Komische duiding en sensationele Trump-fictie: negen tips om de Amerikaanse politiek beter te begrijpen

Door het slavernijverleden hebben zwarte jongeren in Amerika vandaag de dag niet dezelfde kansen als witte jongeren. Hoe gaan zij om met deze ongelijkheid? TV-makers Martijn Blekendaal en Finbarr Wilbrink volgden de Underground Railroad, de routes die slaafgemaakten in het verleden aflegden op hun vlucht uit het onvrije Zuiden van de Verenigde Staten. In de laatste aflevering zijn ze aangekomen op hun eindbestemming, de Zuid-Canadese stad Windsor, waar zo’n 30.

000 slaafgemaakten ontkwamen aan hun lot. Onderweg ontmoeten ze ‘Old Skool’, de leider van motorclub Buffalo Soldiers. De club met zwarte motorrijders organiseert activiteiten om geld in te zamelen voor schoolspullen en beurzen.



„Belangrijk”, vindt de leider: jongeren hebben de toekomst. Er zijn veel presentatoren die op humoristische wijze commentaar geven op de Amerikaanse maatschappij, maar niemand komt in de buurt van de Brit John Oliver met zijn programma Last Week Tonight . Kijk alleen al naar het aantal Emmy’s (de belangrijkste Amerikaanse tv-prijzen) die het programma heeft gewonnen: dertig in tien jaar.

De kracht van Oliver zit hem, naast zijn geweldige komische timing, in de grondige wijze waarin hij in onderwerpen duikt. Vaak gaat het over zaken die voorpagina’s niet halen, zoals een recent item over slechte lunchvoorzieningen op scholen. Maar uiteraard praat hij ook veel over de presidentsverkiezingen.

In de meest recente aflevering kijkt Oliver naar de complottheorieën die Republikeinen bedenken om alvast twijfel te zaaien over de uitslag, mocht Trump verliezen. Een tweede Amerikaanse burgeroorlog is een actueel schrikbeeld sinds de mislukte bestorming van het Capitool door Trump-aanhangers. Speelfilm Civil War is opzettelijk vaag over de toedracht van de burgeroorlog en wie wat gelooft.

Een Californisch-Texaanse alliantie rukt onweerstaanbaar op, een tweede alliantie trekt op vanuit Florida: een race om Berlijn met de president als Hitler in de bunker. Journalisten gaan op ontrustende roadtrip, waarbij ze onderweg de gruwelen van de oorlog in kaart brengen. Zullen ze participeren, of blijven ze toekijken? „We hebben de vijand ontmoet en die is (weer) onszelf”, vatte The New York Times deze fascinerende oorlogsfilm treffend samen .

Donald Trump probeerde deze biografische film nog uit de bioscopen te weren. The Apprentice duikt in zijn verleden, met Marvel-ster Sebastian Stan als de jonge Trump. Stan speelt Trump als een door zijn monsterlijke vader gekleineerde, onhandige maar ambitieuze telg uit een geslacht huisjesmelkers uit Queens die eind jaren zeventig wil doorstoten naar de eredivisie van de ruige vastgoedwereld van New York.

Dankzij de invloed van de politieke fixer Roy Cohn transformeert hij tot meedogenloze narcist die iedereen om hem heen gebruikt. „Pure fictie die leugens sensationaliseert die lang geleden al zijn ontzenuwd”, vond Team Trump. De film is deze maand ook in de Nederlandse bioscopen te zien.

Bij alle grote besluiten in de recente Amerikaanse politiek speelde Nancy Pelosi, de eerste vrouwelijke Speaker van het Huis van Afgevaardigden, een sleutelrol. In haar boek over haar tijd als voorzitter van het Huis van Afgevaardigden onthult ze haar werkwijze. Hoe wordt macht vergaard en gebruikt in de Amerikaanse politiek? Verwacht geen onthullingen, wel inzichten.

En ze biedt tips om het Huis van Afgevaardigden succesvol naar je hand te zetten. Dit boek lijkt vooral bedoeld als inspiratie voor de volksvertegenwoordigers van de Democratische Partij, en voor die paar wellicht nog tot vormen van samenwerking te bewegen Republikeinen. Voor de Nederlandse fijnproever biedt het vooral een fascinerend inkijkje in de Amerikaanse politiek.

De Amerikaanse politiek is getekend door de gevolgen van decennialange verarming door deregulering en belastingverlagingen voor bedrijven. Traditionele sociaaleconomische verkiezingsthema’s zijn vervangen door culturele thema’s. Maar die tendens gaat verder terug, betoogt Alan Abramowitz in The Great Alignment .

Met veel statistieken schetst hij overtuigend de manier waarop de teloorgang van de Amerikaanse middenklasse heeft geleid tot een verschuiving naar rechts onder witte Amerikanen, die hun relatieve belang zien afnemen, hun rijkdom zien slinken en hun land niet meer herkennen. Rassenressentiment blijkt de laatste strohalm waar ze zich nog aan vast kunnen klampen. Abramowitz ziet hierin een verklaring voor het Trump-tijdperk.

Correspondent Michiel Vos onderscheidt zich weliswaar het meest nadrukkelijk als schoonzoon van Nancy Pelosi, maar zijn waarnemingen zijn scherp en zijn pen is dynamisch. Dit boek blaakt van de kennis van een insider, die aan de hand van zijn schoonmoeder en al even politiek-schrandere vrouw in de binnenste cirkel van het Witte Huis en het Congres kan verkeren. Hij vertelt over fundraisers, waar politici hun geld verzamelen, en de gulste donateurs een ambassadeurschap kunnen verwachten.

Maar ook over schietpartijen, waar media niet meer van berichten als er minder dan tien mensen zijn overleden. En hoe Donald Trump moeite heeft om uit de grondwet op te lezen. Vos schrijft optimistisch over de VS, met een authenticiteit en originaliteit die vaak uit boeken over de Verenigde Staten ontbreekt.

Studio Cardboard Computer begon in 2013 aan een ambitieus project: een poëtische videogame over de nasleep van de economische crisis in de straatarme Amerikaanse Appalachen, verdeeld over vijf afleveringen. Het slopende maar invloedrijke project zou uiteindelijk zeven jaar kosten. Kentucky Route Zero verkent de ziel van dit vergeten Amerikaanse achterland: als postbezorger beweeg je je door de absurdistische krochten van Kentucky.

Je wordt niet gevraagd om deel te nemen in spannende actiescènes; de game vraagt je om te reflecteren op wat je denkt dat de personages voelen. Inspireerde het eveneens imponerende Night in the Woods , dat met iets meer humor de teloorgang van het kleinstedelijke Middenwesten van de Verenigde Staten verkent. Amerika, stelt de website van Culture War Radio , is in staat van oorlog, een culturele oorlog.

Ondanks dat we meer verbonden zijn met elkaar dan ooit, met een eindeloze stroom aan informatie en opinieplatforms tot gevolg, splitsen we ons op in allerlei subgroepen met een eigen identiteit, een eigen visie op de wereld en soms zelfs met eigen feitelijke waarheden. Dat leidt tot allerlei niet-noodzakelijke conflicten en we zijn niet in staat om onze gezamenlijke problemen op te lossen. Daarom is er Culture War Radio .

Onze liberale waarden zijn het waard om voor te vechten. William Maggos presenteert vanuit Chicago elke zondagavond tussen 9 en 12 Central Time een liveshow die gestreamd wordt en die daarna in zijn geheel als podcast te beluisteren is. Hij maakt rustige, bedachtzame radio.

.