1 month Ago
De gemeente Horst aan de Maas gaat de geuroverlast van veebedrijven harder aanpakken. De gemeente telt zo'n 300 veebedrijven en al jaren zijn er klachten over de stank en de luchtkwaliteit, vooral van de varkenshouderij. Wethouder Robert Martens van Duurzaamheidsbeleid: "Veehouders zullen het voelen, maar het gaat ook om de gezondheid van 40.
000 mensen." De gemeente wil burgers meer gaan betrekken bij het omgevingsplan en de besluitvorming in de gemeenteraad. "Voorheen werd een besluit ambtelijk voorgekookt en dan nam de raad er een besluit over.
Nu willen wij in een vroeg stadium de burgers, belangengroepen en bedrijven om wie het gaat veel meer betrekken bij het maken van de plannen. Dan kan de gemeenteraad een veel beter afgewogen besluit nemen. Het nieuwe geurbeleid is hier een uitvloeisel van", aldus wethouder Martens.
Stank Het gaat niet alleen om de stank maar ook om fijnstof en ammoniak, kortom de luchtkwaliteit. Horst aan de Maas zegt de gezondste regio te willen worden. Mirjam Cuppen en Peter Strijbosch van de Werkgroep Behoud Woonomgeving De Paes zijn blij met het nieuwe beleid van hun gemeente, maar wachten kritisch af.
“Al jaren zijn er vooral mooie woorden gesproken, maar wij kijken uit naar de daden.” Actualisatieplicht De gemeente geeft vergunningen uit en moet ook toezien op de naleving. “Dat heet de actualisatieplicht”, zegt wethouder Eric Beurskens van Economie en Ruimtelijke Ordening.
De gemeente wil niet de boeman spelen en bedrijven gaan sluiten. “Er zijn al genoeg stoppersregelingen vanuit de overheid, met name voor veehouderijen. Wij willen kijken of we kunnen helpen en stimuleren om vernieuwing in de sector op gang te brengen.
” Het staat de boeren vrij om maatregelen te nemen of niet, maar dat betekent wel dat als er een nieuwe vergunning verleend moet worden door de gemeente, voldaan moet worden aan de nieuwe normen. "Als dat niet zo is, dan komt er geen vergunning”, aldus wethouder Beurskens. Bijgesteld De gemeente Horst aan de Maas heeft de geurnormen voor verschillende gebieden flink naar beneden bijgesteld.
Dat geldt zeker voor bedrijven dicht bij de bebouwde kom van de verschillende kernen. Er zullen ook meer metingen plaatsvinden rond de bedrijven. “Aan de hand van de cijfers kunnen we met bedrijven in gesprek over welke maatregelen genomen kunnen worden om de overlast in de omgeving terug te brengen.
” Extra geld Maar dat betekent volgens wethouder Beurskens niet dat alles van vandaag op morgen verandert. “Het kost tijd en menskracht als je met bedrijven wil spreken over hun bedrijfsvoering. En natuurlijk brengt dat ook hogere kosten met zich mee.
Daarvoor hebben we in de gemeentelijke begroting extra geld vrijgemaakt. Dat betekent dat we stappen kunnen gaan zetten om de omgeving gezonder te maken voor de burgers.” Kritisch Het zal niemand verbazen dat de veehouders zeer kritisch staan tegenover het nieuwe beleid.
Theo Coumans is bestuurslid van de Limburgse Land- en Tuinbouwbond (LLTB) en spreekt namens zijn beroepsgroep, de veehouders. “Wij zijn absoluut voor een beter leefklimaat, sterker nog: wij zijn al jaren bezig met innoveren en ontwikkelen om een beter leefklimaat te creëren. Alleen, ontwikkelingen gaan langzaam en kosten tijd.
Nu is de geurnorm in Horst aan de Maas dusdanig laag gezet, dat die voor bedrijven eigenlijk niet haalbaar is.” Tegengesteld Coumans legt uit dat er naast een geurnorm meerdere regels gelden voor de uitstoot van veehouderijen. “Je moet aan al die regels voldoen en als het bij eentje niet lukt, dan kun je helemaal niks meer.
Dat betekent simpelweg dat bedrijven niet meer kunnen innoveren en ontwikkelen. En dan bereik je dus het tegengestelde van wat de gemeente Horst aan de Maas wil bereiken.” Onhaalbaar De LLTB-bestuurder geeft toe dat er natuurlijk meer gedaan kan worden aan geurbestrijding, maar dat vergt hoge investeringen die voor de gemiddelde familiebedrijven onhaalbaar zijn.
Alleen grote ondernemingen kunnen dat, maar om de producten in de supermarkt betaalbaar te houden, betekent dat volgens Coumans meer dieren in een megastal die alle uitstoot kan opvangen en recirculeren. “Je moet je afvragen of je dat wil. Kijk naar Noord-Amerika.
Daar is een aantal jaren geleden het midden- en kleinbedrijf er tussenuit geknikkerd en hebben een paar multinationals de voedselproductie in handen gekregen. Het ligt aan de consument en de politiek of wij die ontwikkeling hier ook gaan krijgen.” Deel dit artikel 💬 WhatsApp ons! Heb jij een tip of opmerking voor de redactie? Stuur ons een bericht via WhatsApp of stuur een mail naar redactie@l1.
nl !.
