Olifantje Babar met Afrikaanse accenten is een muzikaal feest

Het begint – en daar valt iets voor te zeggen – met het ontstaan van de wereld. Het bekende olifantje Babar doet pas halverwege zijn intrede in Babar en het ontstaan van de wereld . De nieuwe familievoorstelling van ensemble SeaSession, met een libretto van kinderboekenschrijfster Mylo Freeman , vertelt twee losse verhalen, maar voelt door de vorm toch als één geheel.

Het eerste deel, met de balletmuziek La création du monde van Darius Milhaud uit 1923, vertelt een Afrikaans geïnspireerde ontstaansmythe over de onmogelijke liefde tussen de maan en de zon. Goden komen er niet aan te pas. Wel veel dieren, zodra de aarde eenmaal gevormd en bevolkt is.



En wanneer de dieren een koning zoeken, komt ook Babar in beeld. Het uitgangspunt voor het tweede deel is L’histoire de Babar , een compositie met verteller die Francis Poulenc tijdens de Tweede Wereldoorlog schreef op basis van de kinderboeken van het echtpaar Jean en Cécile de Brunhoff. Nadat zijn moeder is doodgeschoten door een jager belandt Babar in de stad, waar een dame met twee aangeklede hondjes hem een mooi groen pak laat aanmeten.

Als hij zijn olifantenvriendinnetje Celeste tegenkomt, besluit Babar terug te keren naar de dieren, waar hij tot koning wordt gekroond. Terwijl verteller Jennifer Muntslag met veel schwung de verhalen vertelt, toont een groot scherm de prachtige animaties én live tekeningen van illustrator Sjeng Schupp, die ook op het podium zit. Aanvankelijk zijn het elementaire maar effectieve verftekeningen die Schupps penseel ietwat stroperig aanbrengt.

Gaandeweg de schepping-zonder-goden ontstaat er meer detail, en wanneer Babar ten tonele verschijnt, volgt er een geestige truc en een explosie van kleur. Het idee voor de voorstelling is van pianiste Pauline Post, die met haar ensemble SeaSession sinds enkele jaren zulke mooi aangeklede familievoorstellingen maakt. Eerder waren er al De zus van Frida Kahlo en Circus Charms , dat in 2020 zelfs de eindejaarslijstjes van deze krant haalde.

SeaSession bestaat uit musici uit de top van het Nederlandse muziekleven en muziek speelt een echte hoofdrol in Babar . Klein nadeel: vanwege de vele instrumentale gedeeltes is de vertelling wat verbrokkeld, en op meer uitbundige muzikale momenten is verteller Muntslag niet altijd even goed te verstaan. Maar muzikaal is het echt een feest.

De ensemblearrangementen van de werken van Milhaud en Poulenc zijn sterk en worden schitterend gespeeld. Slagwerker Pepe Garcia heeft de trommels die in klassieke muziek gebruikelijk zijn, ingeruild voor een zeer gevarieerd arsenaal aan Afrikaanse instrumenten, die de klank geweldig kruiden. Bovendien klinkt tussendoor op verschillende momenten gloednieuw werk van Richard Rijnvos, die speciaal voor deze voorstelling een aantal Afrikaanse tussenspelen componeerde.

Het middelpunt bij Rijnvos’ Tussenspelen vormt steeds een prominent opgestelde amadinda, een soort Oegandese xylofoon. Die is speciaal hiervoor gebouwd door Orlando Aguilar Velazquez en slagwerker Garcia. Onder Garcia’s bezielde aanvoering verzamelen de musici zich rondom het instrument met stokken of andere handpercussie voor vrolijke, quasi-geïmproviseerde sessies van opzwepende en ritmische gelaagde muziek.

.