Onvrede over late evaluatie van Tedesco is topje van ijsberg: bij voetbalbond staan niet alle neuzen in zelfde richting

Twee maanden na het mislukte EK krijgt bondscoach Domenico Tedesco alsnog zijn evaluatie. Te laat, volgens het sportieve comité. De wrijvingen over de Rode Duivels zijn een symptoom van een breder spanningsveld binnen de voetbalbond.

Om het heden te begrijpen, is het nodig om de geschiedenis te kennen. Wat geldt voor het conflict in het Midden-Oosten of de vorming van een federale regering is ook van toepassing op het spanningsveld aan de top van de Belgische voetbalbond. Daarom begint dit verhaal in december 2022.



De Rode Duivels zijn net roemloos uitgeschakeld in de groepsfase van het WK in Qatar. Bondscoach Roberto Martínez wordt ontslagen. Een werkgroep van de KBVB gaat op zoek naar eerst een nieuwe technisch directeur en daarna een nieuwe trainer om de Portugees te vervangen.

De zogenaamde taskforce bestaat uit de toenmalige CEO Peter Bossaert en drie vertegenwoordigers uit het profvoetbal: Bart Verhaeghe (Club Brugge), Sven Jaecques (Antwerp) en Pierre Locht (Standard). Zij moeten hun netwerk en expertise gebruiken om de sportieve continuïteit van de Rode Duivels te garanderen. Ze stellen Frank Vercauteren aan als technisch directeur.

Vercauteren zal enkele weken later aansturen op de aanwerving van Domenico Tedesco als bondscoach. Finaal is het wel de taskforce, gedreven door de bestuurders uit het profvoetbal, die de knoop doorhakt. Omdat de raad van bestuur ook op sportief vlak de vinger aan de pols van de voetbalbond wil houden, blijft de werkgroep nadien bestaan in de vorm van een sportief comité.

Nadat Wouter Vandenhaute (Anderlecht) is verkozen tot bestuurder van de bond wordt hij daar ook lid van. Een rol waarin hij zich nadrukkelijk zal vastbijten. Het begin van Tedesco is hoopgevend.

In die mate zelfs dat hij in maart 2024, op drie maanden van het EK, een nieuw contract krijgt van de kersverse bonds-CEO Piet Vandendriessche. Als sportieve leek laat Vandendriessche zich vooral sturen door Vercauteren en diens rechterhand Jelle Schelstraete. Ook het sportieve comité geeft groen licht.

De bond wil op dat moment vooral vermijden dat een succesvol EK gelijk zou staan met een vertrek van Tedesco en een nieuwe moeilijke zoektocht naar een bondscoach. Maar de sfeer rond Tedesco draait helemaal tijdens het EK. De Rode Duivels spelen bang voetbal en worden in de achtste finale uitgeschakeld door Frankrijk.

De bondscoach heeft wel de basisdoelstelling gehaald (de groepsfase overleven). Zijn goede begin bezorgt hem genoeg krediet om te overleven. De consensus binnen de bondstop is daarom al snel: Tedesco blijft aan.

Het sportieve comité van Vandenhaute, Jaecques en Locht oordeelt evenwel dat het ondermaatse EK niet zomaar onder de mat kan worden geveegd. Een strenge evaluatie dringt zich op. CEO Vandendriessche en zijn sportief hoofd Peter Willems delen die mening, maar willen na het EK eerst het stof laten neerdalen.

Zeker in de wetenschap dat Tedesco zou aanblijven als bondscoach verkiezen ze een volledige en sluitende analyse, weg van de emotie. Sowieso maakt de vakantieperiode het niet gemakkelijk om iedereen samen te brengen. Tedesco blaast uit met zijn gezin.

Vercauteren zit met vriendin en kind in Rusland. De bondstop zit in de tussentijd niet stil. Willems herschikt en hertekent het scheidsrechtersdepartement.

Vandendriessche krijgt op 11 juli een mandaat van de raad van bestuur om de structuur van het sportieve departement te herzien. Operationeel directeur Schelstraete krijgt als eerste de rekening gepresenteerd. Ondertussen hangt ook de toekomst van Vercauteren aan een zijden draadje.

Zijn (zware) contract loopt af in december. Omdat de technische directeur de voorbije maanden een hechte tandem heeft gevormd met Tedesco wordt hij het logische doelwit. In de tussentijd geeft Vandendriessche aan Willems de opdracht om een diepgravende evaluatie van Tedesco vorm te geven.

