Parijs 2024: Voorbeschouwing mountainbike Olympische Spelen voor mannen – Wie maakt van een vraag een uitroepteken?

Zonder Mathieu van der Poel en Belgische kanshebbers op eremetaal, beginnen de mannen maandag 29 juli aan hun mountainbike-wedstrijd op de Olympische Spelen 2024 in Parijs. Tom Pidcock is titelverdediger en bij gebrek aan een alleenheerser nu ook op voorhand dé topfavoriet. Wie het hem lastig kunnen maken? WielerFlits blikt vooruit! Historie 24 jul Lees ook Bart Brentjens voor altijd een legende door die ene dag in Atlanta 24 jul 0 Laatste winnaars olympisch goud op het mountainbiken voor mannen 2021: Tom Pidcock 2016: Nino Schurter 2012: Jaroslav Kulhavý 2008: Julien Absalon 2004: Julien Absalon 2000: Miguel Martinez 1996: Bart Brentjens Vorige editie 26 jul Lees ook Olympische Spelen: Tom Pidcock pakt mountainbike-goud, Van der Poel valt zwaar en geeft op 26 jul 86 Parcours Het parcours voor de olympische cross-country-wedstrijd vindt plaats op Elancourt, de hoogste heuvel in de regio van Parijs.

Deze is kunstmatig aangelegd op een voormalige zandsteengroeven, die daarna tot 1975 dienst deed als vuilnisbelt. Na de Olympische Spelen is het parcours (uitgetekend door de Zuid-Afrikaan Nick Flores) – en andere tracks op de heuvel – vrij zijn voor publiek en andere (inter)nationale mountainbike-wedstrijden. Eind september 2023 konden mountainbikers voor het eerst kennismaken met het parcours tijdens het olympisch Test-Event.



Daar waren onder meer Mathieu van der Poel , Puck Pieterse en bondscoach Gerben de Knegt bij aanwezig. Die laatste twee reisden eind mei ook nog een keer af naar de heuvel ten zuiden van Parijs, waar er toch een aantal wijzigingen hebben plaatsgevonden. In een uitgebreid interview die je hieronder kunt vinden, legt De Knegt uit wat er zoal veranderd is.

Ook Puck Pieterse legt ons uit hoe het er nu bij ligt: “In het algemeen is veel hetzelfde. De eerste klim is iets breder en sommige, harde landingen zijn gelukkig aangepast. Het enige wat echt anders is, is dat het parcours voor 95% uit gravel bestaat.

Dat is wel atypisch voor een mountainbike-parcours, als ik eerlijk ben.” Een ronde op het parcours is 4,4 kilometer lang en kronkelt op en af de heuvel. Met een rock garden, verschillende drops en jumps, is het een echt intervalparcours.

Dat betekent dat de meer explosieve mountainbikers in het voordeel zijn ten opzichte van de meer klimmerstypen. Een mooi, inzichtelijk profiel- en routekaartje voor het parcours is op dit moment niet direct voor handen vanuit de organisatie. Wellicht dat dit zaterdagmiddag volgt, dan is er om 16.

00 uur een teammanagersmeeting. Daarna is ook duidelijk hoe veel rondes de mannen en vrouwen rijden. Het beslissende punt lijkt een jump te zijn op 500 meter voor de finish.

Daarna is het – op een soort veldritparcours – na een brug die je met veel snelheid neemt, heel smal naar de streep toe. 4 jun Lees ook Olympisch mountainbike-parcours op de schop gegaan: “Puck Pieterse maakt heel goede kans” 4 jun 3 Favorieten Waar bij de vrouwen dit seizoen heel duidelijk is wie er tot de topfavorieten behoren, is dat bij de mannen een stuk lastiger aan te wijzen. De top lijkt op dit moment maar dun bezaaid, al zijn er zeker verrassingen mogelijk vanuit de brede subtop.

Denk bijvoorbeeld maar aan de Spanjaard Davide Valero, die drie jaar geleden in Tokio tegen ieders verwachting in naar het brons toe reed. Winnaar was die dag een piepjonge Tom Pidcock . De intussen 24-jarige Brit van INEOS Grenadiers bleef na de Spelen van 2021 de weg combineren met het mountainbiken en veldrijden.

Op de MTB won hij alles wat er te winnen viel: meerdere Wereldbekers, een Europese titel en vorig jaar in eigenland ook de wereldtitel. Dit seizoen was Pidcock goed voor twee Wereldbeker-zeges op even zoveel deelnames. De regerend olympisch kampioen won zowel op het interval-parcours van Nové Mesto, als in Crans-Montana.

