Marloes (78) ziet dood in de ogen, maar CO-melder redt haar leven: 'Mensen moeten dit weten'

'Had ik tien minuten later gebeld, dan was ik er niet meer.' De 78-jarige Marloes Nooijen is door het oog van de naald gekropen omdat haar CO-melder twee weken geleden begon te loeien. Ze doet haar verhaal om anderen te waarschuwen. 'Ik ging gelijk aan het zuurstof.'

featured-image

DEN HAAG - 'Had ik tien minuten later gebeld, dan was ik er niet meer.' De 78-jarige Marloes Nooijen is door het oog van de naald gekropen omdat haar CO-melder twee weken geleden begon te loeien. Ze doet haar verhaal om anderen te waarschuwen.

'Ik ging gelijk aan het zuurstof.' Op die bewuste zaterdagavond eerder deze maand zit de Haagse Marloes Nooijen lekker thuis achter de buis. Ze voelt zich suf, maar verder is er weinig om druk over te maken.



Tot haar CO-melder wordt geactiveerd en als een gek geluid begint te maken. Nooijen heeft werkelijk geen idee wat er aan de hand is, start haar computer op en zoekt naar informatie. Al snel komt ze overal dezelfde waarschuwing tegen: bel direct 112.

'Ik vond dat zo'n onzin, maar ja. Het zal wel.' Zo gezegd, zo gedaan.

Niet veel later hangt ze met een centralist van de meldkamer aan de lijn. Deze stuurt direct hulpverleners naar haar woning in stadsdeel Segbroek. 'Mevrouw, jas aan en naar buiten', klinkt het dwingend aan de andere kant van de lijn.

Ondertussen krijgt ze meer gezondheidsklachten. Ze is niet alleen suf, maar wordt ook misselijk en krijgt hoofdpijn. Opgetrommelde brandweerlieden doen een koolmonoxidemeting in haar huis en de uitslag is onverbiddelijk: 61 procent.

Mevrouw Nooijen wordt buiten door ambulancepersoneel opgevangen en ze krijgt direct zuurstof toegediend. 'Ik eindigde op de SEH met drie wondjes en daaromheen drukverband. Wat bleek: ze hadden drie keer bloed geprikt, maar daar heb ik niets meer van meegekregen.

' Inmiddels is bij de alleenstaande bejaarde vrouw het besef gekomen dat ze de dood in de ogen heeft gezien. 'Wat als ik tien minuten later had gebeld? Waarschijnlijk lag ik dan op de vloer en had ik ook het nieuws gehaald, omdat ze me na dagen dood hadden gevonden.' In het ziekenhuis geeft een arts haar de score '8' op de schaal van 1 tot 10.

'Was het '10' geweest, dan was ik er niet meer', vertelt ze. 'Ik heb echt geluk gehad.' Haar antieke petroleumkachel laat op die bewuste ochtend nog een blauwe, veilige vlam zien.

'Maar gaandeweg de dag veranderde deze in geel.' Dat zit zo: wanneer de luchttoevoer bijna volledig is gesloten en er niet zoveel zuurstof bij kan, zie je een gele vlam. Daarbij ontstaat het dodelijke koolmonoxide.

Waarom mevrouw Nooijen haar verhaal deelt? 'Om anderen te waarschuwen. Echt, die melder heeft mijn leven gered. We zijn nu 2,5 week verder en ik ben nog steeds niet helemaal genezen.

' Van de brandweer heeft ze een stookverbod gekregen. Pas als haar petroleumkachel is gecontroleerd en schoongemaakt, en ze daarvan een factuur kan overhandigen, wordt het stookverbod ingetrokken. En de kachel? 'Daar ligt een kerstkleedje over en er staat een kerstster op.

Die gaat niet meer aan.'.