Rusland verplaatst militairen van Oost-Oekraïne naar Koersk

Rusland haalt troepen weg van het front in Oost-Oekraïne om deze in te zetten voor het Oekraïense offensief in de Russische grensregio Koersk. Dat bevestigen bronnen binnen de Amerikaanse regering tegenover lokale media . Russische eenheden zouden zijn verplaatst vanuit de gevechtsrichting Zaporizja en Dnipro, dus vanuit het zuidelijk deel van het front.

Als deze berichten kloppen, zou dat betekenen dat Oekraïne één van de waarschijnlijke doelen van de operatie begint te bereiken. Maar het verplaatsen van de Russische troepen heeft de druk op de frontlinie (nog) niet verlicht. „Integendeel, op sommige plaatsen verhoogde de vijand het aantal aanvallen”, zei Dmytro Lychova, de woordvoerder van de Oekraïense zuidelijke militaire regio Tavria woensdag tegen Oekraïense media .



Lychova constateert zelfs „een zekere revitalisering” van het front in Zaporizja, dat sinds het mislukte Oekraïense zomeroffensief van vorig jaar redelijk statisch was. Ook nu zou het gaan om kleinschalige infanterie-aanvallen. Rusland zou nog steeds geen nieuw grootschalig offensief omhanden hebben.

Wel rukt Rusland in Oost-Oekraïne nog steeds op richting de stad Pokrovsk (deze maand al zo’n 10 kilometer) en Toretsk (ongeveer 5 kilometer). „Het belangrijkste operationele effect [voor Oekraïne] is dat de Russen vanaf nu voortdurend rekening moeten houden met dit soort offensieven”, zegt Mart de Kruif, generaal buiten dienst en analist van de podcast Veldheren. Dit betekent dat Rusland meer eenheden moet inzetten en reserveren voor de verdediging.

„Dit gaat, op termijn en indirect, de druk op de Donbas verminderen.” In Koersk maakt Rusland zich op voor de strijd. Behalve troepen uit het zuidoosten van Oekraïne bracht Moskou ook versterking met minder gevechtsklare eenheden, die gelegerd waren in het noorden van Rusland.

Vanuit het huurlingenleger Wagner, dat tegenwoordig wordt aangestuurd door het Russische ministerie van Defensie, worden ook rekruten geworven om Koersk te verdedigen. Ook zijn er speciale eenheden van de Tsjetsjeense strijdkrachten ingeroepen. De Russische strijdkrachten zouden tevens zijn begonnen aan het opwerpen van verdedigingswerken en loopgraven tussen de regionale hoofdstad Koersk en het gebied waar de Oekraïners opereren.

In een opvallende zet heeft het Kremlin de oud-lijfwacht van president Poetin aangesteld om de operatie in Koersk te overzien. Alexej Djoemin is een vertrouweling en adviseur van Poetin en werd eerder gouverneur van Toela en vicepremier van Defensie. Djoemin was plaatsvervangend chef van de GROe, de Russische speciale operatie-eenheid, die een belangrijke rol speelde bij de Russische annexatie van de Krim.

Oekraïne claimt inmiddels aanwezigheid in 74 nederzettingen in de regio Koersk. De analisten van de Amerikaanse denktank ISW bevestigen op basis van video-analyse Oekraïense militaire aanwezigheid in 41 plaatsen. Onduidelijk is in hoeverre de Oekraïense strijdkrachten dat gebied ook echt beheersen.

Mogelijk zijn ze nog steeds in beweging. Onbekend is hoeveel burgers er nog in het gebied zijn. Formeel geldt er een noodbevel tot evacuatie.

De Oekraïense regering stelt nu een ‘veiligheidszone’ te willen instellen voor burgers in Koersk, met humanitaire hulpgoederen en een evacuatieroute richting Rusland en Oekraïne. De Oekraïense presidentiële adviseur Mychajlo Podoljak stelt bij dat laatste echter kanttekeningen. „Misschien zijn er geen mogelijkheden om daar weg te komen, en dat zal een tijdje zo blijven.

” De gouverneur van Koersk stelt dat evacués overgebracht kunnen worden naar sanatoria aan de Zee van Azov in de bezette Oekraïense regio Zaporizja. Een anonieme oud-commandant van een Russische verkenningsgroep reflecteert bij het Russische onderzoeksmedium iStories op hoe het de Oekraïners lukte Rusland binnen te vallen. „[Sinds maart] voerden [de Oekraïners] verkenningsmissies uit.

Soms waren er kleine gevechten, soms werden ze gedood, soms niet. Het belangrijkst was dat ze verkenden, het gebied in kaart brachten, de strijdkrachten testten. En wat veranderde er aan onze zijde van de grens? Fucking niets”.

Het versterken van de Russische grens was hoofdzakelijk toebedeeld aan dienstplichtigen. Jonge mannen bewapend met machinegeweren, niet goed getraind voor gevechtshandelingen. Russisch onafhankelijk medium Vjorstka stelt dat er op het moment van de aanval zeker honderd dienstplichtigen aan de grens stonden.

De journalisten wisten zo’n dertig van hen te identificeren als krijgsgevangenen op basis van video’s die zijn gelekt door Oekraïense strijdkrachten. In een interview sprak de presidentiële adviseur Podoljak met Meduza donderdag voor het eerst openlijk over de politieke doelen van de operatie. Eén: de Russische artillerie terugdringen van de Oekraïense grens zodat die de burgerbevolging niet langer bedreigt.

Twee: Het afsnijden van de Russische logistiek. Drie: om „het falen van het Russische [civiele] en militaire leiderschap aan te tonen.” Vier: de oorlog naar Russisch grondgebied brengen.

.