Met programma over geslachtsselectie geeft Tijs van den Brink abortusdebat nieuw zetje in de rug

Als u tussen deze twee moet kiezen”, zei Tijs van den Brink – zijn wijsvingers wapperden naar twee kanten. „Waar zit u dan?” Klinisch embryoloog Edith Coonen liet een korte stilte vallen. Aan haar linkerkant zat Bert van Delen, directeur van de spraakmakende Genderkliniek (voor stellen die zelf willen bepalen of ze een jongetje of meisje krijgen).

Hij had net nonchalant JD Vance geciteerd en gemeld dat de EU „een totale dictatuur is”. Aan haar rechterkant zat Stef Groenewoud, bijzonder hoogleraar ethiek van de zorg aan de Theologische Universiteit Utrecht. Nog los van geslachtsselectie plaatste hij sowieso vraagtekens bij „het selecteren van een embryo” – een procedure die bijvoorbeeld wordt ingezet om te voorkomen dat bepaalde erfelijke ziektes worden overgedragen.



En tussen díé twee meningmeneren mocht Coonen kiezen. Het drietal zat zaterdag bij Dit is Tijs (EO) vanwege bevindingen uit de EO-podcast De Koningswens , over het maakbaarheidsideaal rond kinderen. De podcastmakers lieten 52 verloskundigen een enquête invullen, van wie er vijftien zeiden te hebben meegemaakt dat een zwangerschap werd afgebroken „om het geslacht van het kindje”.

In de podcast kwam ook een bestuurslid van het Nederlands Genootschap van Abortusartsen aan het woord, die benadrukte dat het ging om een marginaal verschijnsel én dat de reden van een abortus er niet toe moet doen. Maar Van den Brink klom toch in de pen. Hoe kon het toch dat de podcast geen maatschappelijk debat op gang bracht, mijmerde hij in een EO-column.

Dat liet zich „vermoedelijk verklaren door de gevoeligheid van het abortusdebat in ons land”. Toch leek het hem „van groot belang dat het debat hierover wel op gang komt”. Dat vindt Van den Brink al een tijdje – de NieuwLicht -aflevering uit 2019 over de vraag of abortusdemonstraties „intimidatie of hulpverlening” zijn, ligt bij deze kijker nog vers in het geheugen.

En nu moest het debat dus een nieuw zetje in de rug krijgen door een embryoloog tussen een JD Vance-fan en een embryoselectiescepticus te zetten. De positieve keerzijde van deze treurige bedoening was wel dat ik eindelijk weer eens een zapweekend beleefde waarin WNL op Zondag niet de merkwaardigste tv-momenten opleverde. Gunstig nieuws voor mij, de lezer én presentator Rick Nieman, heb ik zomaar het idee.

De concurrentie was dan ook moordend, want zondag ging op RTL 4 ook nog eens het nieuwe survivalprogramma The Summit van start. Daarin moest een groep deelnemers, bepakt en bezakt met een heleboel geld, binnen twaalf dagen de top van een berg bereiken. Ze zouden zich moeten bewegen „langs enge richels en angstaanjagende kloven”, waarschuwde presentator Beau van Erven Dorens.

Daar kwam ook nog eens bij kijken dat de deelnemers afhankelijk van elkaar waren: als ook maar één lid van de groep die deadline van twaalf dagen niet haalde, kreeg niemand geld. En natuurlijk waren er ook gelegenheden om medespelers te elimineren en elkaars geld af te pakken. Meer is niet nodig om mensen tegen elkaar op te stoken.

Binnen een paar uur was de gemeenschappelijke vijand vastgesteld: de praatgrage Wanda. Een deel van de groep besloot dat zij het spel moest verlaten. Wanda kwam daar pas achter toen ze midden op een schrikbarend hoge touwbrug stond en een medekandidaat plots een van de touwen onder haar vandaan sloeg met een bijl.

Exit Wanda. Een debat over de wreedheid van survival-tv: dat lijkt me nou wél zinvol. Maar dit weekend bleef de kijker opgezadeld met het ‘debat’ van Van den Brink.

„Ik zou zeggen: ik ben de stem van de redelijkheid”, antwoordde Coonen uiteindelijk op zijn vraag voor wiens opvatting ze zou kiezen. Daarna schudde ze lachend haar hoofd, alsof ze een grapje had gemaakt. De studio lachte mee.

Maar het leek me het eerlijkste antwoord dat ze had kunnen geven..