – in de titel van het artikel – dat Falun Gong beoefenaars medische behandeling weigeren.

Het artikel beweert dat 14 voormalige Shen Yun artiesten de verslaggevers vertelden “dat ze leden aan onbehandelde verwondingen of kwalen – of dat ze zagen hoe anderen gewond raakten zonder verzorging te krijgen”. Het is niet duidelijk hoeveel van de 14 zeiden dat ze gewond waren en hoeveel er zeiden dat ze alleen iemand gewond zagen raken. Het is ook niet duidelijk of dit afzonderlijke of overlappende incidenten waren.

Het gezelschap ontkent echter dat verwondingen onbehandeld blijven. “We krijgen wel te maken met verwondingen, maar de percentages zijn al erg laag in vergelijking met professionele sporten of andere podiumkunstengezelschappen,” zei Piotr Huang, een hoofddanser en instructeur aan de school. Dat is deels te danken aan periodieke examens om de fitheid en de juiste techniek te beheersen, vertelden verschillende dansers eerder aan The Epoch Times.

“In de zeer zeldzame gevallen dat iemand gewond raakt, worden ze altijd onmiddellijk behandeld,” zei Huang. The New York Times noemde slechts een handvol voorbeelden: twee dansers zeiden dat ze hun enkels hadden verstuikt, één zei dat ze haar knieschijf had ontwricht, één muzikant zei dat hij zijn hand had gesneden bij het verplaatsen van instrumenten, een andere muzikant klaagde over schouderpijn en twee dansers met niet nader gespecificeerde verwondingen aan een arm en een dij. Van geen van de artiesten werd gezegd dat medische behandeling geweigerd werd.

Ze zeiden eerder dat ze niet naar een dokter vroegen omdat ze bang waren dat ze daarvoor bekritiseerd zouden worden. The Epoch Times heeft met tientallen huidige en voormalige Shen Yun dansers gesproken, van wie velen verwondingen van allerlei aard opliepen en deze lieten behandelen. Geen van hen zei bang te zijn om bekritiseerd te worden voor het zoeken van behandeling.

Net zoals topatleten hebben topdansers de neiging om ongemak te verdragen en “zich te verzetten”, vertelden verschillende Shen Yun instructeurs aan The Epoch Times. “Ik ben iemand die denkt dat elk obstakel overwonnen kan worden door hard te zijn, door er gewoon doorheen te breken,” zei Huang. Vorig jaar begon hij pijn te krijgen in zijn achillespees.

Hij wilde blijven dansen, maar zijn leraren zeiden dat hij moest rusten. “Ze vertelden me dat ik echt moest nadenken over mijn carrière op de lange termijn, dat het risico op blessures het niet waard is,” zei hij. Shen Yun instructeurs letten altijd op tekenen van overbelasting of blessures, zei William Li, een hoofddanser en instructeur.

“Zodra ik merk dat iemand pijn of ongemak voelt, wil ik dat die danser een pauze neemt en dan zoeken we meteen medische behandeling,” zei hij. Ongeveer een maand geleden merkte hij dat een van de dansers in zijn gezelschap last leek te hebben van haar knie bij het landen van sprongen. “Zodra ik dat merkte, wilde ik dat ze meteen een MRI en röntgenfoto liet maken,” zei hij.

De MRI toonde “een beetje slijtage in haar gewrichtsbanden”, dus werd ze behandeld en “nu is ze aan het rusten”, zei hij. “Ik denk dat ze nog minstens twee weken uit de roulatie zal zijn voordat ze weer kan gaan trainen,” zei hij. Andere artiesten deelden soortgelijke ervaringen.

Helena Huang begon haar opleiding aan de Fei Tian Academie in 2012 en begon in 2014 als fluitiste met Shen Yun te toeren. Een tijdje geleden voelde ze spanning in haar nek, rug en schouder. Het ging weg toen ze zichzelf een pauze gunde van het dragen van zware voorwerpen, maar toen ze het aan haar managers vertelde, werd ze toch doorverwezen naar een fysiotherapeut.

