Sorry, Elon, je hebt het 100 procent mis over Taiwan

Oorspronkelijk gepubliceerd door Gatestone Institute Commentaar “Vanuit hun standpunt is het misschien vergelijkbaar met Hawaï of iets dergelijks, als een integraal deel van China dat willekeurig geen deel uitmaakt van China, vooral omdat... de Amerikaanse Pacific Fleet elke poging tot hereniging met geweld heeft tegengehouden,” zei Elon Musk, in september op de All-In Summit in ... Read more

featured-image

“Vanuit hun standpunt is het misschien vergelijkbaar met Hawaï of iets dergelijks, als een integraal deel van China dat willekeurig geen deel uitmaakt van China, vooral omdat...

de Amerikaanse Pacific Fleet elke poging tot hereniging met geweld heeft tegengehouden,” Elon Musk, in september op de All-In Summit in Los Angeles, toen hij verwees naar Taiwan. In mei over hetzelfde onderwerp. “Het officiële beleid van China is dat Taiwan moet worden geïntegreerd”, vertelde hij in de uitzending aan David Faber.



“Men hoeft niet tussen de regels door te lezen. Je moet alleen de regels lezen.” En toen verklaarde de rijkste man ter wereld het volgende: “Ik denk dat er een zekere onvermijdelijkheid in de situatie zit.

” Musk is briljant als het erom gaat te voorzien in wat de wereld nodig heeft, maar hij weet duidelijk niet veel over Taiwan. Zijn conclusies konden er niet verder naast zitten. Om te beginnen kan de Volksrepubliek China zich niet “herenigen” met Taiwan.

Het communistische regime heeft de eilandrepubliek nooit geregeerd. In feite heeft geen enkele Chinese heersende groep ooit de onbetwistbare soevereiniteit over het eiland gehad. “Het leiderschap van de Chinese Communistische Partij beweert dat Taiwan ‘al sinds mensenheugenis’ deel uitmaakt van China,” vertelde Gerrit van der Wees, een voormalig Nederlands diplomaat die de geschiedenis van Taiwan doceert aan de George Mason University.

“Nader onderzoek toont echter aan dat dit gewoon niet het geval is.” De partij verwijst graag naar de Ming-dynastie, merkt Van der Wees op, maar de Ming-heersers beschouwden Taiwan als “buiten ons grondgebied” en hadden er geen bezwaar tegen dat de Nederlanders Fort Zeelandia bouwden of dat de Nederlandse East India Company zeggenschap kreeg over een deel van Taiwan. Peking claimt ook dat de Qing-dynastie heerste over Taiwan, maar de Qings hebben nooit de controle gehad over de bergachtige ruggengraat van het eiland, die ongeveer de helft van het eiland beslaat.

Bovendien beschouwden de Chinezen de Mantsjoe Qings, die de Ming-dynastie ten val brachten, als buitenlanders. Ja, de Qing-dynastie verklaarde Taiwan tot “Provincie van China”, maar die provinciale status duurde slechts acht jaar. In 1895 in het Verdrag van Shimonoseki.

Van 1928 tot 1943 erkende de Communistische Partij zelf die los stond van China. Chiang Kai-shek was zeker Chinees en hij controleerde zeker het hele gebied van Taiwan, maar het Verdrag van San Francisco uit 1951, dat de meeste juridische kwesties uit de Tweede Wereldoorlog in Azië oploste, verleende zijn Kuomintang-regime geen soevereiniteit. De mensen op het eiland zien zichzelf niet als “Chinezen”.

“China” komt voor in de naam van hun staat, maar dat komt omdat Chiang Kai-shek, die de Chinese Burgeroorlog verloor, het ‘vasteland’ ontvluchtte en zich op het eiland vestigde. Zijn Kuomintang-partij verstevigde haar heerschappij met het meedogenloze “Witte Terreur” van 1949 tot 1992. Door de decennialange wreedheid, onderdrukking en discriminatie werd het gevoel van Taiwanese identiteit onder de bevolking versterkt.

In enquêtes ivm zelfidentificatie ontkent vandaag de dag over het algemeen ongeveer twee derde van de Taiwanese bevolking dat ze “Chinees” zijn. In een dat vorig jaar tussen juni en september werd uitgevoerd, zei 67 procent van de Taiwanezen dat ze “voornamelijk Taiwanees” zijn. Slechts 3 procent – voornamelijk degenen die met Chiang meekwamen of hun nakomelingen – zag zichzelf als “voornamelijk Chinees”.