Daarna reed hij de Tour de France , waar hij het slachtoffer werd van een coronabesmetting. Het is te hopen dat het zonder te veel invloed is. Waar bij de vrouwen een levende legende rondfietst met Pauline Ferrand-Prévot , is dat bij het mountainbiken bij de mannen natuurlijk ook het geval.

De tienvoudig (!) wereldkampioen en recordhouder wat betreft het aantal Wereldbeker-manches op zijn naam, mag hier uiteraard niet ontbreken. We hebben het natuurlijk over Nino Schurter . Toch een kleine kanttekening: sinds de Spelen van 2021 lijkt er wat sleet op de toch al 38-jarige Zwitser te zitten.

Mag het na al die jaren? Toch won hij dit voorjaar in Brazilië nog een Wereldbeker. De magie is er bij vlagen echt nog wel. En als er iemand in staat is om nog één keer te pieken voor deze grote wedstrijd, is het Schurter.

Na het debacle bij B&B Hotels in 2022, vond Victor Koretzky vorig seizoen onderdak bij BORA-hansgrohe. De 29-jarige Fransman wilde het eens op de weg proberen, maar bedacht zich later in het seizoen en zodoende focuste Koretzy zich toch opnieuw op het mountainbiken. Met succes, want in het slot van het seizoen won de renner van Specialized Factory liefst drie Shorttrack-wedstrijden, één Wereldbeker op de olympische discipline (Les Portet du Soleil) én het Test-Event op ditzelfde parcours.

Neem daarbij dat Koretzky de huidige nummer één is op de UCI Ranking en een verdere onderbouwing voor zijn titelkansen in eigenland zijn vrijwel niet meer nodig. Waar Zwitserland misschien wel het mountainbikemekka van Europa is, geldt dat op het Afrikaanse continent voor Zuid-Afrika. Logischerwijs brengen zij ook een kandidaat-winnaar aan het vertrek bij de mannen.

Alan Hatherly timmert al jaren aan de weg en dit seizoen kan de 28-jarige Zuid-Afrikaan van Cannondale Factory wel eens serieus uithalen. Op de vorige Olympische Spelen haalde hij met een achtste plek nog een olympisch diploma, maar daarvoor zal hij nu niet naar Elancourt afreizen. Hatherly werd eerder dit jaar derde in de Wereldbeker van Araxá, tweede in die van Val di Sole en hij won daarna zowel de Shorttrack als cross-country in Crans-Montana.

In 2021 liet Mathias Flückiger het na om een grote prijs te pakken. De intussen 35-jarige Zwitser leek de betere te zijn van Schurter, maar een foutje in het slot koste hem zowel de olympische als de wereldtitel. Een jaar later hingen er echter donkere wolken boven hem samen.

De UCI maakte bekend dat de Zwitser de dopingregels overtreden had. Hij stond daardoor enige tijd aan de kant, maar eind 2022 werd de voorlopige schorsing teniet gedaan. Bovendien werd Flückier eerder dit jaar nog compleet vrijgesproken door het CAS.

Dat hij daarna bevrijd rondreed tonen tweede plaatsen in Crans-Montana en Les Gets. Kan de Zwitser zijn zilveren medaille inruilen voor goud? Als gezegd steekt er dit seizoen bij de elites niemand echt bovenuit. Bij de beloften is dat wel het geval.

Behoudens één tweede plaats in de Shorttrack van Val di Sole, won Riley Amos al zijn overige Wereldbekers van dit seizoen. De 22-jarige Amerikaan won zowel de Shorttrack als de cross-country in Mairaporã, Araxá, Nové Mesto en Crans-Montana, alsmede alleen de cross-country-wedstrijd in Val di Sole. Ondanks dat hij in de grote koersen nog niet tegen de elites reed, staat Amos wel zevende op de UCI Ranking.

Over zijn vorm bestaan dus geen vraagtekens, maar wel over zijn niveau tegen de fulltime profs. Dat hoeft voor de Amerikaan geen nadeel te zijn. In 2015 won hij vanuit het niets de wereldtitel voor junioren in Tábor, maar daarna verloren we Simon Andreassen wat uit het oog.

