Stadse ouders in chique jasjes kijken bezorgd toe hoe kinderen vies worden in de speeltuin

NATUUR Stadse ouders in chique jasjes kijken bezorgd toe hoe kinderen vies worden in de speeltuin Pieta Verhoeven Vandaag, 10:09 • 4 minuten leestijd Kinderen bij het kampvuur © Rijnmond Vies worden hoort erbij in De Speeldernis. In de natuurspeelplaats in Rotterdam kunnen kinderen met alles spelen wat ze vinden: takken, bladeren, water, zand. Dat is soms even wennen voor de stadse ouders.

In natuurspeeltuin De Speeldernis zit een groep kinderen rondom een kampvuur met een hangpot. De klas heeft net paddenstoelen gesneden - echt een herfstproduct - en samen met medewerkers van de speeltuin een flinke pan soep gemaakt. Het heeft duidelijk gesmaakt: de meeste oranje soepkommetjes zijn al leeg.



“Dat verbaast me niet,” zegt directeur Carolien Ruigrok-Nieuwland. “Thuis willen ze soms niet eens proeven van de soep, hoor ik van ouders. Hier scheppen ze twee keer op.

” De Speeldernis is geen traditionele speeltuin met wipkippen en duikelstangen. Een omgevallen boom kan hier fungeren als speeltoestel, net als een grote tak, een stapel bladeren of alles wat de kinderen ook maar vinden. Goed, er is wel een schommel en een glijbaan, maar de natuur zorgt verder voor het entertainment.

Glibberige boomstammen Een rondje door De Speeldernis maakt al snel duidelijk dat dit een andere plek is dan de meeste aangeharkte speeltuinen. Een kabbelend beekje stroomt door een met blaadjes bezaaid, bosachtig terrein. Kinderen kunnen via glibberige boomstammen over het water klimmen.

Een hoop losse takken doen dienst als materiaal om hutten mee te bouwen. De natuur levert hier alle benodigdheden om lekker te kunnen spelen. Toch is het niet zo dat alles zomaar blijft liggen.

Een groep jongeren van De Hoge Brug-school is druk bezig met het opschonen van het terrein: ze knippen zijscheuten van de bomen weg, ruimen bladeren op en zorgen dat de paden goed bewandelbaar blijven. Risicovol spelen De Speeldernis bestaat al ruim twintig jaar. Het terrein verandert mee met de seizoenen.

In de lente zien de kinderen van alles groeien, ‘s zomers zwemmen ze, in de herfst spelen ze tussen de bladeren en ‘s winters zien ze ijs ontstaan op de waterrijke speelplaats. De kinderen die soep aan het eten zijn, krijgen natuurlessen op het terrein. Het is een speeltuin met een filosofie: kinderen zich bewust laten worden van de natuur terwijl ze spelen.

Een tipi waar een kampvuur in gemaakt kan worden bij slecht weer © Rijnmond Kinderen, in het bijzonder stadskinderen, zien vaak weinig van de natuur, legt Ruigrok-Nieuwland uit. “Hier kunnen ze onder meer hutten bouwen, vuur maken, vlotten en bootjes creëren, klimmen en rennen. Het gaat erom dat we de kinderen natuurlijke elementen laten ervaren.

We noemen dat risicovol spelen.” Volgens Ruigrok-Nieuwland is het belangrijk dat een kind op die manier z’n grenzen leert kennen. “Val je over een tak en schaaf je je knie? Heb je een schram op je wang omdat je in de struiken hebt gespeeld? Dat geeft helemaal niets.

Het hoort erbij.” Nat pak Volgens de directeur laten ouders hun kinderen een stuk minder los dan vroeger. “Het is voor de ontwikkeling van een kind goed als ze leren wat de consequentie van een actie is.

Als je dicht bij het water speelt, kun je een nat pak krijgen. Dat is prima - dan doe je erna gewoon een droge broek aan.” Het beekje in de Speeldernis © Rijnmond Dat is niet alleen wennen voor de kinderen, ook sommige ouders vinden dat lastig.

“Dan zie je een vader of moeder binnenkomen met nieuwe sneakers, chique jasjes of perfect gelakte nagels. Je ziet meteen: die voelt zich hier niet senang. Ik heb wel een paar regenlaarzen voor je te leen, roep ik dan.

” We moeten leren dat vieze kleren oké zijn, vindt de directeur van De Speeldernis. Kruiwagens vol bladeren “Kinderen voelen dingen snel aan,” vindt Ruigrok-Nieuwland. Zo ook als hun ouders modder vies vinden of bang zijn dat hun kroost valt.

“De meeste ouders zijn geneigd om snel te waarschuwen. ‘Pas je op? Kijk je uit?’ Dat is natuurlijk logisch in een drukke stad vol met gevaarlijke auto’s, maar in de speeltuin is het niet erg als er wat misgaat.” De kinderen bij het kampvuur zien er - nu nog - vrij schoon uit.

Dat is anders bij de jongeren die in De Speeldernis aan het werk zijn. Er staan twee kruiwagens vol bladeren en takken, de schoenen en kleren worden langzaamaan wat modderiger. “En weet je wat het fijnste is?” vraagt Ruigrok-Nieuwland.

“Ook de jongeren kunnen nog heel goed spelen. Om de kinderen wat meer ruimte te geven, vroeg ik net aan ze om ergens anders te werken. Binnen de kortste keren waren ze met z’n allen in een boom geklommen.

”.