Mika and the Witch’s Mountain Review – Cozy game voor Studio Ghibli liefhebbers

Perfect om een lange stressvolle dag mee af te sluiten.Wie er altijd van heeft gedroomd om een heks te zijn, maar dan zonder het vechten tegen het kwaad, zit bij Mika and the Witch’s Mountain goed. In deze door Studio Ghibli’s Kiki’s Delivery Service geïnspireerde game is je grootste zorg namelijk of je pakketje heel blijft - en dus of je wel uitbetaald krijgt.

featured-image

Wie er altijd van heeft gedroomd om een heks te zijn, maar dan zonder het vechten tegen het kwaad, zit bij Mika and the Witch’s Mountain goed. In deze door Studio Ghibli’s Kiki’s Delivery Service geïnspireerde game is je grootste zorg namelijk of je pakketje heel blijft - en dus of je wel uitbetaald krijgt. Mika and the Witch’s Mountain is in eerste instantie alleen te spelen op de Nintendo Switch en Steam.

Later dit jaar verschijnt de game ook op PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox Series X en Xbox One. Voor deze review is de game gespeeld op de Switch. In Mika and the Witch’s Mountain speel je als Mika, een jonge heks die nog een hoop moet leren.



Daarom stuurt haar moeder haar naar Olagari, het schoolhoofd van een magische school bovenop een berg op een eiland. Volgens Olagari is Mika er alleen nog niet klaar voor om op haar school te beginnen en dus duwt de oude heks haar zo van de berg af. Mika’s bezem overleeft dit niet, waardoor ze nu niet terug kan naar de school.

Gelukkig ontmoet ze in het dorpje onderaan de berg al snel de ambachtsvrouw Allegra, die haar bezem repareert. De gerepareerde bezem is alleen niet krachtig genoeg om naar de top van de berg te vliegen. Een krachtigere bezem kost natuurlijk geld, maar gelukkig zoekt het lokale postbedrijf een nieuwe koerier.

Hier begint de game dan echt: hoewel je hoofddoel is om terug te keren naar Olagari, is het ondertussen de bedoeling dat je het hele eiland over vliegt om brieven en pakketjes te bezorgen. Ondertussen kom je ook verloren voorwerpen - en verdwaalde struisvogelkuikens - tegen, waarvan je de eigenaar moet opsporen. Daarbij is het uiteraard belangrijk dat je de pakketjes wel heel en droog bezorgd.

Ieder pakketje heeft dan ook een aantal ‘levens’ - hoe breekbaarder een pakketje, hoe minder levens. Na het bezorgen van ieder pakket krijg je afhankelijk van hoe je het bezorgt van de ontvanger een groene, oranje of rode stempel. Alleen als je een groene stempel krijgt word je voor dit pakket betaald door je baas.

Hoewel dit in het begin nogal stressvol klinkt, is Mika and the Witch’s Mountain helemaal geen stressvolle game. Wanneer je alle levens van een pakketje verliest, kun je namelijk op de Switch de b-knop ingedrukt houden, waardoor het pakketje weer op de oorspronkelijke plek verschijnt alsof er niets gebeurd is. Bovendien krijg je gewoon een groene stempel als je nog maar één hartje over hebt.

De game is dan ook perfect om mee te ontspannen na een lange dag. Door het bezorgen van de pakketjes leert Mika de bewoners van het eiland steeds beter kennen en merkt ze dat, hoewel ze eerst eigenlijk helemaal niet wilde werken, het stiekem heel leuk vindt om iedereen te helpen met hun problemen. Tegen het einde van de game is Mika dan ook echt een onderdeel geworden van de gemeenschap en zie je de impact die zij - of eigenlijk jij als speler - op iedereen heeft gemaakt.

Jammer is wel dat doordat de game redelijk kort is de NPC’s en hun verhalen een beetje oppervlakkig voelen. Zoals eerder gezegd is Mika and the Witch’s Mountain geïnspireerd door Kiki’s Delivery Service. Naast het feit dat beide verhalen een jonge heks volgen die pakketjes leveren, is de Studio Ghibli invloed ook in andere aspecten voelbaar.

Zo heeft de game een antikapitalistische boodschap: we leren al snel dat het postbedrijf een nieuwe koerier nodig heeft, doordat de vorige vermist wordt. Mika's nieuwe baas Greff lijkt hier niet van wakker te liggen. De koerier is makkelijk vervangbaar in de vorm van Mika en ook zij wordt behandeld als een nummer in plaats van een mens.

Greff is maar al te blij om haar uit te buiten en doet alles om de slechte, rijke fabriekseigenaar tevreden te houden. Naast de antikapitalistische boodschap deelt ontwikkelaar Chibig Studio Ghibli’s mening dat de mens mét de natuur moet leven, in plaats van de natuur te verwoesten in de naam van technologische ontwikkeling. Terwijl je over het eiland vliegt vind je verschillende collectibles, zoals de Napopo beeldjes, waarmee je nieuwe outfits en bezemsporen kunt kopen.

Zo kun je je bijvoorbeeld kleden als een zwarte kat en in plaats van rook bloemetjes uit je bezem laten komen. Deze beeldjes zijn goed verstopt, waardoor je er wel een tijdje zoet mee bent. Daarnaast zijn er in speciale potten die je alleen kunt breken door vanuit hoog in de lucht te vallen tarotkaarten van de eilandbewoners te vinden.

Om nog makkelijker te kunnen vliegen zijn er magische bollen over het eiland verspreid, die je in ‘Wind Cannons’ en ‘Wind Levitators’ kunt plaatsen. Zo kun je nog hoger en sneller vliegen, waardoor je bepaalde plekken makkelijker bereikt. In post-game kun je verder zoeken naar collectibles en verloren voorwerpen die je hebt gemist.

Bovendien zijn er geheime karakters en side quests. Kortom, er is nog genoeg te doen..