“Ze waren echt bezorgd,” zei ze. “Ik denk niet dat een van onze scholen of het gezelschap ons beperkt om niet naar het ziekenhuis te gaan of medische behandeling te zoeken.” Ze was zich er ook van bewust dat sommige Shen Yun muzikanten lessen in de Alexandertechniek volgen om hen te helpen spieren te ontspannen en hun houding te verbeteren.

Zoals The New York Times erkende, legt Shen Yun de nadruk op het opvoeren van een vlekkeloze show. Gewonde dansers op het podium laten zou het doel van het gezelschap ondermijnen, wees Piotr Huang erop. “Je hebt een verantwoordelijkheid tegenover het publiek.

We willen hen het beste brengen,” zei hij. The Epoch Times sprak ook met artsen die zeiden dat ze regelmatig medische diensten verlenen aan Shen Yun artiesten. “Ik heb persoonlijk twee tot drie artiesten per maand medisch geëvalueerd, ongeveer 30 dansers per jaar,” zei Dr.

Damon Noto, die biomedische wetenschappen doceert aan het Fei Tian College en fysische geneeskunde, revalidatie en pijnmanagement praktiseert aan het Northern Medical Center, ongeveer 20 minuten rijden van de Shen Yun campus. “Ik ben geraadpleegd over alles van kleine snijwonden en kneuzingen tot verstuikingen en verrekkingen, ontwrichtingen van gewrichten en ernstige gewrichts- of rugpijn,” vertelde hij The Epoch Times. “Mijn ervaring is dat het gezelschap en zijn managers altijd grote bezorgdheid tonen voor de artiesten en hen aanmoedigen om ervoor te zorgen dat ze de juiste zorg en behandeling krijgen.

” Vanwege de gunstige locatie heeft het medisch centrum een overeenkomst met Shen Yun om op korte termijn medische diensten te verlenen of te faciliteren, waaronder röntgenfoto’s en MRI-scans, vertelde de directeur, Dr. Jingduan Yang, aan The Epoch Times. Naast reguliere behandelingen biedt het centrum ook traditionele Chinese geneeskunde aan.

Serene Feng, arts in oosterse geneeskunde in Northern, zei dat ze ongeveer 10 mensen van Shen Yun per maand ziet, die komen voor dingen zoals pijnbestrijding en stressvermindering. “Sommigen bezoeken me wekelijks, afhankelijk van de omstandigheden,” vertelde ze The Epoch Times. Yang zei: “Wat mij betreft krijgen Shen Yun artiesten geregeld en vrij uitgebreide en holistische therapieën voor eventuele verwondingen die ze hebben.

” Hij legde uit dat het centrum alleen gevallen ziet wanneer Shen Yun thuis is. Als de artiesten op tournee zijn, krijgen ze alle benodigde zorg in medische faciliteiten over de hele wereld. Li en Piotr Huang zeiden dat het gezelschap goede connecties heeft met ziekenhuizen zowel in de Verenigde Staten als op regelmatige tournees over de hele wereld, zodat het “heel snel een operatie kan inplannen”, zelfs wanneer de artiesten op tournee zijn.

De journalisten van The New York Times toonden een gebrek aan journalistieke integriteit in verschillende opzichten. E-mailberichten die The Epoch Times kon inkijken laten zien dat Rothfeld en Hong, Shen Yun slechts 24 uur de tijd gaven om medische gegevens te verstrekken – documenten die de beweringen van de auteurs over geweigerde medische behandeling zouden hebben ondermijnd. Ying Chen, vicepresident van Shen Yun Performing Arts, reageerde op hun verzoek om documenten en legde uit waarom dit onrealistisch was in zo’n korte tijd.

