Nobody Wants To Die Review – Indrukwekkende Debuutgame

Indrukwekkende Debuutgame.Nobody Wants To Die is een vermakelijke game geworden die ondanks wat grafische onvolkomenheden bij de karaktermodellen en hier en daar wat herhalende gameplay elementen toch een behoorlijk sterke indruk heeft achtergelaten.

featured-image

Detective James Karra is een geplaagd man. Visioenen van zijn overleden vrouw houden hem wakker en de combinatie van alcohol en zijn nieuwe zaak zullen hem naar alle waarschijnlijkheid vele rusteloze nachten bezorgen. In het jaar 2329 zijn de meeste mensen genoodzaakt om flink te betalen voor hun lichaam en hun bestaansrecht.

Door middel van technologische ontwikkelingen kunnen de rijkste mensen hun bewustzijn in nieuwe gekweekte lichamen plaatsen en daardoor dus eigenlijk een betaalde vorm van onsterfelijkheid kopen. Het hele concept deed mij denken aan de televisieserie Altered Carbon, waarin de hoofdpersoon nieuwe lichamen kreeg en de bijbehorende vaardigheden en herinneringen van zijn vorige levens mee kon nemen naar elk nieuw model waarin hij werd geüpload. Het verhaal van Nobody Wants To Die begint met een melding van een moord op een rijke industrialist genaamd Green.



Bij de moordplaats aangekomen moet je in opdracht van je baas de technologie veiligstellen die Green in zijn huidige lichaam heeft zitten om zijn identiteit over te kunnen plaatsen naar een nieuw lichaam. Vervelend genoeg blijkt al snel dat de technologie te zwaar beschadigd is, waardoor Green daadwerkelijk in zijn meest recente lichaam is gestorven. Elke plaats delict die je bezoekt zul je in first-person perspectief moeten afspeuren naar bewijsstukken om erachter te komen wat er daadwerkelijk is gebeurd.

Je belangrijkste gereedschap is daarbij je Reconstructor. Dit voorwerp stelt je in staat om de tijd vooruit en achteruit te laten lopen en zo bepaalde acties beter te onderzoeken. Het is een tof schouwspel wanneer je bijvoorbeeld een explosie kunt terugdraaien om de oorsprong van de bom makkelijker te vinden, of om de banen van rondvliegende kogels te herleiden naar een schutter.

Naast de Reconstructor zul je ook gebruikmaken van een UV-lamp om bloedsporen te volgen en een XRay Scanner die je in staat stelt om verborgen objecten of bijvoorbeeld ondergrondse stroomkabels te kunnen volgen. Tijdens elk onderzoek word je via je headset ook bijstaan door je collega Sara Kai. Hoe de wisselwerking tussen James en Sara zal verlopen is afhankelijk van jouw keuzes tijdens het verhaal.

Er zijn vele dialogen waarbij je kunt kiezen hoe je reageert en deze keuzes hebben soms invloed op het verhaal en de verstandhoudingen tussen jouw rol als detective James Karra en de personages die je ontmoet. Wanneer je een crime scene grondig hebt onderzocht ga je terug naar je appartement om de bewijsstukken te ontleden en te proberen om een geloofwaardige en werkbare theorie te ontwikkelen. Dat doe je door verbanden te leggen tussen de verschillende bewijsstukken.

Je legt bewijsstukken op de vloer neer en door ze op een logische manier aan elkaar te verbinden zul je een oplossing voor de moordzaken kunnen vinden. Toch zijn er een aantal keuzes in het verhaal die een grote impact op de afloop zullen hebben. Deze keuzes zijn vaak vrij voor de hand liggend en je zult niet snel het gevoel krijgen dat je onbedoeld een verkeerde keuze hebt gemaakt.

Met een handjevol verschillende eindes en een relatief snel voltooid verhaal heb je daardoor een aardige hoeveelheid herspeelbaarheid. Mijn eerste playthrough was na zes uren voltooid, maar omdat ik de belangrijkste keuzes al wist waren volgende pogingen om het verhaal een andere afloop te geven van iets kortere duur. Mijn totale speeltijd kwam na vier playthroughs uit op iets meer dan vijftien uren spelen voor de platinum trophy.

Nobody Wants To Die ziet er grafisch erg indrukwekkend en sfeervol uit. De locaties die je bezoekt zitten vol kleine en mooie details en wanneer je gebruikmaakt van de verschillende gadgets in je assortiment zul je al snel extra lagen aan je zaken ontdekken. De grafische pracht en praal is de danken aan het feit dat ontwikkelaar Critical Hit Games Nobody Wants To Die in Unreal Engine 5 heeft ontwikkeld.

Het lichtgebruik op de verschillende locaties, de mooie scherpe en gedetailleerde texturen, de omgevingen en de algehele sfeer van Nobody Wants To Die zijn van een uitmuntend hoog niveau. Het is naar mijn mening extra indrukwekkend aangezien Nobody Wants To Die de debuutgame van de studio is. Toch viel me tijdens het spelen snel op dat er een vrij herhalende gameplay loop ontstaat na je eerste zaak.

Je komt ergens aan, onderzoekt de plaats delict en verzamelt de bewijsstukken. Dan moet je de bewijsstukken ordenen en vervolgens ga je door naar de volgende zaak. Gelukkig is het overkoepelende verhaal van een seriemoordenaar sterk opgebouwd en hoewel doorgewinterde fans van het noir detective genre de plotwendingen waarschijnlijk al vrij vroeg in het verhaal zullen herkennen is het totaalpakket van Nobody Wants To Die zeker het proberen waard.

Een first-person detective game zien we vandaag de dag tenslotte ook niet vaak voorbij komen..