De 26-jarige Deen had het nadien moeilijk om te bevestigen, al slaagde hij er in 2020 wel in op zijn eerste Wereldbeker ooit te winnen in het mountainbiken. De renner van Cannondale Factory zakte daarna ver weg. Pas dit seizoen komt hij er helemaal door en won hij en passant de Wereldbeker cross-country in Araxá.

Andreassen werd vervolgens Europees kampioen op de Shorttrack en pakte zilver op de cross-country. Vorige maand liet hij in Les Gets andermaal een goede vorm optekenen. Hij werd er derde, een mooi opsteker voor hem.

Andreassen werd vorig jaar bovendien zesde op het Test-Event, wat overigens niet al te veel zegt. Niet iedereen reed daar met dezelfde intenties rond. Zo werd Simone Avondetto daar bijvoorbeeld 35ste.

De 24-jarige Italiaan komt dit seizoen echter een stuk beter voor de dag. Wat heet: hij verbaasde vriend en vijand met de Europese titel in mei. Eerder had hij ook al de wereldtitel gegrepen bij de beloften (2022).

Avondetto weet met andere woorden hoe hij moet winnen en met een aantal mooie noteringen in de Wereldbekers is zijn vorm stijgende. De Italiaan is nu typisch zo’n iemand die plots op koers kan komen te liggen om een medaille te pakken. Dat geldt ook voor Jordan Sarrou .

De 31-jarige Fransman behoort al jaren tot de top in het mountainbiken, alleen wint hij zo weinig. Toch pakt hij dan wel enorm uit. Wat heet: in 2021 veroverde Sarrou nog de wereldtitel.

Na een goed begin in Brazilië kwam de Fransman in Europa dan weer niet verder als negende plekken in Val di Sole en Crans-Montana. We hebben het hier alleen wel over de nummer vier van de wereld en die mag je nooit uitvlakken. Het geeft gelijk mooi aan hoe dicht de top in het mountainbiken bij de mannen dicht tegen elkaar aan ligt.

Tussen de nummer zes op de UCI Ranking (Sarrou) en nummer één Koretzky zitten slechts 85 UCI-punten. Sam Gaze is daarvan ver verwijderd. Het voormalige Nieuw-Zeelandse toptalent staat momenteel twintigste op de UCI Ranking, met ruim zeshonderd punten achterstand op de nummer één.

Maar toch heeft de renner van Alpecin-Deceuninck het op een goede dag in zich om te kunnen winnen. Vorig jaar werd Gaze nog wereldkampioen op de Shorttrack, een paar dagen later gevolgd door zilver achter Pidcock op de cross-country. De Nieuw-Zeelanders was dit seizoen vooralsnog vooral goed op het kortere format, met zeges in Mairaporã en Val di Sole.

In vier Wereldbekers reed hij bovendien bij de eerste elf op de cross-country. Alleen in Crans-Montana had hij off days . Eigenlijk zijn er bij de mannen maar vijf en hoogstens zes serieuze kanshebbers op de olympische titel.

Zeker voor de laatste vier mannen lijkt hoogstens zilver mogelijk. Dat geldt ook voor Jofre Cullell (Spanje), Luca Schwarzbauer (Duitsland), Martin Vidaurre (Chili) en in iets mindere mate Charlie Aldridge (Groot-Brittannië), al moet dan wel alles meezitten. Nederland had zich wel geplaatst, maar geen enkele individuele atleet voldeed aan de kwalificatie-eisen van NOC*NSF.

Na het afzeggen van Mathieu van der Poel schitteren de oranjehemden door afwezigheid. België is wel van de partij met Jens Schuermans (die gaat rijden met een gebroken pols) en Pierre De Froidmont . Favorieten volgens WielerFlits **** Tom Pidcock *** Nino Schurter, Victor Koretzky ** Alan Hatherly, Mathias Flückiger, Riley Amos * Simon Andreassen, Simone Avondetto, Jordan Sarrou, Sam Gaze Volledige deelnemersveld Weer en tv Er wacht de mountainbikesters maandag volgens Weeronline lekker koersweer.

Het kwik stijgt tot maximaal 30 graden Celsius onder een stralende zon, met slechts een zwakke oostenwind aan windkracht twee. De olympische mountainbike-wedstrijd is op alle openbare, Nederlandstalige zenders te zien. NOS, Sporza en Eurosport zenden de titelstrijd vanaf 14.

00 uur live uit. Uiteraard kun je het verloop van de koers ook bespreken in het liveblog van WielerFlits ..