“U vraagt ons om een aanzienlijke vertegenwoordiging van medische dossiers te krijgen voor de behandeling van verwondingen die een aantal jaren teruggaan...

de noodzakelijke handtekening van elke patiënt te verkrijgen...

om deze privé medische dossiers legaal te delen, en deze allemaal aan u te overhandigen, met een doorlooptijd van 24 uur? U begrijpt dat onze artiesten behandeld zijn door medische professionals in Taiwan, Japan, Zuid-Korea, de VS, Canada en Europa?”, schreef ze aan de verslaggevers. Chen bood vervolgens aan om in plaats daarvan interviews met dansers te regelen. “Als alternatief idee vragen we ons af of u het nuttig en informatief zou vinden om met een aantal van onze artiesten te spreken die verschillende niveaus van medische behandeling hebben gehad, zodat u uit de eerste hand van hen kunt horen over hun verwondingen, behandeling en herstel?”, schreef ze in dezelfde e-mail.

Dit was een belangrijke concessie van de kant van het gezelschap; vijf maanden eerder had ze het verzoek van de verslaggevers om interviews afgewezen, gebaseerd op een met betrekking tot de negatieve en onjuiste voorstelling van Falun Gong. Rothfeld reageerde kort daarna op Chen. “Dank u wel.

We zullen dit allemaal in overweging nemen,” schreef hij. Twee uur later verscheen het artikel online, zowel in het Engels als in het Chinees, samen met twee begeleidende stukken. De werkwijze van de verslaggevers lijkt in strijd met de standaard voor verslaggeving van The New York Times, volgens van de krant over integriteit: “We hebben een speciale verplichting om de reikwijdte van de beschuldiging te beschrijven en de betrokkene in staat te stellen gedetailleerd te reageren.

Geen enkele betrokkene mag verrast zijn wanneer de krant verschijnt, of het gevoel hebben dat er geen kans was om te reageren.” Wanneer een betrokkene aanbiedt om relevante informatie door te geven, waar weliswaar meer tijd voor nodig is, zou de verantwoordelijke actie zijn om het artikel uit te stellen, zegt Christine Tatum, voormalig voorzitter van de Society of Professional Journalists, die nu het communicatiebedrijf Media Salad leidt. Het aanbod van interviews negeren “is niet eerlijk”, zei ze tegen The Epoch Times.

“Ik zou zeggen dat dat ethisch onverantwoord is,” zei ze. Dat zou anders zijn wanneer het verhaal tijdsgerelateerd is, merkte ze op. “Als je al een jaar aan dit artikel hebt gewerkt, ben ik er vrij zeker van dat je dit best nog een week kunt uitstellen,” zei ze.

De Shen Yun campus huisvest een boeddhistische tempel, een kostschool voor de vijfde tot en met de twaalfde klas en een hogeschool, evenals productie- en repetitieruimtes voor het gezelschap. In de loop van haar geschiedenis heeft het gezelschap voortdurend te maken gehad met intimidatie en sabotagepogingen door het Chinese regime. Er zijn incidenten geweest van huisvredebreuk en er zijn verschillende pogingen gedaan om de beveiligingssystemen van de campus te beschadigen.

Eerder dit jaar werden er valse bommeldingen en schiet-bedreigingen geuit tegen de campus, in die in het Chinees en Engels waren geschreven. Het handhaven van een veilige en productieve omgeving vereist een vrij strikt beleid, niet anders dan dat van andere elite kostscholen, zeiden verschillende huidige en voormalige instructeurs en artiesten. Ze zeiden het gevoel te hebben dat in het artikel van The New York Times veel moeite werd gedaan om de regels foutief te omschrijven.

In het artikel stond dat studenten de campus niet mochten verlaten “zonder speciale toestemming en dat ze meestal beperkt werden in hoe vaak ze hun familie mochten zien”. In werkelijkheid kunnen minderjarige studenten de campus niet zonder toestemming verlaten omdat de school verantwoordelijk is voor hen. De twee kinderen van Sophia Sun zijn studenten aan Fei Tian en treden ook op met Shen Yun als onderdeel van hun practicum.

