Met Tristan Degreef ontdekt Anderlecht nieuw goudhaantje in 2-2-gelijkspel tegen Porto

De eerste ‘BRMA Album of the year award’ gaat naar Loverman. Daarmee bekronen de Belgische muzieklabels een album dat volgens hen “een toekomstige Belpopklassieker” is. Het Belgische muzieklandschap is een prijs rijker.

In het Brusselse Gare Maritime werd donderdagavond de eerste BRMA Album of the year award uitgereikt. Daarmee wil de Belgian Recorded Music Association, de belangenvereniging van Belgische muzieklabels, het album bekronen dat “in de toekomst een eigen Belpop-aflevering verdient”, verwijzend naar de gelijknamige Canvasreeks. Als winnaar kwam Lovesongs uit de bus, het debuutalbum van Loverman.



Spilfiguur James de Graef was ooit frontman bij artrockband Shht, maar vond zichzelf op die plaat opnieuw uit als singer-songwriter in het zog van Nick Cave of Leonard Cohen. “Het is een breakupplaat geworden”, zei De Graef ten tijde van de release in De Standaard . “De muziek ontstond uit verdriet, dus het was een proces van therapeutisch schrijven.

” Zo gaat de “Album of the year 2024”-award opvallend genoeg naar een album dat verscheen in ...

oktober 2023. Dat heeft te maken met de periode die de BRMA zelf afbakende voor de verkiezing: van 27 oktober 2023 tot 25 oktober 2024 – een maand voor de prijsuitreiking, dus. “Je moet de drempel ergens leggen”, zegt Olivier Vandeputte van de BRMA.

“Bij de MIA’s overlapt de verkiesbare periode ook niet exact met een kalenderjaar.” De BRMA Award pakt het wel een stuk kleinschaliger aan dan de MIA’s. De focus ligt op één hoofdprijs, in plaats van 17 categorieën.

Nominaties werden niet op voorhand bekendgemaakt, en de prijsuitreiking vond plaats voor een paar honderd industrieprofessionals in het Brusselse Gare Maritime, in plaats van met een grote show in het Sportpaleis. Alleen de beloning is groter: de winnaar krijgt 10.000 euro, terwijl je bij de MIA’s enkel met een beeldje naar huis gaat.

Nog een belangrijk verschil: de BRMA Award wordt uitgereikt door een vakjury van vijftien personen, met daarin leden van de schrijvende pers, de radio en de livesector, gebalanceerd over Vlaanderen en Wallonië. Zo krijgt de muzieksector zelf weer iets in de pap te brokken over de plaat van het jaar. De categorie ‘Beste album’ was bij de MIA’s ook lang voorbehouden aan de sector (zij het met een grotere jury), tot de VRT in 2018 koos voor een publieksstemming.

“Het publiek moet de plaat tenslotte kopen”, was de verklaring toen. De impact was instant: na jaren waarin achtereenvolgens Balthazar, Het Zesde Metaal en Soulwax de prijs kregen, ging die nadien naar Niels Destadsbader, Lost Frequencies, Bart Peeters en Metejoor. Vorig jaar won Pommelien Thijs.

Niet alle dit jaar verschenen albums kwamen in aanmerking voor de BRMA Award. Een belangrijke voorwaarde was dat de plaat moest uitgebracht zijn door een Belgisch label of distributeur die bovendien aangesloten was bij de BRMA. Daardoor vallen artiesten bij een buitenlands label (zoals Brutus of Tamino), die in eigen beheer werken (zoals Miss Angel of Reinel Bakole), of wier label niet bij de BRMA is aangesloten (zoals Meltheads) uit de boot.

Vandeputte ziet de eerste editie van de nieuwe award dan ook als “een uitnodiging aan alle Belgische firma’s om zich bij ons aan te sluiten. Het is belangrijk dat wij als verenigde muzieksector naar buiten kunnen treden in gesprek met de politiek of met streamingdiensten.”.