Het slechte nieuws voor de Chinese machthebbers zijn de vooruitzichten van de jongere leeftijdsgroepen. Van de 18- tot 34-jarigen ziet 83 procent zichzelf als Taiwanees en 1 procent als Chinees. Taiwan heeft al een gevoel van identiteit ontwikkeld dat los staat van China.

Het voorbeeld van Hawaï dat Musk gebruikt, is leerzaam. In zowel Hawaï als Taiwan kwamen buitenlanders en domineerden een inheemse samenleving. Het cruciale verschil is dat de lokale inwoners van Hawaï uiteindelijk de vereniging met de Verenigde Staten accepteerden.

In het geval van Taiwan blijven de lokale bewoners de eenwording met China afwijzen. Die afwijzing weerlegt de bewering van Musk over onvermijdelijkheid. In de loop van menselijke gebeurtenissen is niets onvermijdelijk.

Bovendien zijn er obstakels voor een hereniging. Zo zal China het niet opnemen tegen de Verenigde Staten als president Donald Trump duidelijk maakt dat hij Taiwan zal verdedigen. Het Chinese regime wil vermijden dat er aan hun kant slachtoffers vallen, zoals blijkt uit de terughoudendheid van Peking om verliezen te melden bij een schermutseling met India in juni 2020.

Het is onwaarschijnlijk dat Chinese leiders een oorlog zullen beginnen, zelfs als ze denken dat ze uiteindelijk zullen zegevieren, vooral wanneer het aantal slachtoffers in de honderdduizenden kan lopen. Kortom, een Chinese invasie is niet “onvermijdelijk” alleen al voor die reden. Trump echter een duidelijke intentieverklaring af te leggen.

Hierdoor blijft China gissen. Trump lijkt ook afkerig te zijn van slachtoffers en ging er prat op dat hij tijdens zijn eerste presidentiële termijn oorlogen uit de weg bleef. Als China Taiwan zou aanvallen, zou de 47e president, geadviseerd door Musk, er misschien voor kiezen om afzijdig te blijven.

Als Xi Jinping denkt dat Trump Taiwan niet zal verdedigen, zal hij dan aanvallen? Er zijn nog andere factoren die China ervan weerhouden om een gewaagde aanval te doen. Ten eerste wordt de Volksrepubliek zwakker – de Chinese economie gaat sterk achteruit – waardoor het idee van onvermijdelijkheid achterhaald is. Ook moet het Chinese leiderschap er zich van bewust zijn dat een oorlog extreem impopulair zou zijn bij het Chinese volk – en dat geldt nog des te meer voor een oorlog tegen Taiwan.

Hoewel de inwoners van Taiwan zichzelf niet als “Chinezen” beschouwen, doen de mensen in China dat wel, als gevolg van de eindeloze indoctrinatie van de Communistische Partij. De Chinezen in China – zowel ambtenaren als gewone mensen – geloven dat “ ”. Bovendien is het Chinese leger, dat geteisterd wordt door ‘zuiveringen’ en zelfmoorden, niet in een staat van paraatheid die het toelaat om vijandelijkheden te beginnen met een invasie van Taiwan.

Xi vertrouwt geen enkele generaal of admiraal voldoende om hem de volledige controle over het Volksbevrijdingsleger te geven. Indien Peking een gecombineerde lucht-land-zee operatie tegen Taiwan zou beginnen, dan zou dat echter wel nodig zijn. Xi lijkt zijn steun in het leger te verliezen en hij is niet van plan om van één van de hooggeplaatste militairen de machtigste figuur in China te maken, door hem of haar de controle over vrijwel alle strijdkrachten te geven.

Ja, de Amerikaanse Pacific Fleet staat mogelijk een Chinese invasie in de weg, maar de echte obstakels zijn de omstandigheden in China, om nog maar te zwijgen van de eeuwenlange geschiedenis, traditie en cultuur. Dus, met alle respect, mijnheer Musk: China is China, Taiwan is Taiwan en Taiwan, hoewel het dicht bij China ligt, is niet China. Epoch Times is een onafhankelijke nieuwsorganisatie die niet beïnvloed wordt door een regering, bedrijf of politieke partij.

Vanaf de oprichting is Epoch Times geconfronteerd met pogingen om de waarheid te onderdrukken – vooral door de Chinese Communistische Partij. Maar we zullen niet buigen. De Nederlandstalige editie van Epoch Times biedt op dit moment geen betalende abonnementen aan en aanvaardt op dit moment geen donaties.

U kan echter wel bijdragen aan de verdere groei van onze publicatie door onze artikelen te liken en te her-posten op sociale media en door uw familie, vrienden en collega’s over Epoch Times te vertellen. Deze dingen zijn echt waardevol voor ons. Waarheid & Traditie.