Sinterklaas is nou eenmaal spannend, dus zijn journaal ook

Net als Sinterklaas zelf begint ook de ophef over het Sinterklaasjournaal een traditie te worden. De jaarlijkse ophef over het Sinterklaasjournaal onthult vooral onze blinde vlekken als opvoeders. Korte samenvatting van de gebeurtenissen dit jaar: Sinterklaas is in het ziekenhuis opgenomen, en werd door een arts behandeld met iets dat leek op een zaag – „De pieten schreeuwden het uit”, schreef De Telegraaf, die het geheel ook nog omschreef als een „horrorscène”.

De kritiek dat de verhaallijnen niet kindvriendelijk genoeg zijn en dat ouders hun kinderen moeten beschermen tegen cliffhangers en intriges, is misplaatst. Want hoewel iedere ouder zijn best doet, is de hypocrisie rondom de bescherming van kinderen tijdens het feest van de goedheiligman opvallend. Het hele Sinterklaasfeest levert spanningen op bij kinderen, net als hun verjaardag, een eerste schooldag of een verhuizing.



Zenuwachtig zijn, slecht slapen en emoties die alle kanten opschieten – het hoort bij het leven. Als je als volwassene later op zoek gaat naar je eerste baan of een huis koopt, krijg je daar ook mee te maken. Het Sinterklaasjournaal is een spiegel voor onze samenleving en zou verplichte kost moeten zijn voor iedere opvoeder.

Als opvoeder ben je onderdeel van deze samenleving en heb je de meeste invloed op de omgeving waarin kinderen opgroeien en op de normen en waarden die zij meekrijgen. Het is de taak van opvoeders om kinderen voor te bereiden op de realiteit, zodat ze zich zelfstandig kunnen redden. Dit programma biedt juist een laagdrempelige en veilige manier om dit te doen.

Uiteindelijk komt het toch altijd weer goed met de Sint. Ook dit jaar. Naast spanningen en te realistische verhaallijnen maken ouders zich zorgen om de leugens waarmee kinderen op jonge leeftijd geconfronteerd worden.

Terwijl we dagelijks geconfronteerd worden met leugens en verdraaide feiten. Waar trek je de grens? In onze samenleving is het juist steeds belangrijker om onjuiste en gemanipuleerde informatie te herkennen. Als je je kind een wereld voorspiegelt die altijd perfect, eerlijk en vriendelijk is, lieg je dan niet tegen je kind? Als de hoofdpiet belooft dat ‘alle Nederlanders krijgen wat ze willen hebben’, is er ophef op sociale media.

Maar wanneer politici dergelijke beloftes doen, worden ze de grootste partij van Nederland. We laten kinderen niet meer buiten spelen zonder toezicht, maar hebben wel een verbod op smartphones op scholen nodig omdat we het blijkbaar geen probleem vinden om kinderen dag en nacht bloot te stellen aan de online wereld. Vanuit hetzelfde beschermingsmechanisme volgen ouders hun kinderen tegenwoordig 24 uur per dag, waardoor middelbare scholen zich genoodzaakt voelen om de toegang tot leerlingvolgsystemen voor ouders te ontzeggen vanwege de stress die dit bij scholieren veroorzaakt.

Als moeder van twee kleine kinderen weet ik hoe uitdagend en complex de taak als opvoeder is. Het is onmogelijk om het altijd goed te doen. We willen allemaal het beste voor onze kinderen, maar soms is het moeilijk om te weten wat dat precies is.

Kinderen kunnen meer aan dan we denken, maar dan hebben ze wel vertrouwen en ruimte nodig om zelf een beeld van de wereld te kunnen vormen door te mogen vallen en weer op te staan. Zeker in deze tijden kunnen opvoeders het verschil maken door een nieuwe generatie op te laten groeien die de wereld een beetje mooier maakt. Het Sinterklaasjournaal laat niets anders zien dan de samenleving zoals die is.

In plaats van kinderen schijnbescherming te bieden, moeten we hen voorbereiden op de realiteit en laten nadenken over de toekomst. Laten we beginnen met het goede voorbeeld te geven. Misschien hebben we dan volgend jaar leukere gesprekken over het Sinterklaasjournaal.

.