1 month Ago
Tracé, het Limburgs Samenlevingsarchief. Dat is de nieuwe naam van het Sociaal Historisch Centrum voor Limburg. De nieuwe naam werd bekendgemaakt tijdens de 75e verjaardag van het archief.
Tracé Het Sociaal Historisch Centrum aan de Sint-Pieterstraat in Maastricht beheert archieven en verzamelingen van bedrijven, instellingen en personen die een belangrijke rol spelen of hebben gespeeld in het sociale, economische en culturele leven van de provincie Limburg gedurende de 19e en 20e eeuw. Ook is er een bibliotheek en een studiezaal. Noodzaak Maar waarom een nieuwe naam? Volgens directeur Nico Randeraad bekte de oude naam niet goed en bleek het vooral bij jongeren de lading niet te dekken.
"Daarom hebben we voor een korte, duidelijke naam gekozen, die je op meerdere manieren kunt interpreteren", licht de directeur toe. Veel interesse Volgens Randeraad is er bij particulieren en instellingen nog steeds veel interesse voor oude documenten, krantenknipsels en registers. Zo stelt het centrum al enkele jaren oude personeelskaarten beschikbaar van oud-mijnwerkers.
De belangstelling was enorm, honderden mensen kwamen de personeelskaarten van vrienden of familieleden inzien. De actie loopt nog steeds omdat er 1500 mensen op een wachtlijst staan. Die worden allemaal de komende tijd nog benaderd om de informatie te komen inzien.
Voormalige kerk Het centrum begon in 1949 in het Emile de Stuersgebouw in Maastricht. Daarna ging het naar locaties in de Kapoenstraat, Onze Lieve Vrouwe Plein en de Boschstraat. Ook was er nog een depot in de Andrieskapel, maar sinds 2008 zit het archief in de voormalige Mindebroederskerk aan de Sint-Pieterstraat in Maastricht.
Daar is veel plek, maar omdat er ontzettend veel bewaard is gebleven en er ook nog altijd archieven worden aangeleverd, is de ruimte beperkt. "We zitten inderdaad bijna aan ons maximum, een archief wordt alleen maar groter. En ook al wordt een deel gedigitaliseerd, het originele materiaal bewaren we toch.
Eigenlijk wordt er zelden wat weggegooid", zegt de directeur. Privacywet Het archief heeft inmiddels een omvang van 5500 meter. Daarnaast is ook nog een bibliotheek collectie van 3500 meter.
Personen, instellingen en verenigingen hebben de mogelijkheid de archieven in te zien en informatie uit het verleden te vergaren. "In principe kan alles worden ingezien, alleen met het publiceren en openbaar maken van stukken, moeten we voorzichtig zijn", zegt directeur Randeraad. Hij moet rekening houden met auteursrechten op bijvoorbeeld foto's, maar ook met deAVG in (Algemene Verordening Gegevensbescherming) uit 2018, waardoor informatie of foto;s over personen niet meer zomaar openbaar gemaakt mogen worden.
Daardoor heeft het centrum de afgelopen jaren heel wat stukken uit het archief moeten halen. Gevangenisregister Omdat na 110 jaar archieven sowieso openbaar gemaakt mogen worden, is er toch steeds meer mogelijk. Zo werd een tijdje terug het gevangenisregister openbaar gemaakt en kunnen er ook allerlei Limburgse oorkondes uit de Middeleeuwen (digitaal) worden bekeken.
"En mensen die 70 jaar geleden zijn overleden, mogen ook gepubliceerd worden", aldus de directeur. Ook is er sinds 2022 een digitaal portaal voor Limburgse Oorlogsbronnen. Via dat portaal heb je toegang tot allerlei bronnen over de Tweede Wereldoorlog, zowel uit alle Limburgse archieven, maar ook landelijke archieven.
Deel dit artikel 💬 WhatsApp ons! Heb jij een tip of opmerking voor de redactie? Stuur ons een bericht via WhatsApp of stuur een mail naar [email protected] !.
