LEGO Horizon Adventures Review – Geen schot in de roos

Geen schot in de roos.Nadat de remaster van Horizon Zero Dawn me helemaal enthousiast had gemaakt om meer avonturen met Aloy te beleven, hoefde ik niet heel lang na te denken toen ik de vraag kreeg of ik in LEGO Horizon Adventures wilde duiken. Een nieuwe game in de Horizon-franchise en daarnaast ook nog eens een LEGO-game: op papier een perfecte combinatie. De realiteit was minder perfect.

featured-image

Nadat de remaster van Horizon Zero Dawn me helemaal enthousiast had gemaakt om meer avonturen met Aloy te beleven, hoefde ik niet heel lang na te denken toen ik de vraag kreeg of ik in LEGO Horizon Adventures wilde duiken. Een nieuwe game in de Horizon-franchise en daarnaast ook nog eens een LEGO-game: op papier een perfecte combinatie. De realiteit was minder perfect.

Eigenlijk merk je aan alles dat Guerrilla Games en Studio Gobo bij het maken van LEGO Horizon Adventures een wat jonger publiek in gedachten hadden dan voor de rest van de Horizon-franchise. Hoewel de game is geïnspireerd door Horizon Zero Dawn, volgt het eigenlijk nauwelijks het verhaal van deze game. Nu verwachtte ik ook geen een-op-een hervertelling van die game, maar het verhaal is naar mijn idee te erg uitgekleed.



Alleen de allergrootste momenten uit Horizon Zero Dawn zijn in een humoristisch jasje terug te vinden, terwijl er verder op een compleet andere wijze wordt toegewerkt naar het hoogtepunt van het verhaal. Op bepaalde fronten is Horizon een franchise die erg goed samengaat met LEGO. De machines waar je tegen vecht zijn allemaal opgebouwd uit losse onderdelen die je eraf kunt schieten, wat zich vanzelfsprekend goed vertaalt naar het Deense speelgoed.

Het mag dan ook geen verrassing heten dat de combat in een versimpelde variant best wel lijkt op die van Horizon Zero Dawn en Horizon Forbidden West. Wanneer je machines tegenkomt in LEGO Horizon Adventures, kun je over het algemeen eerst het hoge gras induiken om te voorkomen dat Aloy wordt gezien. Met behulp van de focus heb je daarna, of tijdens het vechten, de optie om de zwakke punten van de machines te achterhalen.

Wanneer je ervoor kiest om aan te vallen, begint het gevecht. Daarin wil je natuurlijk op de zwakke punten schieten, in een poging deze van de machines te laten vallen. In sommige gevallen is het zelfs nog zo dat je deze onderdelen vervolgens kunt gebruiken om de machines mee aan te vallen.

De boss fights werken net wat anders dan we gewend zijn. Daar heb je niet de optie om je te verstoppen, maar zul je een van de grotere machines moeten verslaan. Deze gevechten hebben vaak een gimmick om ze te onderscheiden van de rest van de combat, waardoor ze voor de nodige variatie zorgen.

Variatie is ook direct het punt waarmee de franchise Horizon niet heel goed met de LEGO-games samengaat. Doordat de wereld van Horizon zich bijna volledig in de wildernis afspeelt, hebben de meeste levels wel erg veel van elkaar weg. De missies in LEGO Horizon Adventures spelen zich af in vier verschillende biomen, die elk uit vijf of zes levels bestaan.

Hoewel de biomen in principe duidelijk van elkaar te onderscheiden zijn, vind ik de levels binnen ieder bioom toch wel heel veel op elkaar lijken. Daarmee krijg je eigenlijk het gevoel dat je heel lang met hetzelfde level bezig bent. Dat gaat in tegen wat ik gewend ben van de LEGO-games, waarbij iedere locatie normaal gesproken zijn eigen level is.

Uitzonderingen hierop is het Cauldron-level per bioom, maar die lijken onderling dan weer heel erg op elkaar. Waarin LEGO Horizon Adventures ook verschilt met andere LEGO-games, is de opbouw van de levels. Waar de levels in de meeste LEGO-games bomvol zitten met geheimen waar je verschillende personages voor nodig hebt om ze te ontrafelen, is dit in LEGO Horizon Adventures eigenlijk totaal niet het geval.

Je kunt overal tijdens je eerste playthrough van een level al bij, waardoor het niet heel leuk voelt om levels opnieuw te spelen. Verder zijn de geheimen die wel in de game zitten over het algemeen schatkisten met een aantal studs of kleine bouwwerkjes die puur voor wat flavour in de levels staan. Het voelt daarmee dan ook niet belonend om de levels verder te verkennen dan alleen richting het einde gaan.

In de andere LEGO-games kun je in de levels namelijk verschillende personages vinden, die je vervolgens kunt gebruiken in free play-mode. Daar is in LEGO Horizon Adventures geen sprake van, maar zijn er slechts vier verschillende speelbare personages. Hoewel het feit dat deze alle vier anders aanvoelen qua gevechtsstijl wel erg prettig is, merk ik toch dat ik wat meer variatie in personages prettig had gevonden.

Waar LEGO Horizon Adventures wel echt in uitblinkt, is de manier waarop het eruit ziet. In tegenstelling tot andere LEGO-games, is het in deze titel zo dat werkelijk alles gemaakt is van LEGO-blokjes. Normaal waren dit enkel de voorwerpen waar je interactie mee kunt hebben, maar in LEGO Horizon Adventures is alles wat je kunt bedenken gemaakt van de stenen.

Zelfs dingen als watervallen en de bergen ver op de achtergrond zijn hiervan gemaakt. Ook op het gebied van levelen lijkt LEGO Horizon Adventures meer op de Horizon-games dan op andere LEGO-titels. Er wordt namelijk gebruikgemaakt van XP, die je verdient voor het verslaan van vijanden.

Per level worden Aloy en haar vrienden steeds een beetje sterker, tot een maximumlevel van twintig. Het probleem hiermee is alleen dat een enkele playthrough van het verhaal, dat zo’n zeven tot acht uur duurt, niet eens voldoende XP bevat om een personage op het maximale level te krijgen, laat staan alle vier. Als je grotendeels met hetzelfde personage blijft spelen, heb je na het verhaal en de Apex Hunts, waarbij je op sterkere machines gaat jagen, net voldoende XP om level twintig te halen.

Voor de andere personages zul je dan urenlang moeten grinden in de levels en dezelfde machines neerhalen. Waar je tijdens deze urenlange grind dan rekening mee moet houden, is het feit dat de personages je waarschijnlijk zullen gaan irriteren met de catchphrases. Voor ieder wissewasje, zoals het verslaan van vijanden of het verzamelen van studs, zal het personage dat je op dat moment bestuurt een commentaar van een zin geven.

Het probleem daarmee is dat er per actie slechts drie of vier verschillende uitspraken zijn, waardoor je deze op een gegeven moment echt kunt dromen. Dat wordt als speler vervelend, maar is voor de mensen die kunnen meeluisteren misschien nog wel erger. Als de frequentie waarmee deze zinnetjes worden gezegd verminderd kan worden, desnoods als instelling, zou dat al heel erg schelen.

.