Sun zegt dat ze haar kinderen regelmatig bezoekt op hun vrije dagen. “Het wordt afgeraden om op schooldagen langs te komen [om] hun schema niet te verstoren. Voor de rest is er geen probleem,” vertelde ze The Epoch Times.

Van studenten en volwassen artiesten wordt ook verwacht dat ze een morele code volgen die gebaseerd is op traditionele normen en waarden. Ze mogen geen afspraakjes maken op de campus of een verhouding beginnen met andere studenten voordat ze volwassen zijn. In de traditionele Chinese cultuur is het gebruikelijk om afspraakjes uit te stellen tot na de studie, aldus Sun.

De scholen ontmoedigen studenten om te veel tijd online door te brengen en inhoud te bekijken die niets met hun studie te maken heeft, vooral videospelletjes. Studenten mogen alleen telefoons met beperkte data gebruiken en computers met ingeschakelde ouderlijke filters, zoals te verwachten is op een religieuze school, zeiden huidige en voormalige studenten en docenten. “Scholen hebben tegenwoordig veel last van studenten die altijd op [hun telefoon] zitten, waardoor ze hun concentratie in de klas verliezen.

Dus ik denk niet dat hier iets mis mee is,” zei Helena Huang. Li was het daarmee eens. “Ouders vertrouwen erop dat de school voor hun kinderen zorgt als ze naar een kostschool gaan, dat ze voor het onderwijs zorgen en dat ze op een gezonde manier studeren,” zei hij.

The New York Times beweerde dat “sommige artiesten die wilden stoppen voordat de groep klaar was om hen te laten gaan, te maken kregen met bedreigingen en intimidatie”. “Hun managers vertelden hen dat ze naar de hel zouden gaan of gevaar zouden lopen als ze zouden vertrekken, omdat ze..

. bescherming [van de oprichter van Falun Gong] zouden verliezen”, aldus de krant. Geen van de huidige en voormalige artiesten, studenten, instructeurs en ouders die door The Epoch Times werden geïnterviewd, zeiden dat ze ooit hadden meegemaakt wat in het artikel werd beschreven.

“Ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat je naar de hel zou gaan als je zou vertrekken,” zei Li. “Ik ken eigenlijk veel artiesten die wel zijn weggegaan, en zij zijn sindsdien bedrijven begonnen of ze hebben een andere carrière, en ik houd contact met hen, en het gaat goed met hen.” “Mijn ervaring is dat, als je weg wilt, kun je weggaan,” zei Helena Huang.

”Het is je eigen vrije wil...

. Er zijn geen consequenties aan verbonden.” Austin Zhong, een violist die zich in 2009 inschreef bij Fei Tian, zei dat hij in 2020 vertrok om een postdoctorale studie viool te volgen, die niet werd aangeboden bij Fei Tian.

Toen hem ernaar werd gevraagd, zei hij dat hij niet werd bedreigd of geïntimideerd; hij vermeldde alleen dat zijn ouders verdrietig waren over zijn beslissing om Shen Yun te verlaten. “Uiteindelijk respecteerden ze mijn beslissing,” zei hij. Naast het voortzetten van zijn muzikale carrière, werkt hij ook parttime voor NTD Television, een zusteruitgeverij van The Epoch Times.

Zowel NTD als The Epoch Times zijn mediasponsors van Shen Yun. Sommige voormalige artiesten die door The New York Times aan het woord werden gelaten, maakten er bezwaar tegen dat ze bekritiseerd werden door Shen Yun instructeurs voor hun tekortkomingen, of het nu gaat om ondermaatse podiumprestaties of, in sommige gevallen, het niet op peil houden van een optimaal gewicht. Veel huidige en voormalige Shen Yun artiesten vertelden The Epoch Times dat het eerlijk aanwijzen van fouten een integraal onderdeel is van de cultuur van het gezelschap.

