Mama gaat op date: ‘Dit moest wel een pathologische leugenaar zijn’

In Mama gaat op date vertellen moeders over hun dates na een gebroken relatie. Lara zat aan tafel met een pathologische leugenaar.

featured-image

In Mama gaat op date vertellen gescheiden moeders over hun onverwachte, ongemakkelijke en zinderende momenten van het daten na een gebroken relatie. Van rekeningen splitten tot hete vonken: deze avonturen bewijzen dat de zoektocht naar liefde leidt tot de meest heerlijke, maar ook merkwaardigste verhalen. Deze week het verhaal van Lara (47), die tegenover een pathologische leugenaar bleek te zitten.

„’Een blind date, wat kan daar nu misgaan?’, dacht ik toen ik me via een relatiebureau voor alleenstaande moeders liet charteren om uiteten te gaan met een onbekende kerel. De breuk met mijn ex lag al vier jaar achter me, ik was wel toe aan een nieuwe vlam en ik stapte al mijn hele leven op de verkeerde mannen af. Hoogtijd om eens van mijn ‘vaste’ type af te stappen en het lot te laten bepalen.



Champagne en oesters En daar stond ik dan, drie weken later, met m’n jas om mijn arm in een hippe tent te zoeken naar een man van wie ik enkel zijn naam wist. Aan de bar zat een knap uitziende man van een jaar of 50 driftig door zijn drankje te roeren. Niet het doorsnee type waar ik op zou vallen, maar met zijn strak gekamde haren en stevige kaaklijn was het zeker geen verkeerde man om te zien.

Toen hij zijn blik al zoekend richting mij draaide, wist ik dat hij mijn date moest zijn. ‘Lucas?’, vroeg ik. Hij glimlachte, stond op en gaf me een stevige knuffel.

‘Hé Lara, kom zitten, ik heb het mooiste plekje van de zaak voor ons gereserveerd.’ Hij begeleidde me naar een knus hoekje met vintage Eames-stoelen. Daar stond al een fles champagne klaar op tafel en niet veel later werd er een luxe geserveerd.

‘Van het huis’, knipoogde de ober naar Lucas. Zo’n poppenkast is niets voor mij en ik kreeg er een wat ongemakkelijk gevoel bij, maar ik moest mezelf niet blindstaren op de eerste indruk, vond ik. Succesverhalen Al had ik dat achteraf beter wel kunnen doen.

Want kort nadat hij zijn eerste oester naar binnen slurpte, was Lucas geen seconde meer stil. Hij vertelde over zijn periode op de universiteit, zijn onvergetelijke reizen rond de wereld, zijn succesvolle bedrijven en zijn landgoed in Frankrijk dat hij aan bekende Nederlanders verhuurde. Met de minuut werden zijn succesverhalen indrukwekkender en ongeloofwaardiger, maar toen ik vroeg om een foto van zijn – naar eigen zeggen – diep gekoesterde dochter en hij deze vraag met een knappe omweg vermeed, wist ik dat zijn verhalen onzin waren.

Ik besloot dat het niet meer de moeite waard was om door te vragen, liet hem maar ratelen en nam afstand door wat ironisch commentaar te geven. Tegen het einde van de avond vroeg Lucas of we elkaar nog eens konden zien, maar ik zei dat ik het even moest laten bezinken. Eenmaal thuis gooide ik zijn naam door verschillende zoekmachines – gewoon om te checken of ik het écht bij het juiste eind had.

Maar toen ik werkelijk niets over hem kon terugvinden, wist ik dat ik niet aan mezelf moest twijfelen. ‘Niets voor mij’ De volgende ochtend stuurde ik hem een appje waarin ik schreef dat ik de klik niet voelde. Ik blokkeerde zijn nummer en schreef me meten uit bij het relatiebureau, want een blind date? Dat is overduidelijk niets voor mij.

” Het beste van Metro in je inbox 🌐 Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen. Reacties.