Parijs-Tours is een gekke gravelkoers met vaak een vreemde winnaar

Parijs-Tours is al meer dan 125 jaar oud en dus een van de oudste wielerklassiekers op de kalender. België boven in deze herfstkoers en ook de Nederlanders waren bijzonder succesvol in deze wedstrijd, die de laatste jaren een gravelkarakter kreeg. WielerFlits neemt je mee in de rijke historie van deze koers, waar een van de bekendste wielercitaten ooit is ontstaan.

Om de nieuwe wielerbaan van Tours te promoten besloot het Franse tijdschrift Paris-Vélo aan het einde van de negentiende eeuw een wedstrijd te organiseren onder de naam Parijs-Tours. Het betrof toen nog een amateurwedstrijd. Na een barre tocht van liefst acht uur was het Eugène Prévost die als eerste over de finish kwam.



Het organiserende Paris-Vélo sprak na afloop van een ‘een onverwacht en onverhoopt succes.’ Toch kwam er in 1897 geen tweede editie van Parijs-Tours, net als in 1898, 1899 en 1900. Vijf jaar na de eerste editie volgde een nieuwe uitgave van Parijs-Tours – met Jean Fischer als winnaar – maar daarna was het weer enkele jaren wachten.

We moeten de editie van 1906 beschouwen als een kanteljaar, want vanaf dan werd de klassieker jaarlijks georganiseerd. Dat ging wel gepaard met enkele veranderingen. Zo werd Parijs-Tours uitsluitend een race voor professionals en was L’Auto (deze krant had ook de Tour de France in zijn portefeuille) voortaan verantwoordelijk voor de organisatie.

Dit bleek de wedstrijd ook wel nodig te hebben en Parijs-Tours werd voorzien van nieuw elan. Daarbij vreesde L’Auto maar weinig, want alleen in de oorlogsjaren 1915, 1916 en 1940 vond de koers niet plaats. In het interbellum zagen we ook de eerste bekendere namen opdoemen.

Dat gebeurde ook later, waarmee Parijs-Tours zijn status als klassieker zeker verdiende. Want wie een blik werpt op de erelijst moet concluderen dat vele grote kampioen ooit als eerste over de streep kwamen in Tours. Aan het begin van de twintigste eeuw waren Lucien Petit-Breton, François Faber, Octave Lapize en Philippe Thys aan het feest, niet geheel toevallig ook renners die een of meerdere keren op de erelijst staan van de Tour de France .

En wat te denken van kleppers als Briek Schotte, Fred De Bruyne, Rik Van Looy, Francesco Moser, Freddy Maertens, Seán Kelly, Johan Museeuw en drievoudig winnaar Erik Zabel. Dat laatste is overigens nog altijd een record, dat de Duitser deelt met Mijnheer Parijs-Tours Gustave Danneels, Paul Maye en Guido Reybrouck. U leest het goed: geen Gino Bartali, Fausto Coppi, Rik Van Steenbergen, Roger De Vlaeminck en Bernard Hinault dus.

Zelfs veelvraat Eddy Merckx slaagde er niet in om Parijs-Tours aan zijn palmares toe te voegen. Of zoals generatiegenoot Noël Vantyghem het ooit zei: “Samen met Eddy Merckx won ik alle klassiekers. Ik Parijs-Tours en hij al de rest.

” In de meer recente geschiedenis zien we klinkende namen terug als die van Philippe Gilbert , Óscar Freire en Greg Van Avermaet . Zoals u kunt lezen, scoort België goed in deze koers. Sterker nog: met 41 zeges is er geen land dat het beter doet in Parijs-Tours.

Zelfs thuisland Frankrijk niet, dat blijft steken op 33 stuks. Daarna volgt Nederland met twaalf. Opvallend: die zeges werden steeds in blokjes behaald.

Tussen 1960 en 1965 wonnen Jo de Haan, Jo de Roo (twee keer) en Gerben Karstens vier van de zes edities. Tussen 1977 en 1981 wonnen Joop Zoetemelk en Jan Raas beiden twee keer op vijf edities. En in 1987, 1988 en 1989 schoten achtereenvolgens Adrie van der Poel, Peter Pieters en Jelle Nijdam raak.

Erik Dekker was in 2004 de laatste na een zenuwslopende solo. 8 okt Lees ook Drievoudig winnaar Jelle Wallays kent de geheimen in Tours: "Begin er op tijd aan" 8 okt 3 Jaarlijks staat op dezelfde dag als de profs ook een U23-wedstrijd van Parijs-Tours op het programma. In 1991 vond daarvan de eerste editie plaats en ook op die erelijst staan een aantal grote namen.

Thor Hushovd, Tom Boonen, Mike Teunissen , Jasper Philipsen en Per Strand Hagenes wisten daar hun namen al toe te voegen aan het palmares nog voor ze bekend werden bij het grote publiek. Bij de beloften waren de Fransen met vijftien zeges wel de grootste slokop, maar wonnen België en Nederland beide ook zes edities. De laatste jaren was het met name Noorwegen dat het goed deed.

Dit jaar is Parijs-Tours op 6 oktober 2024..