PFAS in zeeschuim: een onzeker gevaar dat goed is te vermijden

PFAS zitten in onze lucht, in ons eten en in ons water. Er valt in het Nederlandse milieu niet meer aan te ontsnappen. Deze nauwelijks afbreekbare stoffen zijn overal.

Iedereen krijgt er te veel van binnen: 1,5 tot 2 keer meer dan de Europese grenswaarde, zo blijkt uit diverse rapportages . Met het water is wel iets bijzonders. Ligt er op dat water een schuimlaag, dan is de concentratie PFAS daarin veel hoger dan in water, omdat de moleculen zich graag hechten aan schuim.



Dit geldt ook voor het zeeschuim op het strand. Zeeschuim vermijden is dus verstandig. De waarschuwing daarover op de overheidssite zwemwater.

nl is onlangs aangescherpt, zo berichtte de NOS eerder deze week . De omroeporganisatie zette ook vraagtekens bij het ontbreken van waarschuwingen op stranden. Hoe zit het met PFAS in zeeschuim? En hoe moet je als zwemmer PFAS-risico’s aan de kust en bij natuurwater bezien? Op de site zwemwater.

nl staat op een kaart waar veilig gezwommen kan worden in natuurwater en waar risico’s zijn zoals blauwalg of botulisme. Ook verontreinigingen door bijvoorbeeld PFAS worden vermeld. Op dit moment wordt voor vijf plekken zwemmen ontraden wegens PFAS.

Het gaat steeds om zwemplassen (drie in Zuid-Holland, twee in het oosten van Gelderland), niet om zeewater. De pagina over PFAS in zeewater is op de zwemwatersite is wel onlangs aangepast. Tot voor kort stond er : „Breng je een bezoek aan een strand, wees dan alert als kinderen en huisdieren in (zee)schuim spelen.

Het is versta.