Onjuiste medicatie en foute diagnoses: ‘Patiënten lopen onnodige risico’s’

Bij ongeveer een op de zes patiënten die de afgelopen twee jaar een ziekenhuis of kliniek bezochten, ging iets mis. Ze kregen niet de juiste medicijnen, een diagnose werd te laat gesteld of er werden fouten gemaakt tijdens de behandeling. Veel van die fouten hadden voorkomen kunnen worden.

featured-image

Bij ongeveer een op de zes patiënten die de afgelopen twee jaar een ziekenhuis of kliniek bezochten, ging iets mis. Ze kregen niet de juiste medicijnen, een diagnose werd te laat gesteld of er werden fouten gemaakt tijdens de behandeling. Veel van die fouten hadden voorkomen kunnen worden.

En het lijkt vaker mis te gaan dan drie jaar geleden, zo blijkt uit onderzoek. De Patiëntenfederatie ondervroeg een kleine 8000 patiënten over veiligheid in de zorg. Nu zegt 16 procent van de patiënten dat er iets misging, dat was in 2021 nog 13 procent.



Nog eens 9 procent geeft aan dat er bijna iets fout ging. ,,Er is een wereld te winnen. De afgelopen jaren is er veel aandacht voor dit onderwerp geweest, maar dat heeft nog niet geleid tot merkbare verbetering voor patiënten”, concludeert directeur-bestuurder Arthur Schellekens.

Van de patiënten bij wie iets fout ging, hield 18 procent daar blijvende fysieke schade aan over. Nog eens 21 procent kampt met psychische klachten. Vooral bij het geven van medicijnen gaat veel mis.

‘Als ik met de eerste druppels was doorgegaan, waren mijn ogen stukgegaan’, reageert een patiënt. Een ander: ‘Er werd niet naar de allergie-informatie in mijn dossier gekeken.’ Ook het stellen van de diagnose en de behandeling verlopen niet altijd soepel.

‘Men behandelde en diagnosticeerde mij alsof ik een man was. De typische vrouwensymptomen werden over het hoofd gezien.’ En: ‘Gips zat te strak, blauwe vingers, niet meer te bewegen.

’ Een ander: ‘Nu ben ik grotendeels doof aan een zijde.’ Artsen kenden het dossier niet altijd goed Volgens het gros van de patiënten waren de fouten te voorkomen, zo blijkt uit het onderzoek. Ze stellen dat niet goed met ze is gecommuniceerd, maar ook dat artsen hun medische dossier niet altijd goed kenden.

Volgens de Patiëntenfederatie valt daar een wereld te winnen. ,,Veel mensen gaan ervan uit dat artsen hun medische gegevens altijd kunnen inzien, maar dat is niet zo. Een patiënt moet steeds opnieuw toestemming geven als die bijvoorbeeld in een ander ziekenhuis komt”, verklaart Schellekens.

Hoewel al jaren wordt gesproken over betere uitwisseling van medische gegevens, gaat dat volgens de Patiëntenfederatie veel te langzaam. Ze pleit ervoor de toestemming om te draaien: zorg dat artsen als dat nodig is automatisch in alle dossiers kunnen en laat patiënten die daar bezwaar tegen hebben dat zelf blokkeren. Schellekens: ,,Sommige mensen hebben het over privacy.

Maar als je aan patiënten vraagt: Wat vind je belangrijker? Privacy of geen fouten tijdens medische handelingen? Dan weet ik wat ze zeggen. Privacy en veilige zorg moeten gewoon hand in hand kunnen gaan.” Om een voorbeeld te noemen: zelf is de directeur-bestuurder allergisch voor bepaalde narcosemiddelen.

,,Maar als ik in Groningen van mijn fiets val en buiten bewustzijn op de spoedeisende hulp beland, weet niemand dat ik die allergie heb. Iemand adviseerde me het op mijn borst te tatoeëren. Dat is toch onbestaanbaar.

We regelen tegenwoordig in een half uur een vliegreis naar Thailand, inclusief hotel en maaltijden, maar dit krijgen we niet voor elkaar.” Veel patiënten doen niets bij fouten 14 procent van de patiënten bij wie iets fout ging diende een klacht of schadeclaim in. Een veel grotere groep - 35 procent - deed niets.

,,Ik ben blij dat we geen claimcultuur hebben, zoals bijvoorbeeld in de Verenigde Staten”, aldus Schellekens. Tegelijkertijd schuilt daar ook een gevaar in. Patiënten weten immers niet of diezelfde fouten ook bij andere mensen worden gemaakt.

,,Over kwaliteit van zorg weten we nog nauwelijks iets. Wij zijn groot voorstander van meer transparantie, maar dat is ook zo’n slepend dossier in de gezondheidszorg.” Eerder bleek uit promotieonderzoek dat de kwaliteit van prostaatoperaties enorm per ziekenhuis verschilt.

In sommige ziekenhuizen raken mannen na een prostaatverwijdering veel vaker incontinent dan in andere. Patiënten kunnen echter niet zien naar welk ziekenhuis zij het beste kunnen voor een ingreep. De Patiëntenfederatie maakt zich er hard voor dat patiënten beter kunnen kiezen door welke zorgaanbieders ze behandeld willen worden.

Schellekens: ,,Waar mensen werken worden fouten gemaakt. Dat snappen wij ook. Maar het kan echt beter.

” Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!.