1 month Ago
DEN HAAG - Miljoenen en miljoenen kinderen spelen met Barbies. Met één Barbie kan je wel spelen, maar is niet zo prettig. Dus al snel heb je een hele verzameling.
Schrijfster Mylo Freeman speelde vroeger ook met Barbies en eigenlijk nog steeds. Mylo heeft namelijk een collectie van een paar honderd zwarte Barbies. En die zwarte Barbies reizen door het hele land.
'Het is toevallig ontstaan, omdat mijn dochter ooit met een donkere Barbie thuis kwam’, vertelt Mylo terwijl ze naar een vitrine wijst waar een Barbie op een stoel voor een camper zit. 'Ik had het nog nooit gezien en ik dacht, wat leuk! Ik denk dat ik het uiteindelijk zelf gemist heb vroeger.' Mylo groeide op in Den Haag Bezuidenhout.
Ze woonde met haar moeder bij haar opa en oma, haar vader was vrij snel uit beeld. Als kind speelde Mylo met barbies, dat deed ze met haar buurmeisje Anita. 'Anita had alle kleertjes, de Skippers en de Rikkies, nou gewoon echt alles.
Ik kreeg een soort van enorme blije opwinding als ik daarmee speelde. Ik kon me daar helemaal in verliezen. Ik was erg jaloers op Anita dat ze alles had.
Het heeft even geduurd, maar nu heb ik alles', zegt Mylo. In de jaren zestig was de wijk Bezuidenhout een volledig witte wijk. 'Ons gezin was echt de talk of the town .
Dat begon al toen mijn moeder met een zwarte man thuis kwam. Dat viel op, ik viel op.' 'Ik kreeg dan ook op straat regelmatig nare opmerkingen.
Poepnigger was heel erg populair, dat je vies was, dat soort dingen. Als ik ergens liep en ik zag kinderen aankomen die ik niet kende, ging ik aan de overkant lopen voor de zekerheid.' 'Dat was moeilijk, je kunt je daar niet tegen verdedigen.
Wat moet je daar nou op zeggen. Dus dat heeft me denk ik ook deels gevormd.' Mylo woont al jaren in Amsterdam met haar gezin.
Voor heel even is ze terug in haar oude wijk. In 'haar' speeltuin valt haar direct iets op. 'Ik zie nu veel meer kinderen van kleur en mensen van kleur hier in de buurt.
' 'Dat is iets wat ik heb overgehouden uit mijn jeugd. Ik tel altijd de donkere mensen. Als ik bijvoorbeeld naar een museum ga, dan tel ik altijd.
Oh, daar loopt er één en daar, dan ben ik in ieder geval niet de enige.' De teller wat betreft de Barbies blijft oplopen. Op dit moment bestaat de collectie uit zo'n kleine driehonderd barbies.
De mooiste exemplaren reizen door het land. 'Ik wil met de tentoonstellingen laten zien hoe leuk en mooi ze zijn natuurlijk. Maar misschien ook om de diversiteit te laten zien.
Dat niet iedereen hetzelfde eruit ziet.' De eerste Barbie kwam in 1959 op de markt. Pas tien jaar later kwam Francie uit.
Het donkere nichtje van Barbie. 'Dat werd een flop, mensen in de jaren zestig konden niet accepteren dat Francie een nichtje kon zijn van Skipper, daarom is er maar een kleine oplage van gemaakt. Nu is een Francie heel veel waard.
' Mylo is schrijfster en illustrator van de populaire boekenreeks Prinses Arabella . In al haar werk staat diversiteit centraal. 'Ik ben ooit begonnen met Arabella omdat ik een verhaal hoorde over een klein donker meisje, die geen rol van prinses wilde spelen in een toneelstukje.
Want ze zei: 'Er bestaan geen zwarte prinsesjes, die zijn wit en die hebben lang blond haar en blauwe ogen.' Toen ben ik met die serie begonnen. En inmiddels zijn er iets van zestien of zeventien boeken over Arabella.
' Op dit moment zijn de barbies van Mylo te zien op diverse plekken door het hele land, helaas niet in onze regio. 'De Barbies staan nu in Middelburg, Vlissingen en Amstelveen. Daar brengen ze een beetje kleur en kunnen ze shinen .
' [lees ook:undefined].
