Na 14 herseninfarcten besluit Robert dat Delfshaven zijn laatste kermis is

KERMIS ROTTERDAM Na 14 herseninfarcten besluit Robert dat Delfshaven zijn laatste kermis is Anneke Kortleve Vandaag, 20:38 • 4 minuten leestijd Robert staat met zijn rug naar de camera, in de wagen staat de eigenaar en zijn vriend © Rijnmond Hij was ooit cameraman. En toen ging het mis. Hij kreeg maar liefst 14 herseninfarcten.

Het onwaarschijnlijke verhaal van Robert Wacht die nu op de kermis staat. "Ik had hier eigenlijk niet meer moeten zijn." "Zie je die jongen daar?" Een jongen skate langs de snoepkraam in een geel hesje, met een vuilnisknijper in zijn hand.



"Hij zoekt blikjes voor het statiegeld. Het gaat niet goed met zijn moeder, als zij overlijdt moet hij bij zijn oma gaan wonen. Ik heb hem bij me geroepen.

Hij heeft snoep van me gekregen." In de kermiskraan wordt het snoep verkocht zoals je het misschien nog kent van vroeger. Kaneelstokken, nougat en dropballen.

Het is nog rustig op de kermis. "Zo vind ik het hier het fijnst. Als er nog niet zoveel mensen zijn.

Dan heb ik meer aandacht voor wat ik hier zie. Zoals die jongen. Nadat ik hem snoep gaf, was hij echt even vrolijk.

Vroeger zou ik dat niet gezien hebben." Tintelende arm 'Vroeger', waar Robert Wacht aan refereert, is eigenlijk niet zo lang geleden. Hij is ook nog niet zo oud, 'nog geen vijftig jaar', zoals hij zelf zegt.

Zo'n vier jaar geleden kreeg hij zijn eerste herseninfarct. "Je wordt dan eerst boos en dan voel je je even heel vreemd. Daarna tintelt je arm en dan opeens zak je weg.

" Herseninfarcten stapelden op De eerste keer dacht hij nog dat er niet zoveel aan de hand was. "'Ik ga weer', riep ik naar de verplegers in het ziekenhuis." Maar toen stapelden de herseninfarcten zich op.

Hij heeft het onwaarschijnlijke aantal van veertien herseninfarcten op zijn naam staan. "Na vier infarcten weet je:, ik moet toch even blijven liggen in het ziekenhuis." Van Hazes tot Shownieuws Robert was in zijn werkende leven cameraman.

"Je kunt het je niet voorstellen, maar ik heb zo'n zesduizend producties gemaakt. Van Hazes tot..

." Robert valt stil. "Oranje Shownieuws.

Ja die sowieso. En nog veel en veel meer. Vroeger noemde ik dit zo op.

Nu herinner ik het me amper nog." Overdag vindt Robert de kermis het fijnst © Rijnmond Zijn vriend waar hij zes jaar een relatie mee had, is ook overleden aan een herseninfarct. "Het is ongelooflijk.

Ik had er al een paar gehad, je kunt je niet voorstellen dat dan je partner er ook één zal krijgen. Maar hij kreeg er maar eentje en toen was het meteen klaar." Zijn stem stokt.

"Het voelt bijna oneerlijk, maar ik moet nu eenmaal door. Ik ben blijkbaar een soort wereldwonder. Maar of ik daar blij mee ben? Nee.

Je raakt van alles kwijt. Je herinneringen, en ook wel je vrienden. Het enige waar ik nu echt voor leef, is mijn pleegzoon.

En hier werken op de kermis." Delfshaven als afsluiter "Hé jongen, je koffie wordt koud hè." De eigenaar van de snoepkraam houdt een bekertje koffie omhoog.

Hij is wel in zijn leven gebleven en is al jaren een goede vriend van Robert. Vier jaar geleden begon Robert voor hem te werken. "Nee, niet voor het geld.

Dat heb ik al lang niet meer nodig. Maar voor mijn leven. Hij heeft mij nooit in de steek gelaten.

Als ik een foutje maak, vindt hij dat niet erg. Soms kijk ik hem aan: 'Heb ik het bedrag goed?' Hij knikt dan even." Robert reist niet mee met de kermis, dat kan hij niet aan.

Hij slaapt in de buurt. Maar als hij erbij kan zijn, staat hij er. "Ik zie zo veel mensen, kan zo nog contact maken.

Deze in Delfshaven vind ik mooi. Zoveel verschillende mensen, zoveel diversiteit. Ik vind dit een mooie om het af te sluiten.

" Gran Canaria Robert vertelt dat de dokters hem hebben verteld dat nóg een infarct hij hoogstwaarschijnlijk niet zal overleven. "Dus ik dacht: wat wil ik nog? Ik ga nu naar Gran Canaria voor een vakantie. En dit hier, de kermis, dat neem ik mee in mijn hart.

".