1 month Ago
De stadskuddes in Maastricht en Heerlen hebben ontzettend veel last van het blauwtongvirus. Herders houden hun kuddes nauwlettend in de gaten en slapen nog nauwelijks. Ze draaien dubbele diensten maar moeten toch dagelijks twee tot drie dode schapen weghalen uit het veld.
Behalve met het virus krijgen ze ook steeds vaker te maken met kritiek van voorbijgangers en dierenliefhebbers. Maastrichtse stadsherder Kay Beckers is al 60 van zijn 500 schapen kwijt en verwacht dat daar nog meer schapen bij komen. "Ik slaap nauwelijks.
Ik kom ’s nachts pas om 1:45 uur thuis, omdat ik zo vaak bij mijn kuddes ga kijken én het normale werk ook doorgaat." Maar dat is niet de grootste reden waarom hij slecht slaapt. "Ik weet gewoon dat ik ’s ochtends een telefoontje krijg dat er weer een schaap dood in de wei ligt.
Het is echt heel tragisch. Ja, het is een beroep, maar ik doe dit uit liefde voor de dieren. Behalve dat het nu veel harder werken is, doen alle dode dieren mij echt pijn.
" Van opa geweest In de Heerlense kudde van herder Lars zijn al vier schapen overleden, maar hij verwacht dat daar binnenkort nog zo’n 15 schapen bij gaan komen. "Ik heb sommige schapen al 15 tot 20 jaar, sommige zijn nog van mijn opa geweest. Van mijn ras zijn er sowieso nog maar 2000 wereldwijd.
Ik ben ook gehecht aan de dieren, dus ik doe mijn uiterste best om ze door deze periode heen te slepen. Ik ben de hele dag bezig met ze te controleren, ik kom bijna niet aan andere taken toe." Bemoeienis van passanten Ze vechten niet alleen tegen het virus, maar ook tegen de publieke opinie.
Veel wandelaars bemoeien zich met de dieren of er wordt dreigende kritiek geuit op social media. "Die mensen begrijpen niet dat de schapen juist de beste kansen hebben bij hun kudde in de wei. Als ze ziek de stal ingaan, worden ze apathisch van de hitte en dan liggen ze alleen maar op de grond.
Ook komt er dan een ander probleem om de hoek kijken: vliegen. Die leggen eitjes in hun vacht en dan worden ze levend opgegeten", legt Lars uit. Het is dus beter voor de schapen om mee te hobbelen in de kudde, ook al ziet dat er soms moeizaam uit.
Het virus zorgt namelijk voor pijn in de gewrichten waardoor de schapen lastig lopen. Ook verslepen de herders doodzieke schapen liever niet. Het kan dodelijk zijn om ze in een trailer te leggen en weg te halen.
"Ik begrijp dat het zien van doodzieke schapen vervelend is voor voorbijgangers, maar de natuur is leven en dood. Het is bijna alsof mensen dat niet willen erkennen, of dat ikzelf de schuld ben dat zo’n beestje daar ligt. Ik laat het schaap juist liggen zodat het sneller kan genezen.
" Uiteindelijk heeft Lars zijn schapen toch verhuisd. De kritiek en de dreigementen werden de laatste tijd zo intens dat hij de schapen ergens anders heeft geplaatst. Het was overigens niet alleen maar kritiek, die hij te verduren kreeg.
Mensen kwamen ook vaak kijken of het nog wel goed met Lars zelf ging, maar daardoor kwam hij niet meer aan het verzorgen van de dieren toe. Er moest een rustigere plek gezocht worden. Niet kunnen voldoen aan verplichtingen Stadsherder Kay loopt ondertussen al vijf tot zes weken achter op zijn begrazingsplan in Maastricht en omgeving.
Een begrazingsplan is het projectplan van een herder. Daarin berekenen ze hoeveel tijd de schapen nodig hebben om verschillende delen in de stad te begrazen. Kay is nu vooral bezig met overleven: zelf het hoofd hoog houden en zijn dieren verzorgen.
Zijn zakelijke verplichtingen kan hij niet nakomen, maar die staan nu ook niet bovenaan het prioriteitenlijstje. Gelukkig hebben zijn opdrachtgevers begrip en denken ze mee. "Ik heb opdrachten aangenomen op basis van mijn begrazingsplan, maar die berekeningen vallen helemaal uit elkaar.
Niet alleen door het virus, maar door dit warme en natte weer groeit het gras ook nog eens zo hard. Dus ik moet met veel minder dieren nog meer begrazen. Het is gewoon dweilen met de kraan open," vertelt Kay.
"Het is momenteel gewoon echt niet leuk om herder te zijn en soms wil ik ermee stoppen. Ik zie door de bomen het bos niet meer. Maar ja, het is zo’n mooi beroep en de schapen zijn nu het belangrijkste.
" Kay is ondertussen een inzamelingsactie gestart. Per dood dier verliest hij 125 tot 150 euro en daar zitten nog niet eens de ophaal- en destructiekosten bij. Ook weet hij niet hoe hij aan zijn verplichtingen volgend jaar kan voldoen: "Ik had 150 lammeren dit jaar.
Daarvan is een deel alweer overleden door het virus. Ik weet ook niet of ik volgend jaar aan mijn plan kan voldoen." Perfecte omstandigheden voor virus Warm weer en veel neerslag, dat is de perfecte habitat voor knutten; de kleine muggen die het virus verspreiden.
Fijn nieuws voor de mug, dodelijk nieuws voor de schapen. "Het virus raast nog wel even verder. Normaal komen de muggen pas opzetten in het najaar, maar door de warmte en vele regen zie je nu al overal zwermpjes in de weilanden hangen.
Het is echt niet normaal. Pas als de temperatuur daalt en er minder muggen zijn zullen de besmettingen omlaag gaan", vreest Kay. "Ook de natuurlijke vijand van de mug is er nauwelijks dit jaar.
Ik zie bijna geen libelles vliegen en juist die eten de mug graag als avondmaal. Er is geen ontkomen aan." Deel dit artikel 💬 WhatsApp ons! Heb jij een tip of opmerking voor de redactie? Stuur ons een bericht via WhatsApp of stuur een mail naar redactie@l1.
nl !.