Hoewel de kritiek niet altijd makkelijk is om te horen, zeiden ze, is het cruciaal om het uitzonderlijke artistieke niveau van Shen Yun te behouden. “Voor zo’n succesvol gezelschap denk ik dat iedereen een perfectionistische mentaliteit moet hebben,” zei Zhong. Ouder Kevin Yang zei dat het hem niet verbaasde dat sommige mensen het niet konden waarmaken bij Shen Yun en met klachten vertrokken.

Voor hem was het opmerkelijker dat The New York Times slechts een klein aantal van zulke mensen kon vinden. “Het gaat meer om [de individuen] zelf. Het gaat niet om het gezelschap,” zei hij.

Op een gegeven moment ging het artikel in tegen een orkestmanager die een groep artiesten aanmoedigde om “ontberingen te doorstaan”. Meerdere voormalige Shen Yun artiesten merkten op dat ontberingen normaal zijn om uitmuntendheid van wereldklasse te bereiken. “Klassieke Chinese dans is naar mijn mening één van de moeilijkste dansvormen ter wereld.

Dus als je je ervoor opgeeft, je komt hier vrijwillig en dan kun je niet tegen kritiek, ik denk dat dat helemaal aan jezelf ligt,” zei Piotr Huang. “Er was absoluut niet zoiets als wat [The New York Times artikel] misbruik noemt,” zei Helena Huang. Li zei dat hij geïnspireerd was door de houding van zijn leraren toen hij nog student was.

“Ze proberen altijd anderen te helpen, vooral de jongere dansers, en hun onbaatzuchtigheid heeft erg veel invloed op me gehad,” zei hij. “Ik denk dat nu ik zelf een leraar ben, en ik zelf les geef aan jongere studenten, dat dit de les is die ik ze wil meegeven.” Zhong zei: “Ik denk dat Shen Yun hun dansers eigenlijk veel beter behandelt dan de meeste gezelschappen.

” Volgens The New York Times ontwikkelde een danseres een eetstoornis vanwege de druk om een bepaald gewicht te behouden. Het is algemeen bekend dat eetstoornissen veel voorkomen onder professionele dansers. Uit een Duits uit 2023 bleek dat één op de zes vrouwelijke dansers er één ontwikkelt.

Ze lijken echter vrijwel niet voor te komen onder Shen Yun artiesten. The Epoch Times kon het ene geval dat in het artikel in The New York Times wordt genoemd niet verifiëren, noch andere gevallen identificeren onder de tientallen geïnterviewde artiesten. In feite lijkt het erop dat genieten van is onder de artiesten, zoals blijkt uit de “Life at Shen Yun” videoserie van het gezelschap, die de artiesten laat zien terwijl ze uit eten gaan in steden over de hele wereld.

Het artikel in The New York Times beweerde verder dat sommige voormalige artiesten te horen kregen dat Shen Yun shows mensen redden van “een naderende apocalyps” en dat het maken van fouten tijdens de voorstelling “hun publiek uiteindelijk naar de hel zou kunnen verdoemen”. “Als je het niet goed doet, dan is het jouw schuld. Dan wordt het universum niet gered door jou,” zei een voormalige danser naar verluidt.

Veel huidige en voormalige Shen Yun artiesten vertelden The Epoch Times dat zij geloven dat de show mensen helpt te redden in de zin dat het hen spiritueel verheft. Honderden videoclips online laten inderdaad toeschouwers zien die de show prijzen omdat het precies dat doet, naast het feit dat het artistiek subliem is. De artiesten verwierpen echter het gepraat over de “apocalyps”.

Falun Gong afschilderen als een apocalyptisch geloofssysteem is ook een van de hoofdpunten in de propaganda van de CCP tegen de groep. Falun Gong beoefenaars zelf hebben het idee van een naderend einde van de wereld verworpen. In de literatuur van de discipline worden termen gebruikt als “einde van Kalpa” of “eindtijd”, maar die lijken niet te verwijzen naar het einde van de wereld, maar eerder naar een periode van moreel verval die overeenkomt met natuurlijke en door de mens veroorzaakte rampen.

