‘Niet de toespraak van Vance was gevaarlijk, maar de Europese reacties erop’, zegt Duitse media-topman Döpfner

Europa mag verbijsterd zijn over de toespraak waarin vicepresident JD Vance Europese landen hard de les las. Maar een machtige Duitse uitgever waarschuwt dat de kritiek op de speech kan uitlopen op Europees isolationisme.

featured-image

De invloedrijke Duitse uitgever en miljardair Mathias Döpfner noemt niet de veelbesproken toespraak van de Amerikaanse vicepresident JD Vance gevaarlijk, maar de kritische en verbijsterde reacties daarop die in Duitsland en een groot deel van Europa de toon zetten. De speech bracht „een inspirerende boodschap”, aldus Döpfner. De ceo en mede-eigenaar van Axel Springer (moederbedrijf van het Amerikaanse Politico , en de Duitse kranten Die Welt en Bild ) noemt de kritiek op de speech „onstrategisch en zelfs gevaarlijk”.

Vance hekelde afgelopen weekend op de jaarlijkse veiligheidsconferentie in München onder meer het democratische gehalte van Europese instituties, het gebrek aan persvrijheid en het buitensluiten van populistische partijen in Europa. Dat laatste was, iets meer dan een week voor de Duitse verkiezingen, een nauw verholen steunbetuiging voor de rechts-radicale partij AfD. Interne gevaren als massa-immigratie zijn volgens Vance een groter gevaar voor Europa dan de bedreigingen uit Rusland of China.



Döpfner uitte zijn kritiek op de Europese ontvangst van de toespraak in de podcast The Rachman Review , van Gideon Rachman, de buitenlandcolumnist van de Financial Times . „We hebben een transatlantische veiligheidsalliantie nodig”, zegt Döpfner, „en we hebben een transatlantische handelsrelatie nodig’’. Hij noemt het „bijzonder ongepast” om steeds bitter te reageren op de regering-Trump en „op te roepen tot een soort Europees isolationisme”.

Al jaren is Döpfner een conservatieve stem in het Duitse publieke debat. Hij is ook een transatlanticus, die in 2023 in zijn boek The Trade Trap (De handelsval) pleitte voor een transatlantische vrijhandelszone. Volgens Döpfner wordt Vance „opzettelijk verkeerd begrepen”.

En in navolging van Vance zegt hij: „We moeten het erover hebben hoe we omgaan met politieke bewegingen, partijen en kiezers met wie we fundamenteel van mening verschillen. Ik vind het inspirerend als een buitenlandse politicus de vraag stelt of het slim is om twintig procent van de kiezers de boodschap te geven dat ze niet gehoord zullen worden.” Hij voegt er overigens aan toe dat hij „persoonlijk” vindt „dat het een grote fout zou zijn om de AfD te beschouwen als een normale politieke beweging en er een coalitie mee te vormen”.

Het bij voorbaat buitensluiten van de partij zou haar alleen maar groter hebben gemaakt. Interviewer Rachman schreef dit weekend vanuit München een bijzonder kritische column over de „diepe hypocrisie” in de woorden van Vance. „Het is duidelijk dat de Verenigde Staten niet langer beschouwd kunnen worden als een betrouwbare bondgenoot van de Europeanen.

” In de podcast legt hij Döpfner voor dat het lijkt alsof er geen gedeelde waarden meer zijn tussen Europa en de huidige Amerikaanse regering, die onderhandelingen met de Russische president Poetin is begonnen, en dat de transatlantische relatie dus echt in gevaar is. Dat laatste beaamt Döpfner – maar het begon volgens hem al „onder Angela Merkel en Barack Obama”. „Maar ik zal altijd zeggen dat de transatlantische relatie veel sterker is dan welke regering ook, dan welke politieke leider ook.

” Döpfner is een groot bewonderaar van Amerikaanse tech-ondernemers. Toen Elon Musk in 2022 overwoog om het toenmalige Twitter te kopen, moedigde Döpfner hem daarbij aan. „Het zou echt een bijdrage aan de democratie zijn”, appte hij hem.

Als eigenaar van Politico mengt hij zich soms ook in de Amerikaanse politiek. In 2022 lekte een e-mail uit waarin hij, kort voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020, zijn topmanagers opriep om te bidden voor een overwinning van Trump. Aanvankelijk ontkende hij het bestaan van de e-mail.

Maar geconfronteerd met een print ervan zei hij dat het „ironisch” bedoeld was – „een provocatie in een groep mensen die Trump haten. Dat is wie ik ben.”.