3 weeks Ago
Iedereen hield van Sven-Göran Eriksson. De oud-voetbaltrainer was al een tijd ziek en overleed maandag op 76-jarige leeftijd met een boodschap: zorg goed voor jezelf en leef je leven. Het waren emotionele, mooie bezoeken die Sven-Göran Eriksson bracht in de laatste maanden van zijn leven, in sommige stadions waar hij successen had gevierd.
Nadat clubs hadden gehoord dat hij leed aan een ongeneeslijke ziekte nodigden ze hem uit voor een laatste bezoek. Een breekbare man die wist dat hij spoedig ging sterven meldde zich in de middencirkel bij IFK Göteborg of bij Sampdoria of waar dan ook en liet zich bedelven onder het applaus. Hij was blij dat hij al die loftuitingen nog had mogen beleven, dat hij al die aardige woorden nog persoonlijk kon horen.
Want iedereen hield van ‘Svennis’, met zijn positieve inslag en lach. De Zweed Eriksson was een bijzondere trainer, maar niet alleen omdat hij aardig was en goedlachs. Hij was leergierig en nieuwsgierig.
Hij brak internationaal door in 1982 door met het vrijwel onbekende IFK Göteborg de UEFA Cup te winnen, als eerste en enige Zweedse club met een Europese beker. Hij, vaak vergezeld door de bevriende trainer en leermeester Tord Grip, maakte ook furore met het spel. Soms pressing, waarbij hij goed had gekeken naar bijvoorbeeld het ijshockey.
Soms ook zeer defensief spelend, op de counter loerend, als hij dat nodig achtte. Hij schakelde van mandekking naar zonedekking. Hij was geïnspireerd, net als velen in Scandinavië, door het Britse spelsysteem: gewoon 4-4-2, met een simpele boodschap – maak voetbal niet moeilijker dan het is.
Hij kon goed omgaan met de druk in de topsport en verschool zich nooit achter de spelers als het misging. Dan nam hij de verantwoordelijkheid. Hij was een matige speler geweest, een onopvallende rechtsback, en lette overal goed op bij andere trainers en andere sporten.
Het leverde hem een grote loopbaan op, met later nog een gewonnen Europese beker, met Lazio in 1999, en een reis door talloze landen, met talloze mooie banen, hier en daar gelardeerd met prijzen. Benfica, Sampdoria, Lazio, Fiorentina en Manchester City behoorden tot zijn werkgevers. Eriksson was, als eerste buitenlander, vijf jaar bondscoach van Engeland, van 2001 tot 2006.
Hoewel ook hij de Britten niet de felbegeerde prijs kon bezorgen, was hij trainer bij de legendarische 1-5-zege in München in de aanloop naar het WK van 2002. Zijn laatste baan was het bondscoachschap van de Filipijnen. Eriksson had meermaals een boodschap in de laatste fase van zijn leven.
Let een beetje op elkaar, wees aardig. Omringd door familie in Sunne, op het platteland in Zweden, stierf hij maandag vredig. Met een kaal, wat gezet hoofd vanwege de medicijnen, liet hij een afscheidsvideo opnemen.
Hij kijkt uit over het water, langs de eenzaam zingende bossen. “Mijn as kan hier in het water worden uitgestrooid”, zegt hij, nadat hij ook al liet optekenen dat de mensen niet hoeven te rouwen om hem. Wees vrolijk, let goed op jezelf, maak iets moois van het leven.
Geselecteerd door de redactie.
