Ongelijkheid op woonmarkt blijft groeien

Eén op de tien woningen is in slechte of zeer slechte staat en daar is de voorbije vijf jaar nauwelijks verbetering in gekomen. Ook neemt de ongelijkheid op de woonmarkt verder toe. Private huurders zijn zowel inzake woonkwaliteit als betaalbaarheid de meest kwetsbare groep.

Er staat ook goed nieuws in de laatste woonsurvey van het Steunpunt Wonen, het vijfjaarlijkse onderzoek naar wonen in Vlaanderen. Sociale huurders zagen de kwaliteit van hun woningen verbeteren en het aandeel sociale huurders met betaalproblemen is in tien jaar gezakt van 22,7 tot 15,6%. Huiseigenaars met een hypotheek zagen dan weer hun betaalbaarheidsrisico sterk verminderen.



Met dank aan de inflatie en de automatische loonindexeringen, waardoor de hypotheek een kleiner deel van het inkomen beslaat. Maar private huurders zagen de voorbije vijf jaar geen vooruitgang. Ongeveer de helft van hen geeft meer dan dertig procent van het inkomen uit aan huur, dat is de drempel waarboven de woonkosten als risicovol worden bestempeld.

Als ook andere woonkosten worden meegeteld, zoals energie, is het risico op betalingsproblemen nog groter. Het aandeel huishoudens dat op de private markt moet huren is de voorbije vijf jaar licht toegenomen, met twee procent, en de kwaliteit van de huurhuizen toont geen significante verbetering gedurende de voorbije vijf jaar. Ook op het vlak van isolatie en dubbele beglazing hinken de private huurwoningen achterop.

Globaal lijkt voor alle huizen de kwaliteitsverbetering te stagneren na 2018, daar waar in de periode 2013-2018 de kwaliteit van de huizen ten goede evolueerde. Opmerkelijk is dat vooral het aandeel huizen met vochtproblemen weer is gestegen, tot 17%. De onderzoekers vermoeden dat dit te verklaren valt door het uitzonderlijk natte jaar 2023.

De conclusie is vooral dat de ongelijkheid op de woningmarkt verder toeneemt. Woningbezit concentreert zich verder in de hogere inkomensgroepen, en de betaalproblemen bij de lagere inkomens. De groep die zich geen eigen huis kan permitteren en niet in aanmerking komt voor een sociale woning groeit, terwijl de betaalbaarheid noch de kwaliteit op de private huurmarkt verbetert.

.