Sommige Shen Yun stukken door de jaren heen bevatten scènes van natuurrampen die uiteindelijk werden afgewend door goddelijke interventie. De huidige en voormalige artiesten die met The Epoch Times spraken, ontkenden dat ze geloven wat in het artikel van The New York Times wordt omschreven al zou het maken van een fout op het podium op de een of andere manier het universum in gevaar kunnen brengen. The New York Times maakte bezwaar tegen het feit dat Fei Tian studenten werd verteld Falun Gong literatuur te bestuderen en de leer te volgen en noemde het “indoctrinatie”.

In het artikel werd niet vermeld dat de Fei Tian Academie en het Fei Tian College beide religieuze scholen zijn. “We zijn ook een gezelschap dat geworteld is in het geloof, dat moraliteit en zelfverbetering waardeert als belangrijke ingrediënten voor het leveren van een artistiek en cultureel aanbod van wereldklasse aan ons publiek,” zei Shen Yun in een . “Deze rapporten zijn een duidelijke en voor de hand liggende aanval bedoeld om onze missie en ons geloof te belasteren, de waarden die ons dierbaar zijn te kleineren en een opmerkelijk Amerikaans instituut af te breken dat grotendeels gebouwd is door eerste generatie immigranten en vluchtelingen die vervolging in China ontvluchtten.

” The New York Times bekritiseerde Shen Yun voor zijn succesvolle kassaverkoop, maar beweerde ook dat het “een veel kleiner deel van zijn inkomsten besteedt aan salarissen dan verschillende andere grote non-profit dans- en theatergezelschappen gevestigd in New York.” Het artikel vermeldde niet met welke andere gezelschappen het Shen Yun vergeleek of hoeveel Shen Yun artiesten eigenlijk betaald krijgen. Fei Tian studenten mogen zich aanmelden voor een tournee met Shen Yun als onderdeel van hun practicum om studiepunten te verdienen.

Tijdens tournees krijgen ze ook een stipendium. Sommige ouders van Shen Yun dansers beschreven het stipendium als een extra bonus, gezien de gulheid van een Fei Tian studiebeurs, die alles dekt van scholing, schoolboeken, accommodatie en eten. Li zei: “Nadat ik was afgestudeerd, had ik geen schulden meer en werd ik aangenomen door het gezelschap, dus het was een geweldig carrièrepad voor mij.

” Degenen die met The Epoch Times spraken zeiden dat ze de kans koesterden om met het gezelschap op tournee te gaan tijdens hun studententijd. “Het is een geweldige ervaring voor de jongere artiesten,” zei Nancy Zhang, een voormalige Fei Tian studente en een Shen Yun ceremoniemeester sinds 2013. “Dat was waarschijnlijk een van de beste ervaringen van mijn leven,” zei Li.

Helena Huang sloot zich hierbij aan. “Het was erg bevredigend voor mij om de wereld rond te reizen en op te treden in al deze prestigieuze theaters als student,” zei ze, en ze merkte op dat het haar professioneel hielp groeien. “Door te werken met deze artiesten van wereldklasse die in dienst zijn van Shen Yun, leer je echt veel.

“Ze zijn erg nederig, maar toch ook erg hardwerkend. Je ziet hoe ver deze mensen zijn gekomen en je ziet dat jij dat ook kunt bereiken als je hard werkt en doorzet.” Piotr Huang had een soortgelijke ervaring.

“Al deze ervaren dansers die er al waren, namen me onder hun hoede en gaven me les,” zei hij. Zhong zei: “Het was een geweldige ervaring. Eerlijk gezegd had ik niet om meer kunnen vragen.