Als ex-CEO van OH Leuven heeft Willems een brede basiskennis van het sportieve, maar hij zoekt vooral de feedback van verschillende experts. Te beginnen bij de analyse van Vercauteren, maar ook van binnen- en buitenlandse kenners. Verschillende Rode Duivels worden erbij betrokken.

De klok tikt verder. Dat de evaluatie van de bondscoach midden augustus nog steeds niet is afgerond, doet bij het sportieve comité alarmbellen afgaan. Zij zien er een gebrek aan daadkracht en besef van de ernst van de situatie in, met de Nations League-wedstrijden van 6 en 9 september tegen Israël en Frankrijk die er snel aankomen.

“Wat is nu feitelijk het plan?” Een gevoel dat alleen maar wordt versterkt wanneer Tedesco in de week van 12 augustus zijn analyse van het EK mag komen geven aan de bondstop. De bondscoach geeft daarbij aan dat hij graag verder wil met Vercauteren als technisch directeur en stelt luidop de vraag of hij de komende Nations League-campagne kan gebruiken als voorbereiding op de kwalificaties voor het WK in 2026. Iets wat bij sommigen in het verkeerde keelgat schiet.

Zeker omdat de indruk bestaat dat Tedesco geen tegengas krijgt van Vandendriessche en Willems. In de praktijk past dat evenwel in het tijdsschema dat zij hadden uitgetekend. Het is altijd de intentie geweest om Tedesco een week later zijn finale evaluatie te geven.

Eerst een zelfevaluatie, daarna een tegenevaluatie. Zo gebeurt het ook in de bedrijfswereld die Vandendriessche zo goed kent. Gewapend met de woorden van de bondscoach, gekoppeld aan de feedback van de experts.

Om op die manier een duidelijke lijn voor de toekomst uit te tekenen, ook met het oog op de selectie die op 30 augustus zal worden bekendgemaakt. De wrijvingen over de sportieve werking kaderen in een breder spanningsveld binnen de voetbalbond. CEO Vandendriessche is nog maar vijf maanden aan de slag wanneer in mei, een maand voor het dramatische EK en de storm rond Tedesco, vanuit het profvoetbal de eerste kritische geluiden klinken.

Opvallend. Vandendriessche was in januari nog aangesteld op voorspraak van een werkgroep die was samengesteld met leden van de raad van bestuur: bondsvoorzitster Pascale Van Damme, vertegenwoordigers uit het amateurvoetbal Jorg Keldermans en Philippe Godin, en voor de profs opnieuw Vandenhaute. Voor de duidelijkheid: de positie van Vandendriessche staat niet ter discussie.

Het gros van zijn raad van bestuur staat resoluut achter hem. Maar enkele kritische bestuursleden uit het profvoetbal vinden dat Vandendriessche, ex-CEO van het internationaal gerenommeerde consultingbureau Deloitte, de bond niet snel en drastisch genoeg op orde zet. Bij zijn aanstelling weet Vandendriessche dat hij zal moeten besparen, het is zelfs een van zijn voornaamste doelen.

Maar de financiële realiteit van de bond is nog een stuk problematischer dan het beeld dat hem wordt geschetst tijdens zijn sollicitatie. Plots blijkt het bedrijfsrestaurant voor zijn komst 700.000 euro verlies te draaien, een euvel dat Vandendriessche intussen heeft opgelost.

Het contract van Vercauteren is niet eens gebudgetteerd. En zo stapelen wel meer onvoorziene problemen zich op. Het is met die achtergrond dat Vandendriessche aan De Standaard en De Tijd interviews geeft over “een gebrek aan kostenbewustzijn” op de voetbalbond.

Dat de CEO ondertussen een acht jaar oude regeling over de toernooiwinsten van de Rode Duivels probeert aan te passen, doet hem geen populariteitswedstrijden winnen in het profvoetbal. Twee derde van de winst op EK’s en WK’s stroomt door naar de Pro League. Nadat eerder de amateurvleugels de bondsbijdrage van hun leden hebben verhoogd om de rekening te doen kloppen, vraagt Vandendriessche nu een tegemoetkoming van de profs.

De clubs krijgen al financiële compensaties van de UEFA voor de spelers die ze ter beschikking stellen tijdens toernooien. Bonden uit het buitenland laten procentueel minder centen terugvloeien naar het profvoetbal. De profclubs wijzen er dan weer op dat ze jaarlijks al meer dan 5 miljoen euro ter beschikking van de bond stellen voor onder meer de arbitrage.

Geselecteerd door de redactie.