Leisterh (MR): 'Federaal minister worden was comfortabele vluchtroute, maar ik blijf'

Brussels formateur David Leisterh (MR) gooit de handdoek niet in de ring. In een gesprek met BRUZZ laat de liberaal weten dat hij een uitweg uit de formatie-impasse voor ogen heeft. “We hebben de PS bepaalde sociale prioriteiten aangeboden, maar zelfs dan opent de deur niet.

” Nu de federale Arizona-regering uit de startblokken kan schieten, zitten bijna alle nieuwe regeringen in ons land stevig in het zadel. Alleen Brussel hinkt achterop. De onderhandelingen voor een nieuwe Brusselse regering zijn acht maanden na de verkiezingen nog steeds niet aangevat, de PS blijft zich verzetten tegen de aanwezigheid van de N-VA.



Een alternatieve meerderheid voor de coalitie van MR, PS, Les Engagés, Groen, N-VA, Open VLD en Vooruit is niet voorhanden. Toch blijft formateur David Leisterh (MR) bijna acht maanden na de verkiezingen strijdvaardig. “Terwijl ik het schip gewoon had kunnen verlaten”, stelt hij.

“Het klopt dat onze partijvoorzitter Georges-Louis Bouchez (MR) aan mij heeft gevraagd om minister van Binnenlandse Zaken te worden in de nieuwe federale regering”, geeft de burgemeester van Watermaal-Bosvoorde toe. “Dat had een comfortabele vluchtroute kunnen zijn. Maar ik wil Brussels minister-president worden.

” Bij de voorstelling van zijn ministers voerde Bouchez ook de druk op de Brusselse formatie op. Hij schoof maart naar voren als deadline omdat anders een ratingverlaging voor het Brussels Gewest om de hoek loert bij de volgende beoordeling van de Brusselse kredietwaardigheid in juni. Maar ook omwille van de “enorme sociaaleconomische uitdagingen” en de “dramatische veiligheidssituatie”.

In de entourage van de formateur wordt die timing ambitieus genoemd. Leisterh wijst op een in zijn ogen belangrijke nuance: “Het probleem is dat zo’n deadline niet dreigend genoeg is op gewestelijk niveau. Wanneer er bij de federale formatie een deadline vastgelegd wordt, kan de formateur naar de koning gaan als het niet lukt.

Dat kan ik niet.” Daarom wil Leisterh de komende weken finaal achterhalen of het veto van de PS definitief is. Hij blijft contact onderhouden met Brussels PS-voorzitter Ahmed Laaouej, maar klinkt daar niet optimistisch over.

“Zijn veto lijkt erg principieel. Er zijn misschien stemmen binnen de PS die anders denken, maar het is Ahmed Laaouej die beslist. We hebben de PS bepaalde sociale prioriteiten aangeboden, maar zelfs dan opent de deur niet.

Nu de federale regering geland is, zullen we zien of het veto helemaal overeind blijft. Sommigen hielden misschien rekening met een scenario waarin Arizona crashte en er nieuwe verkiezingen kwamen, waardoor de wereld er natuurlijk helemaal anders zou uitzien." Als het veto onwrikbaar blijkt, wil de formateur overschakelen op een “nucleaire oplossing”.

Meer details geeft Leisterh daarover niet prijs. “Ik heb een rode knop die ik kan activeren", klinkt het cryptisch. Die zou een politieke en geen constitutionele uitweg moeten bieden, zegt hij wel.

De vraag is of het gaat om een piste die vanuit de nieuwe federale regering wordt aangereikt. De regering-De Wever I lijkt de opdracht van Leisterh immers niet te vergemakkelijken. De PS staat klaar om met scherp te schieten op Arizona.

Ahmed Laaouej (PS) grijpt maatregelen zoals de fusie van de politiezones, de beperking van de werkloosheid in de tijd of het teruggeschroefd budget voor Beliris aan als extra argumenten om zijn veto tegen de N-VA kracht bij te zetten. Ondertussen zouden vanuit Open VLD en Les Engagés wel informele pogingen opgezet zijn om Ecolo te overtuigen van regeringsdeelname, in een formule waarbij de Franstalige groenen samen met Défi de plaats van de PS innemen. Die pogingen lijken voorlopig niets op te leveren, ze bleken eind vorig jaar ook al vruchteloos .

Niets wijst erop dat Ecolo, de grote verliezer bij de verkiezingen van vorig jaar, van plan is om in de bres te springen. Aan de andere kant staat de Nederlandstalige meerderheid in steen gebeiteld, geeft Leisterh aan. “De PS wil dat CD&V de plaats van de N-VA inneemt.

Maar waarom zou die partij, met één zetel, dat doen? Niemand in de partij staat daarvoor open. Dat gaat niet gebeuren. Het probleem zit niet aan Vlaamse kant, maar bij de PS.

” De N-VA en CD&V vormen uiteraard een tandem in de Vlaamse en federale regering, terwijl ook de MR, Open VLD en Les Engagés de N-VA niet willen lossen. Terwijl de impasse voortduurt, moet Leisterh als verkiezingswinnaar met lede ogen aanzien hoe de PS in het parlement met wisselmeerderheden en via de ontslagnemende regering-Vervoort het laken naar zich toetrekt. De Franstalige socialisten zouden ondertussen wachten op een begroting voor 2025 van minister van Financiën Sven Gatz (Open VLD).

Al is er geen spreekwoordelijk haar op het hoofd van Leisterh dat eraan denkt om met de MR voor een begroting te stemmen. “We blijven in voorlopige twaalfden”, zegt hij. “De PS moet beseffen dat ze daarmee geen grote veranderingen kan doorvoeren.

” In elk geval belooft de verhoogde aandacht van Bouchez voor het Brusselse niveau voor vuurwerk te zorgen. Leisterh tempert. “Georges-Louis zal als voorzitter de lijn van de MR verdedigen, ik zal als formateur compromissen blijven zoeken.

We werken in goed overleg.”.