Zoals bekend: geld maakt geld. Zeker Amerikanen, uitvinders van de bizarre bancaire transactiekosten, weten hoe ze geld kunnen verdienen met geld van anderen. Zelfs voor een simpele overboeking betaal je een flinke fee .
Kun je nagaan wat private-equityfondsen, de top van de financiële tussenpersonen, aan commissies opstrijken. In rubriek Winnaar en Verliezer beoordeelt de economieredactie personen uit het bedrijfsleven die de afgelopen week een succes boekten of tegenslag te verduren kregen. Dat loopt aardig op, zo bleek eens te meer uit de kwartaalcijfers van KKR, de pionier onder de opkoopfondsen.
De vermogensbeheerder boekte de afgelopen drie maanden een recordwinst van een miljard dollar met alleen al het management van de bedrijven waarin ze geld hebben gestoken, zoals in Nederland fietsenbedrijf Accell en vakantieparken Roompot en Landall. Het is dus niet zo dat zulke investeringsfondsen alleen geld verdienen als ze een bedrijf kopen, verbeteren en dan duurder verkopen. Nee, ze verdienen ook grote sommen met simpelweg hun aanwezigheid.
Die commissies zijn het afgelopen jaar met 79 procent gestegen, terwijl het beheerde bezit maar met 18 procent in waarde steeg. KKR, voluit Kohlberg Kravis Roberts, zijn de barbaren aan de poort uit het gelijknamige boek van Bryan Burrough en John Helyar, over de overname van koekjes- en tabaksgigant RJR Nabisco. Hoewel medeoprichter George Roberts zich drie jaar geleden terugtrok als mede-CEO, zit hij nog steeds in de raad van commissarissen en is hij als belangrijkste aandeelhouder de belangrijkste profiteur van het verdienmodel.
Sommigen vinden dat hij té makkelijk geld binnenharkt. Een pensioenfonds van verwarmingsinstallateurs uit Pennsylvania spande in augustus een rechtszaak aan tegen Roberts en zijn kompaan Henry Kravis, omdat KKR hun wel heel makkelijk een belastingvrije afscheidsbonus van 500 miljoen dollar heeft gegeven. ‘Ze wilden zichzelf verrijken’, aldus de aanklacht.
Misschien triviaal, maar eens te meer: een winnaar in deze rubriek hoeft geen morele winnaar te zijn. De voormalige topman van kledingmerk Abercrombie & Fitch, Mike Jeffries (80), is dinsdag gearresteerd op verdenking van seksuele handel en het aanzetten tot prostitutie. Hij ronselde met zijn (Britse) vriend Matt Smith via een tussenpersoon jonge mannen met de belofte dat ze model konden worden.
Die mannen werden vervolgens misbruikt op feestjes van Jeffries en Smith in hun huizen in The Hamptons, de sjieke buitenplaats ten oosten van New York, maar ook in hotels in het buitenland. Vorig jaar onthulde de BBC de uitspattingen van Jeffries. Acht mannen beschuldigden hem in die uitzending van seksuele uitbuiting.
Tussenpersoon James Jacobson zocht de jongens uit, ‘testte’ hen, en bood ze daarna aan Jeffries en Smith aan, voor ‘evenementen’ op locatie. Voor hun diensten kregen de jonge mannen betaald. Uit de aanklacht blijkt dat Jeffries daar tussen 2008 en 2014 miljoenen dollars aan heeft uitgegeven.
Hij moest vrijdag verschijnen voor een rechter op Long Island. Als de beschuldigingen bewezen worden, kan hij vijftien jaar tot levenslang krijgen. Jeffries werd in 1992 als topman bij Abercrombie & Fitch aangesteld door eigenaar Les Wexner, de baas van lingeriemerk Victoria’s Secret, tevens beste klant van beurshandelaar en vrouwenmisbruiker Jeffrey Epstein.
Jeffries bouwde Abercrombie om van degelijk en ‘outdoor’ naar gewaagd en semi-naakt. Hij liet verkopers in de winkels rondlopen met blote borst of in bikini. ‘Machtige individuen hebben, voor hun eigen seksuele genot, te lang jonge mensen misbruikt met weinig geld en dromend van een succesvolle carrière in mode of entertainment’, zei de officier van justitie deze week.
‘Voor iedereen die denkt dat hij de zogeheten casting couch kan gebruiken, zal deze zaak een waarschuwing zijn. Die bank kan zomaar worden ingeruild voor een gevangenisbed.’ Geselecteerd door de redactie.
Bedrijf