Mama gaat op date: ‘Hij vroeg of we de rekening konden splitten’

In Mama gaat op date vertellen gescheiden moeders over hun onverwachte, ongemakkelijke en zinderende momenten van het daten na een gebroken relatie. Van rekeningen splitten tot hete vonken: deze avonturen bewijzen dat de zoektocht naar liefde leidt tot de meest heerlijke, maar ook merkwaardigste verhalen. Deze week het verhaal van Emma (42), die werd verrast door het splitten van de rekening.

„Tussen werk, en het huishouden door heeft romantiek voor mij iets weg van de afwas die je stiekem negeert: je weet dat het er is, maar het voelt niet dringend genoeg om je er meteen mee bezig te houden. Ik had m’n handen als alleenstaande moeder vol aan mijn 3-jarige zoon en zorgintensieve dochter van 6 en ondernam nooit actie. Tot mijn beste vriendin Sophie tijdens een wijnavondje lichtelijk aangeschoten besloot om een datingprofiel voor me aan te maken.



‘Je bent een geweldige vrouw, Emma’, zei ze. ‘Je moet gezien worden!’ Voor ik kon protesteren, had ze mijn foto van twee zomers geleden – toen ik nog tijd had voor een vleugje mascara – geüpload. Charmante verschijning Een paar dagen later zat ik in een klein, hip café te wachten op Steven, een Amsterdammer van 43 met een aantrekkelijk profiel.

Hij hield van boeken, koken, had een foto met een en zag er niet verkeerd uit. Genoeg dus om me over te halen. Steven kwam tien minuten te laat aan, maar door zijn charmante verschijning en de klik die ik meteen voelde, was ik dat al snel vergeten.

We praatten over van alles en nog wat: onze favoriete gerechten, zijn hond en hoe ik het altijd voor elkaar krijg om te struikelen over niets. Kortom, alles ging soepel. Totdat het tijd was om af te rekenen, de serveerster de rekening tussen ons in legde en Steven met een glimlach zei: ‘Zullen we splitten?’ Paniek Als alleenstaande moeder die al jaren haar eigen boontjes dopt, heb ik altijd gezegd dat ik het geen probleem zou vinden om op een eerste date te betalen.

Maar nu het zover was, vond ik het toch wat gek. Zonder dit te laten merken, rommelde ik in mijn tas, op zoek naar mijn portemonnee. Maar nadat ik alle vakjes driedubbel had gecheckt, wist ik dat hij er niet in zat.

Ik voelde een vlaag van paniek door me heen trekken. Waar was dat ding? Ineens realiseerde ik me wat er was gebeurd: mijn zoon had die ochtend met mijn tas gespeeld. Hij presteert het meerdere keren per week om mijn spullen op de gekste plekken te verstoppen.

Grote kans dus dat mijn portemonnee nog in de speelgoedkist tussen de Duplo lag...

Ik liep vuurrood aan. ‘Ik denk dat ik mijn portemonnee thuis heb laten liggen’, mompelde ik. Ik probeerde luchtig te lachen, maar het klonk meer als een zenuwachtig piepje.

Steven leek een seconde verrast, maar herstelde zich snel. ‘Geen probleem’, zei hij. ‘Ik betaal dit wel.

’ Hoewel hij vriendelijk bleef, voelde ik een ongemakkelijke sfeer. Alsof ik een fraudeur was die mannen naar cafés lokte voor gratis koffie en een kaasplankje. Excuses Eenmaal thuis vond ik mijn portemonnee precies op de plek waar ik dacht dat hij zou zijn.

Ik stuurde Steven een berichtje om me opnieuw te verontschuldigen en bood aan om mijn deel terug te betalen. Hij reageerde beleefd, maar kort. Alsof hij dacht dat ik mijn portemonnee expres niet had meegenomen.

Ons appcontact was gek genoeg dan ook meteen voorbij. Of ik dat vervelend vond? Allesbehalve. Natuurlijk check ik bij de eerstvolgende date of mijn portemonnee wel in mijn tas zit.

Maar bij nader inzien zou ik het de volgende keer ook best fijn vinden als de man gewoon betaalt zonder mij een ongemakkelijk gevoel te geven. Niet omdat ik het niet zelf kan of wil, maar omdat het iets kleins is dat zoveel zegt.” Benieuwd naar andere verhalen uit onze rubriek Mama gaat op date? Deze zijn favoriet bij onze lezers: Ook jouw verhaal delen? Meld je aan! Het beste van Metro in je inbox 🌐 Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.

Reacties.