” In het uitgebreide artikel van 5000 woorden gaat The New York Times volledig voorbij aan de massale vervolgingscampagne waarmee Falun Gong beoefenaars in China te maken hebben. De krant wijdt er slechts 52 woorden aan. Er wordt geen melding gemaakt van de omvang van de vervolging, waarbij naar schatting miljoenen mensen veroordeeld zijn tot werkkampen; noch van de extreme die het regime toepast op Falun Gong beoefenaars; noch van het , wat gedetailleerd is beschreven in talloze onderzoeksrapporten en van het Amerikaanse Congres.

In een begeleidend artikel dat dezelfde dag werd gepubliceerd, noemt The New York Times wel het oogsten van organen, maar citeert slechts één expert, die ontkent dat er enig bewijs is dat Falun Gong beoefenaars in China systematisch worden gedood voor hun organen. In feite is er een grote hoeveelheid bewijsmateriaal, waaronder de bevindingen van een onafhankelijk tribunaal uit 2019 Sir Geoffrey Nice, die eerder leiding gaf aan de vervolging van de voormalige Servische president Slobodan Milosevic door het Joegoslavië Tribunaal. Na een onderzoek van een jaar, waarbij bewijsmateriaal werd bekeken en getuigen en deskundigen werden gehoord, het China Tribunaal “unaniem en zeker voorbij redelijke twijfel” dat China op grote schaal betrokken was bij het oogsten van organen van Falun Gong beoefenaars.

Ondanks dat bewijs heeft The New York Times de kwestie consequent gebagatelliseerd. Didi Kirsten Tatlow, een voormalige verslaggeefster van The New York Times, zei dat de krant haar belemmerde in haar onderzoek en verslaggeving over de orgaanroof in China. Kort daarna verliet ze de krant.

“Ik had de indruk dat The New York Times, mijn toenmalige werkgever, niet blij was met mijn verhalen [over misbruik van orgaantransplantaties], en nadat ze mijn inspanningen aanvankelijk hadden getolereerd, maakte ze het me onmogelijk om door te gaan”, zei ze in haar getuigenis voor het China Tribunaal in 2019. Een dat eerder dit jaar werd gepubliceerd door het Falun Dafa Information Center (FDIC) gaf aan dat de meerderheid van de berichtgeving van The New York Times over Falun Gong door de jaren heen negatief of onnauwkeurig was, met het veelvoorkomende gebruik van pejoratieve etiketten die de anti-Falun Gong propaganda van de CCP echoën. “Niet alleen worden de problemen van de slachtoffers doorgaans met stilzwijgen en onverschilligheid behandeld, maar wat nog schadelijker is – als er [door The New York Times] over bericht wordt – zijn de artikelen doorspekt met onjuiste voorstellingen, onnauwkeurigheden en regelrechte vijandigheid, wat getuigt van een schokkende mate van onprofessionaliteit en vooringenomenheid,” aldus het rapport, dat op 21 maart door de FDIC werd vrijgegeven.

Sinds haar oprichting is Shen Yun een geweest van de CCP. Het gezelschap is het enige in zijn soort dat “China vóór het communisme” portretteert en gebruik maakt van de podiumkunsten om de wreedheden van de CCP bloot te leggen. Nicole Hong, één van de verslaggevers van het artikel in The New York Times, voornamelijk nieuws uit New York.

Ze begon aan het artikel te werken na terugkomst van een zes maanden durende opdracht aan de China desk van de krant in Seoul, Zuid-Korea. Het artikel werd gepubliceerd vlak nadat eerder deze maand een van de FDIC verscheen, gebaseerd op informatie van drie klokkenluiders in China, waarin werd beschreven hoe de CCP haar campagne tegen Falun Gong nog verder wil opvoeren. “Het Chinese regime heeft een strategische beslissing genomen om de vervolging van Falun Gong wereldwijd te laten escaleren, door haar propaganda, desinformatie en transnationale onderdrukkingsactiviteiten uit te breiden om Falun Gong agressiever aan te pakken buiten China, en in het bijzonder in de Verenigde Staten”, zo staat te lezen in het FDIC-rapport.

De klokkenluiders verstrekten aantekeningen van een bijeenkomst van China’s Ministerie van Openbare Veiligheid op provinciaal niveau. De strategie van het regime houdt in dat CCP-agenten “kwaadaardige” en “negatieve” informatie over Falun Gong doorgeven aan Amerikaanse mediakanalen en influencers van sociale media, aldus de aantekeningen. CCP-functionarissen hebben hierbij twee personen aangewezen die de afgelopen jaren anti-Falun Gong en anti-Shen Yun inhoud op YouTube hebben geproduceerd en gepromoot.

Een van hen is een in Japan gevestigde voormalige werknemer van een door de CCP geleid mediakanaal. De ander is een Chinese immigrant in de Verenigde Staten die in zijn video’s verschillende bedreigende opmerkingen heeft gemaakt richting Shen Yun personeel. In de notities van de klokkenluider van de bijeenkomst in juni staat dat “alle provinciale overheden [moeten] zorgen voor middelen om [de twee influencers en anderen] volledig te ondersteunen in hun strijd tegen Falun Gong” en om hen te voorzien van “alle kwaadaardige informatie over Falun Gong die intern is verzameld door het Ministerie van Openbare Veiligheid”.

Volgens het FDIC waren ten minste vier van de door The New York Times geïnterviewde personen verbonden met de influencers – ze verschenen op hun kanalen of promootten hun inhoud. De personen hielpen ook bij het werven van ontevreden ex-artiesten om met The New York Times te praten, aldus het rapport. De YouTuber uit de VS zei in een bericht op X dat hij degene was die “ten minste de eerste” voormalige artiesten met klachten tegen Shen Yun introduceerde.

Vorig jaar werd de YouTuber gezien in de buurt van de campus van Shen Yun. De FBI gaf vervolgens een waarschuwing uit aan de lokale politie waarin hij werd omschreven als “mogelijk gewapend en gevaarlijk”. Hij werd gearresteerd en wordt aangeklaagd voor het bezit van illegale vuurwapens nadat de politie bij een huiszoeking bij hem thuis een pistool, een AR-15 geweer, meer dan 600 patronen en 14 magazijnen voor de wapens had gevonden.

Nadat het artikel in The New York Times verscheen, bedankte hij de auteurs in een bericht op X voor hun “harde werk”. In een andere post moedigde hij mensen aan om het artikel te gebruiken om wetgevers en theaters te overtuigen om Shen Yun shows te annuleren. In weer een ander bericht beschreef hij Shen Yun managers als zijn “vijanden” die hij graag veroordeeld zou zien.

Shen Yun zegt dat het haar doel is om “de schoonheid, diepte en spiritualiteit van de traditionele Chinese cultuur” te tonen, volgens haar recente . “Het is triest om te zien hoe mediabedrijven in het Westen, bewust of onbewust, verstrikt raken in de illegale, wereldwijde campagne van de CCP om het Amerikaanse bedrijf dat wij hebben opgebouwd te vernietigen,” zei Shen Yun. Epoch Times is een onafhankelijke nieuwsorganisatie die niet beïnvloed wordt door een regering, bedrijf of politieke partij.

Vanaf de oprichting is Epoch Times geconfronteerd met pogingen om de waarheid te onderdrukken – vooral door de Chinese Communistische Partij. Maar we zullen niet buigen. De Nederlandstalige editie van Epoch Times biedt op dit moment geen betalende abonnementen aan en aanvaardt op dit moment geen donaties.

U kan echter wel bijdragen aan de verdere groei van onze publicatie door onze artikelen te liken en te her-posten op sociale media en door uw familie, vrienden en collega’s over Epoch Times te vertellen. Deze dingen zijn echt waardevol voor ons. Waarheid & Traditie.